< Mark 5 >

1 So they arrived at the opposite shore of the Lake, in the country of the Gerasenes.
ପାଚେ ଜିସୁ ଚେଲାହିର୍‌ ଗାଲିଲି ହାମ୍‌ଦୁର୍‌ ଆନ୍‌ଟି ପାଡ଼ାକା ଗରାସିୟର୍‌ ମାନି ନାସ୍ତ ଏକାତାର୍‌ ।
2 At once, on His landing, there came from the tombs to meet Him a man possessed by a foul spirit.
ଜିସୁ ଡଙ୍ଗାତାଂ ଜୁତି ଦାପ୍ରେ ର ବାନ୍ୟା ଜିବୁନ୍ ଆତାକାନ୍‌ ଦୁଗେର୍‌ ତାଙ୍ଗ୍‌ ହତ୍‌ତାନ୍ ଆରେ ହେୱାନିଂ ଗିଟା ଆତାନ୍‌ ।
3 This man lived among the tombs, nor could any one now secure him even with a chain;
ହେୱାନ୍‌ ଦୁଗେର୍‌ତ ବାହା କିଜ଼ି ମାଚାନ୍‌, ହେୱାନିଂ ଆରେ ଇନେର୍‌ ହିକ୍‌ଡ଼ିଂ ଗାଚ୍‌ଚେଙ୍ଗ୍‌ ଆଡ୍‌ୱାଦାଂ ମାଚାର୍‌,
4 for many a time he had been left securely bound in fetters and chains, but afterwards the chains lay torn link from link, and the fetters in fragments, and there was no one strong enough to master him.
ହେୱାନ୍‌ ବେସିହଟ୍‌ ହିକ୍‌ଡ଼ିଂ ଆରେ କାଗଡ଼ା ଗାଚ୍‌ପିସ୍‌ ମାଚାର୍‌, ହେୱାନ୍‌ ହିକ୍‌ଡ଼ିଂ ନାଟ୍‌ଚି ଗନ୍ଦା ଗନ୍ଦା କିଜ଼ି ଡ୍ରିପ୍‌କିସ୍‌ ମାଚାନ୍‌, ଆରେ ହେୱାନିଂ ଇନେର୍‌ ଗାଚ୍‌ଚେଙ୍ଗ୍‌ ସାକ୍ତି ହିଲ୍‌ୱାତାତ୍
5 And constantly, day and night, he remained among the tombs or on the hills, shrieking, and mangling himself with sharp stones.
ହେୱାନ୍‌ ନାଣା ୱେଡ଼ା ସବୁ ୱେଡ଼ାଙ୍ଗ୍‌ ଦୁଗେର୍‌ ତାକେ ଆରେ ମାଡ଼ିଜପି ମାନ୍‌ଞ୍ଜି କିର୍‌ଡ଼ିପାଡ଼ି କିଜ଼ି ମାଚାନ୍‌, ପାଚେ କାଲ୍‌ହୁକେ ଜାର୍‌ ଗାଗାଡ଼୍‌ତିଂ ଗାୱାଦାୱ୍‌ କିଜ଼ି ମାଚାନ୍‌ ।
6 And when he saw Jesus in the distance, he ran and threw himself at His feet,
ହେୱାନ୍‌ ଜିସୁଙ୍ଗ୍‌ ଦେହାତାଂ ହୁଡ଼୍‌ଜି ହନ୍‌ଚି ୱାଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଜୱାର୍‌ କିତାନ୍‌,
7 crying out in a loud voice, "What hast Thou to do with me, Jesus, Son of God Most High? In God's name I implore Thee not to torment me."
ଆରେ ଗାଜା କାଟ୍‌ତାଂ କିକିରାଡିଂ ଆଜ଼ି ଇଚାନ୍‌, “ଏ ସତ୍‌ତି ଗାଜା ଇସ୍ୱର୍‌ ମେହି ଜିସୁ! ନି ହୁଦାଂ ନାଦି ଇନାକା ମାନାତ୍‌? ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇସ୍ୱର୍‌ ତର୍‌ଦାଂ ରାଣ୍‌ ହିଦ୍‌ନାଙ୍ଗା, ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ କସ୍ଟ ହିଦ୍‍ମା!”
