Luke 1
1 Seeing that many have attempted to draw up a narrative of the facts which are received with full assurance among us
പ്രഥമതോ യേ സാക്ഷിണോ വാക്യപ്രചാരകാശ്ചാസൻ തേഽസ്മാകം മധ്യേ യദ്യത് സപ്രമാണം വാക്യമർപയന്തി സ്മ
2 on the authority of those who were from the beginning eye-witnesses and were devoted to the service of the divine Message,
തദനുസാരതോഽന്യേപി ബഹവസ്തദ്വൃത്താന്തം രചയിതും പ്രവൃത്താഃ|
3 it has seemed right to me also, after careful investigation of the facts from their commencement, to write for you, most noble Theophilus, a connected account,
അതഏവ ഹേ മഹാമഹിമഥിയഫിൽ ത്വം യാ യാഃ കഥാ അശിക്ഷ്യഥാസ്താസാം ദൃഢപ്രമാണാനി യഥാ പ്രാപ്നോഷി
4 that you may fully know the truth of the things which you have been taught by word of mouth.
തദർഥം പ്രഥമമാരഭ്യ താനി സർവ്വാണി ജ്ഞാത്വാഹമപി അനുക്രമാത് സർവ്വവൃത്താന്താൻ തുഭ്യം ലേഖിതും മതിമകാർഷമ്|
5 There was in the time of Herod, the king of Judaea, a priest of the name of Zechariah, belonging to the class of Abijah. He had a wife who was a descendant of Aaron, and her name was Elizabeth.
യിഹൂദാദേശീയഹേരോദ്നാമകേ രാജത്വം കുർവ്വതി അബീയയാജകസ്യ പര്യ്യായാധികാരീ സിഖരിയനാമക ഏകോ യാജകോ ഹാരോണവംശോദ്ഭവാ ഇലീശേവാഖ്യാ
6 They were both of them upright before God, blamelessly obeying all the Lord's precepts and ordinances.
തസ്യ ജായാ ദ്വാവിമൗ നിർദോഷൗ പ്രഭോഃ സർവ്വാജ്ഞാ വ്യവസ്ഥാശ്ച സംമന്യ ഈശ്വരദൃഷ്ടൗ ധാർമ്മികാവാസ്താമ്|
7 But they had no child, because Elizabeth was barren; and both of them were far advanced in life.
തയോഃ സന്താന ഏകോപി നാസീത്, യത ഇലീശേവാ ബന്ധ്യാ തൗ ദ്വാവേവ വൃദ്ധാവഭവതാമ്|
8 Now while he was doing priestly duty before God in the prescribed course of his class,
യദാ സ്വപര്യ്യാനുക്രമേണ സിഖരിയ ഈശ്വാസ്യ സമക്ഷം യാജകീയം കർമ്മ കരോതി
9 it fell to his lot--according to the custom of the priesthood--to go into the Sanctuary of the Lord and burn the incense;
തദാ യജ്ഞസ്യ ദിനപരിപായ്യാ പരമേശ്വരസ്യ മന്ദിരേ പ്രവേശകാലേ ധൂപജ്വാലനം കർമ്മ തസ്യ കരണീയമാസീത്|
10 and the whole multitude of the people were outside praying, at the hour of incense.
തദ്ധൂപജ്വാലനകാലേ ലോകനിവഹേ പ്രാർഥനാം കർതും ബഹിസ്തിഷ്ഠതി
11 Then there appeared to him an angel of the Lord standing on the right side of the altar of incense;
സതി സിഖരിയോ യസ്യാം വേദ്യാം ധൂപം ജ്വാലയതി തദ്ദക്ഷിണപാർശ്വേ പരമേശ്വരസ്യ ദൂത ഏക ഉപസ്ഥിതോ ദർശനം ദദൗ|
12 and Zechariah on seeing him was agitated and terrified.
തം ദൃഷ്ട്വാ സിഖരിയ ഉദ്വിവിജേ ശശങ്കേ ച|
13 But the angel said to him, "Do not be afraid, Zechariah, for your petition has been heard: and your wife Elizabeth will bear you a son, and you are to call his name John.