8 For He had said to him, "Foul spirit, come out of the man."
ଲାଗିଂ ଜିସୁ ହେୱାନିଂ ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ହାଲ୍‌ଜି ମାଚାନ୍‌, “ଆଡ଼େ ବାନ୍ୟା ପୁଦା, ଇ ମାନାୟ୍‌ ତାକେଣ୍ଡାଂ ହସି ହାଲା!”
9 Jesus also questioned him. "What is your name?" He said. "Legion," he replied, "for there are a host of us."
ଆରେ, ଜିସୁ ହେୱାନିଂ ୱେନ୍‌ବାତାନ୍‌, “ନି ତର୍‌ ଇନା ତର୍‌? ହେୱାନ୍‌ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇଚାନ୍‌, ନା ତର୍‌ ‘ବାହିନି’ ଲାଗିଂ ଆପେଂ ହେନି!”
10 And he earnestly entreated Him not to send them away out of the country.
ପାଚେ, ହେୱାନ୍‌ ହେଦାଂ କାଜିଂ ହେୱାରିଂ ହେ ବାର୍‌ତ ଅଲ୍‌ଗା ନାସ୍‌ ପକ୍‌ୱାଦାଂ ମାଚାନ୍‌, ହେଦାଂ କାଜିଂ ହେୱାନ୍‌ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ବେସି ଗୱାରି କିତାନ୍‌ ।
11 Feeding there, on the mountain slope, was a great herd of swine.
ହେବେ ମାଡ଼ି କନାତ ପାଞ୍ଜିଙ୍ଗ୍‌ ର ମାନ୍ଦା ହାରା ଆଜ଼ି ମାଚିକ୍‌ ।
12 So they besought Jesus. "Send us to the swine," they said, "so that we may enter into them."
ଆରେ, ହେୱାଙ୍ଗ୍‌ ଜିସୁଙ୍ଗ୍‌ ଗୱାରି କିଜ଼ି ଇଚିକ୍‌, “ହେ ପାଞ୍ଜିଙ୍ଗ୍‍ ବିତ୍ରେ ହଣିକାଜିଙ୍ଗ୍‍ ମାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ତା ତାକେ ପକ୍‌ତା ।”
13 He gave them leave; and the foul spirits came out and entered into the swine, and the herd--about 2,000 in number--rushed headlong down the cliff into the Lake and were drowned in the Lake.
ହେୱାନ୍‌ ହେୱାରିଂ ହେଲ ହିତିଲେ, ବାନ୍ୟା ଜିବୁନିଙ୍ଗ୍‌ ହସି ପାଞ୍ଜିଙ୍ଗ୍‌ ବିତ୍ରେ ହଟିକ୍‌; ହେବେ ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେ ମାନ୍ଦା ବେସି ତାନ୍ଦ୍ରାତାଙ୍ଗ୍ ହନ୍‍ଚିହାଲ୍‍ଜି ହାମ୍‌ଦୁର୍‌ ଗୁଟିତାଂ ଆର୍ଜି ମୁନ୍ଞ୍ଜି ହାତିଙ୍ଗ୍‌ । ୱିଜ଼ୁ ପାଞ୍ଜିଙ୍ଗ୍‌ ଆନ୍‌ମାନ୍‌ତାଂ ରି ହାଜାର୍‌ ମାଚିକ୍‌ ।
14 The swineherds fled, and spread the news in town and country. So the people came to see what it was that had happened;
ହେୱାକାଂ ହାରାଇ କିଜ଼ି ମାଚି ମାନାୟ୍‌ ହଞ୍ଚି ହାଲ୍‌ଜି ଗାଡ଼୍‌ଦ ଆରେ ନାସ୍‌କୁକାଂ ୱେଚ୍‌ଚାର୍; ହେବେ ଲକୁ ଇନାକା ଗିଟା ଆତାତ୍‌ନ୍ନା ଇଞ୍ଜି ହୁଡ଼ୁଗା ୱାତାର୍ ।
15 and when they came to Jesus, they beheld the demoniac quietly seated, clothed and of sane mind--the man who had had the legion; and they were awe-stricken.
ଆରେ, ହେୱାର୍‌ ଜିସୁ ତାକେ ୱାଜ଼ି ହେ ପୁଦା ଡୁୟାଆତାକାନ୍‍, ଇଚିସ୍‌, ଇନେରିଂ ହିଗ୍‌ଦ ବାହିନି ପୁଦା ଡୁଜ଼ି ମାଚାତ୍‌, ହେୱାନ୍‌ ହେନ୍ଦ୍ରା ଉସ୍ପିସ୍‌ ହାର୍ଦି ମାନ୍ତ କୁଚ୍‌ଚି ମାନାକା ହୁଡ଼୍‌ଜି ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆତାର୍‌ ।
16 And those who had seen it told them the particulars of what had happened to the demoniac, and all about the swine.
ଆରେ, ଇନେର୍‌ ହୁଡ଼୍‌ଜି ମାଚାର୍‌, ହେୱାର୍‌ ହେ ପୁଦା ଆହ୍‌ୟା ଆତାକାନ୍‌ କାଜିଂ ଇନାକା ଗିଟା ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍‌, ହେଦାଂ ଆରି ପାଞ୍ଜିଙ୍ଗ୍‌ ବିସ୍ରେ ହେୱାର୍‌ ତାକେ ହାଲ୍‌ଜି ବେରଣ୍‌ ୱେଚ୍‌ଚେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାର୍‌ ।
17 Then they began entreating Him to depart from their district.
ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେୱେର୍‌ ହେୱାର୍‌ ହାନ୍ଦିତାଂ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ଜିସୁଙ୍ଗ୍‌ ଗୱାରି କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାର୍‌ ।
18 As He was embarking, the man who had been possessed asked permission to accompany Him.
ପାଚେ ହେୱାନ୍‌ ଡଙ୍ଗାତ ଦୁମ୍‌ନି ୱେଡ଼ାଲିଂ, ଇମ୍‌ଣି ମାନାୟ୍‌ତିଂ ଆଗେ ପୁଦା ଆସ୍ତି ମାଚାତ୍‌, “ଜିସୁ ତା ଲାହାଂ ମାନି କାଜିଂ ଚାନେକ୍‌ ଚାନେକ୍‌ ଗୱାରି କିତାନ୍‌!”
19 But He would not allow it. "Go home to your family," He said, "and report to them all that the Lord has done for you, and the mercy He has shown you."
ମାତର୍‌ ଜିସୁ ହେଲ ହିୱାଦାଂ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇଚାନ୍‌, “ମି ଇଞ୍ଜ, ମି ୱାସ୍କିନିକାର୍‌ ତାକେ ହାଲା, ପାଚେ ମାପ୍ରୁ ନି କାଜିଂ ଇନା ଇନାକା କାମାୟ୍‌ କିତାତ୍‌ନା ଆରି ନି କାଜିଂ ଇମ୍‌ଣି ଦୟା ଚଚାତାତ୍‌ନା, ହେ ସବୁ ହେୱାରିଂ ୱେଚା ।”
20 So the man departed, and related publicly everywhere in the Ten Towns all that Jesus had done for him; and all were astonished.
ତା ପାଚେ ହେୱାନ୍‌ ହାଲ୍‌ଜି, ଜିସୁ ହେୱାନ୍‌ କାଜିଂ ଇମ୍‌ଣି ଇମ୍‌ଣି କାମାୟ୍‌ କିଜ଼ି ମାଚାନ୍‌, ହେ କାମାୟ୍‌ ଦେକାପଲି, ଇଚିସ୍‌ ଦସ୍‌ଗଟା ଗାଡ଼୍‌ତ ସୁଣାୟ୍‌ କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାନ୍‌, ହେବେ ୱିଜ଼ାକାର୍‌ ୱେନ୍‌ଞ୍ଜି କାବା ଆତାର୍‌ ।
21 When Jesus had re-crossed in the boat to the other side, a vast multitude came crowding to Him; and He was on the shore of the Lake,
ଜିସୁ ଡଙ୍ଗାତାଂ ନାସି ଆରେ ରଗ ଉଲ୍‌ଟି ୱାତାନ୍‌, ତା ପାଚେ ହାମ୍‌ଦୁର୍‌ ଗୁଟିତ ମାନି ସମୁତ ବେସି ହେନି ଲକୁ ତା ଲାଗେ ରୁଣ୍ଡା ଆତାର୍‌ ।
22 when there came one of the Wardens of the Synagogue--he was called Jair--who, on beholding Him, threw himself at His feet,
ହେ ପାଦ୍‌ନା ନାଟି କୁଟୁମ୍‌ ଇଲ୍‌ ମୁଣିକା ବିତ୍ରେ ଜାଇରସ୍‌ ତର୍‌ଦାକାନ୍‌ ରକାନ୍‌ ୱାଜ଼ି ହେୱାନିଂ ହୁଡ଼୍‌ଜି କାଲ୍‌କୁ ତାରେନ୍‌ ଡାଣ୍ଡାହାଣ୍‌ ମାକ୍‌ତାନ୍,
23 and besought Him with many entreaties. "My little daughter," he said, "is at the point of death: I pray you come and lay your hands upon her, that she may recover and live."
“ଆରେ ବେସି ଗୱାରି କିଜ଼ି ଇଚାନ୍‌, ନା ଗାଡ଼୍‌ ହାତିଲାକେ, ହେଦେଲ୍‌ ଇନେସ୍‌ ରାକ୍ୟା ପାୟାଜ଼ି ଜିନାତ୍‌, ହେଦାଂ କାଜିଂ ଏନେଙ୍ଗ୍‌ ୱାଜ଼ି ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ କେଇ ଡୁୱା ।”
24 And Jesus went with him. And a dense crowd followed Him, and thronged Him on all sides.
ଇବେଣ୍ଡାଂ ହେୱାନ୍‌ ତା ହୁଦାଂ ହାଚାନ୍‌, ଆରି ବେସିହେନି ମାନାୟ୍‌ ହେୱାନ୍‌ ପାଚେ ପାଚେ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାର୍‌, ଆରେ ହେୱାର୍‌ ତା ଜପି କୁସ୍‌ପିସ୍‌ ମାଚାର୍‌ ।
25 Now a woman who for twelve years had suffered from haemorrhage,
ହେ ପାଦ୍‌ନା ବାର ବାର୍ହୁ ପାତେକ୍‌ ଗାଗାଡ଼୍‌ ନାଡ୍‌ୱି ରଗ୍‌ନି ର କଗ୍‌ଲେ,
26 and had undergone many different treatments under a number of doctors and had spent all she had without receiving benefit but on the contrary growing worse,
ଇନେସ୍‌କି ବେସି ଡାକ୍ତର୍‌ ତାଂ ବେସି ଦୁକ୍‌ପାୟା ଆଜ଼ି ଦାନ୍‌ ୱିସ୍ତିଲେପା ଅଲପ୍‍ ପା ହାରା ଆୱାଦାଂ ତାଦେଲ୍‌ ଆଦିକ୍‌ ବେମାର୍‌ ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍‌ ।
27 heard of Jesus. And she came in the crowd behind Him and touched His cloak;
ହେଦେଲ୍‌ ଜିସୁ ବେରଣ୍‌ ୱେନ୍‌ଞ୍ଜି ମାନାୟ୍‌ ବିତ୍ରେ ପାଚ୍‌ ବାଗାଙ୍ଗ୍‌ ୱାଜ଼ି ହେୱାନ୍‌ ହେନ୍ଦ୍ରାନି ଚେଲିଂ ଡୁତାତ୍‌, ଇନାକିଦେଂକି ହେଦେଲ୍‌ ଇଞ୍ଜି ମାଚାତ୍‌,
28 for she said, "If I but touch His clothes, I shall be cured."
“ମାତର୍‍ଜେ ହେ ହେନ୍ଦ୍ରା ଡ଼ୁତାଂଚି ଆନ୍‌ ଉଜ୍‌ ଆନାଙ୍ଗ୍‌ ।”
29 In a moment the flow of her blood ceased, and she felt in herself that her complaint was cured.
ହେ ଦାପ୍ରେ ତା ନେତେର୍‌ ହନାକା ଟେବା ଆତାତ୍‌, ଆରେ ହେଦେଲ୍‌ ଜେ ରଗ୍‌ତାଂ ଉଜ୍‌ ଆତାତ୍‌ନ୍ନା, ଇଦାଂ ହେଦେଲ୍‌ ତା ଗାଗାଡ଼୍‌ତ ପୁଚାତ୍‍ ।
30 Immediately Jesus, well knowing that healing power had gone from within Him, turned round in the crowd and asked, "Who touched my clothes?"
ହେ ଦାପ୍ରେ ଜିସୁ ତାଙ୍ଗ୍‌ ସାକ୍ତି ହଜ଼ି ହାନାକା ମାନ୍ତ ପୁଞ୍ଜି, ମାନାୟ୍‌ ବିତ୍ରେ ଜେଣ୍‌ପାଡ଼୍‌କା ମାସ୍‌ଦି ଇଚାନ୍‌, “ଇନେର୍‌ ନା ହେନ୍ଦ୍ରା ଡୁତ୍‌ତାର୍‌?”
31 "You see the multitude pressing you on all sides," His disciples exclaimed, "and yet you ask, 'Who touched me?'"
ତା ଚେଲାହିର୍‌ ହେୱାନିଂ ଇଚାର୍‌, “ଏନେଙ୍ଗ୍‍ତ ହୁୁଡୁନାୟା, ମାନାୟାର୍‌ ନି ଜପି କୁସ୍‌ପା ଆଦ୍‌ନାରା, ଆରି ଏନ୍‌ ଇନାୟା, ଇନେର୍‌ ନାଙ୍ଗ୍‌ ଡୁତ୍‌ତାର୍‌?”
32 But He continued looking about to see the person who had done this,
ମାତର୍‌ ଜେ ଇଦାଂ କିଜ଼ି ମାଚାତ୍‌, ହେଦାଂ ହୁଡ଼୍‌ଦେଂ ହେୱାନ୍‌ ଚାରିବେଣ୍‌ତାଂ କାଣ୍‌କୁ କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାନ୍‌ ।
33 until the woman, frightened and trembling, knowing what had happened to her, came and threw herself at His feet, and told Him all the truth.
ହେବେଣ୍ଡାଂ ହେ କଗ୍‌ଲେ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ସବୁ ଗିଟା ଆତାକା, ଆରେ ହେଦାଂ ପୁଞ୍ଜି ପାଣ୍ଡ୍ରୁତିଂ ତ୍ରିଗ୍‌ଜି ତ୍ରିଗ୍‌ଜି ୱାଜ଼ି ହେୱାନିଂ ଡାଣ୍ଡାହାଡ଼୍‌ ମାଗ୍‌ଜି ୱିଜ଼ୁ ହାତ୍‌ପା କାତା ହେୱାନିଂ ୱେଚ୍‌ଚାତ୍‌ ।
34 "Daughter," He said, "your faith has cured you: go in peace, and be free from your complaint."
ତା ପାଚେ ଜିସୁ ହେଦେଲିଂ ଇଚାନ୍‌, “ଏ କଇ, ନି ପାର୍ତିତାଂ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଉଜ୍‌ କିଜ଼ି ମାଞ୍ଜ୍‌ନାତ୍ । ଏନ୍‌ ସୁସ୍ତାତାଂ ହାଲା, ଆରେ ନି ରଗ୍‌ତାଂ ଉଜ୍‌ ଆଜ଼ି ମାନା ।”
35 While He is yet speaking, men come from the house to the Warden, and say, "Your daughter is dead: why trouble the Rabbi further?"
ହେୱାନ୍‌ ଇ ବେରଣ୍‌ ଇନିହିଙ୍ଗ୍, ତା ନାଟି ମୁଣିକା ଇଞ୍ଜି ଲକୁ ୱାଜ଼ି ଇଚାର୍‌, “ନି ଗାଡ଼୍‌ ହାତାତେ । ଗୁରୁଙ୍ଗ୍‌ ଇନାକିଦେଂ ଆରେ କସ୍ଟ ହିନାୟା?”
36 But Jesus, overhearing the words, said to the Warden, "Do not be afraid; only have faith."
ମାତର୍‌ ଜିସୁ ହେ ବେରଣ୍‌ ୱେନ୍‌ଞ୍ଜି ୱେନ୍‌ୱିତି ଲାକେ ଆଜ଼ି ନାଟି ମୁଣିକାଂ ଇଚାନ୍‌, “ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆମା, ଜେ ମାତର୍‌ ପାର୍ତି କିୟା ।”
37 And He allowed no one to accompany Him except Peter and the brothers James and John.
ପାଚେ, ଜିସୁ ପିତର୍‌ ଜାକୁବ୍‌ ଆରେ ତା ଟଣ୍ଡାହି ଜହନ୍‌ ପିସ୍ତି ଆରେ ଇନେରିଂ ପା ତା ଲାହାଙ୍ଗ୍‌ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍‌ ହିୱାତାନ୍ ।
38 So they come to the Warden's house. Here He gazes on a scene of uproar, with people weeping aloud and wailing.
ହେୱାର୍‌ କୁଟୁମ୍‌ନି ମୁଡ଼୍‌ଦାକାନ୍‌ ଇଞ୍ଜ ୱାଜ଼ି, ହେୱାନ୍‌ ଇଞ୍ଜ ଆଡ଼ାକୁକା ଆନାକା ଆରେ ବିଲ୍‌କି ଆଜ଼ି ଆଡ଼୍‌ବାନାକା ହୁଡ଼୍‌ତାର୍‌,
39 He goes in. "Why all this outcry and loud weeping?" He asks; "the child is asleep, not dead."
ଆରି ବିତ୍ରେ ହାଲ୍‌ଜି ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍‌, “ଇନାକିଦେଂ ଆଡ଼ାକୁକା ଆନାଦେରା? କଇହିମ୍‌ଣା ହାୱାତାତ୍‌ନା, ମାତର୍‌ ହୁଞ୍ଜ୍‌ନାତା ହେବେ ହେୱାର୍‌ ହେୱାନିଂ କିଜାୟ୍‌ କିଦେଙ୍ଗ୍‌ ଲାଗାତାର୍‌!”
40 To this their reply is a scornful laugh. He, however, puts them all out, takes the child's father and mother and those He has brought with Him, and enters the room where the child lies.
ମାତର୍‌ ହେୱାନ୍‌ ୱିଜ଼ାକାରିଂ ବାର୍ତ ହପ୍‌ଚି କଇହିମ୍‌ଣା ତେହିଙ୍ଗ୍‌ ଲାତ୍ରାହିଙ୍ଗ୍‌ ଆରେ ତା ହାଙ୍ଗ୍‌ଦା କାରିଂ ଅଜ଼ି ହାଲ୍‌ଜି, କଇହିମ୍‌ଣା ଇମେତାକେ ମାଚାତ୍‌, ହେ ବାହାତ ହଣ୍‌ଗାତାର୍,
41 Then, taking her by the hand, He says to her, "Talitha, koum;" that is to say, "Little girl, I command you to wake!"
ଆରେ ହିମ୍‌ଣାତି କେଇ ଆସ୍ତି ହେଦେଲିଂ ଇଚାନ୍‌, “ଟଲିତାକୁମ୍,” ଇଚିସ୍‌ “ଏ କଇ ହିମ୍‌ଣା, ଆନ୍‌ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍‌ ଇଞ୍ଜ୍‌ନାଙ୍ଗା, ନିଙ୍ଗା!”
42 Instantly the little girl rises to her feet and begins to walk (for she was twelve years old). They were at once beside themselves with utter astonishment;
ହେ ଦାପ୍ରେ କଇହିମ୍‌ଣା ନିଙ୍ଗ୍‌ଜି ବୁଲାଆଦେଂ ଲାଗାତାତ୍‌; ହେ କଇହିମ୍‌ଣା ବୟସ୍‍ ବାର ବାର୍ହୁ ଆଜ଼ି ମାଚାତ୍‌ । ହେବେ ହେୱାର୍‌ ୱିଜ଼ାକାର୍‌ କାବା ଆଜ଼ି ହାଚାର୍‌ ।
43 but He gave strict injunctions that the matter should not be made known, and directed them to give her something to eat.
ଆରେ, ଇନେର୍‌ପା ଜେ ଇ ବିସ୍ରେ ପୁନୁର୍‌, ଇଦାଂ କାଜିଂ ହେୱାନ୍‌ ହେୱାରିଂ ଡାଟ୍‌କିଜ଼ି ବଲ୍‌ ହିତାନ୍‌, ଆରେ “ହେ କଇହିମ୍‌ଣାଂ ଇଚୁଟିଂ ତିନାକା ହିଦେଂ ୱେଚ୍‌ଚାନ୍‌ ।”

< Mark 5 >