തദാ സ ദൂതസ്തം ബഭാഷേ ഹേ സിഖരിയ മാ ഭൈസ്തവ പ്രാർഥനാ ഗ്രാഹ്യാ ജാതാ തവ ഭാര്യ്യാ ഇലീശേവാ പുത്രം പ്രസോഷ്യതേ തസ്യ നാമ യോഹൻ ഇതി കരിഷ്യസി|
14 Gladness and exultant joy shall be yours, and many will rejoice over his birth.
കിഞ്ച ത്വം സാനന്ദഃ സഹർഷശ്ച ഭവിഷ്യസി തസ്യ ജന്മനി ബഹവ ആനന്ദിഷ്യന്തി ച|
15 For he will be great in the sight of the Lord; no wine or fermented drink shall he ever drink; but he will be filled with the Holy Spirit from the very hour of his birth.
യതോ ഹേതോഃ സ പരമേശ്വരസ്യ ഗോചരേ മഹാൻ ഭവിഷ്യതി തഥാ ദ്രാക്ഷാരസം സുരാം വാ കിമപി ന പാസ്യതി, അപരം ജന്മാരഭ്യ പവിത്രേണാത്മനാ പരിപൂർണഃ
16 Many of the descendants of Israel will he turn to the Lord their God;
സൻ ഇസ്രായേല്വംശീയാൻ അനേകാൻ പ്രഭോഃ പരമേശ്വരസ്യ മാർഗമാനേഷ്യതി|
17 and he will be His forerunner in the spirit and power of Elijah, to turn fathers' hearts to the children, and cause the rebellious to walk in the wisdom of the upright, to make a people perfectly ready for the lord."
സന്താനാൻ പ്രതി പിതൃണാം മനാംസി ധർമ്മജ്ഞാനം പ്രത്യനാജ്ഞാഗ്രാഹിണശ്ച പരാവർത്തയിതും, പ്രഭോഃ പരമേശ്വരസ്യ സേവാർഥമ് ഏകാം സജ്ജിതജാതിം വിധാതുഞ്ച സ ഏലിയരൂപാത്മശക്തിപ്രാപ്തസ്തസ്യാഗ്രേ ഗമിഷ്യതി|
18 "By what proof," asked Zechariah, "shall I know this? For I am an old man, and my wife is far advanced in years."
തദാ സിഖരിയോ ദൂതമവാദീത് കഥമേതദ് വേത്സ്യാമി? യതോഹം വൃദ്ധോ മമ ഭാര്യ്യാ ച വൃദ്ധാ|
19 "I am Gabriel, who stand in the presence of God," answered the angel, "and I have been sent to talk with you and tell you this good news.
തതോ ദൂതഃ പ്രത്യുവാച പശ്യേശ്വരസ്യ സാക്ഷാദ്വർത്തീ ജിബ്രായേൽനാമാ ദൂതോഹം ത്വയാ സഹ കഥാം ഗദിതും തുഭ്യമിമാം ശുഭവാർത്താം ദാതുഞ്ച പ്രേഷിതഃ|
20 And now you will be dumb and unable to speak until the day when this has taken place; because you did not believe my words--words which will be fulfilled at their appointed time."
കിന്തു മദീയം വാക്യം കാലേ ഫലിഷ്യതി തത് ത്വയാ ന പ്രതീതമ് അതഃ കാരണാദ് യാവദേവ താനി ന സേത്സ്യന്തി താവത് ത്വം വക്തുംമശക്തോ മൂകോ ഭവ|
21 Meanwhile the people were waiting for Zechariah, and were surprised that he stayed so long in the Sanctuary.
തദാനീം യേ യേ ലോകാഃ സിഖരിയമപൈക്ഷന്ത തേ മധ്യേമന്ദിരം തസ്യ ബഹുവിലമ്ബാദ് ആശ്ചര്യ്യം മേനിരേ|
22 When, however, he came out, he was unable to speak to them; and they knew that he must have seen a vision in the Sanctuary; but he kept making signs to them and continued dumb.
സ ബഹിരാഗതോ യദാ കിമപി വാക്യം വക്തുമശക്തഃ സങ്കേതം കൃത്വാ നിഃശബ്ദസ്തസ്യൗ തദാ മധ്യേമന്ദിരം കസ്യചിദ് ദർശനം തേന പ്രാപ്തമ് ഇതി സർവ്വേ ബുബുധിരേ|
23 When his days of service were at an end, he went to his home;
അനന്തരം തസ്യ സേവനപര്യ്യായേ സമ്പൂർണേ സതി സ നിജഗേഹം ജഗാമ|
24 and in course of time his wife Elizabeth conceived, and kept herself secluded five months.
കതിപയദിനേഷു ഗതേഷു തസ്യ ഭാര്യ്യാ ഇലീശേവാ ഗർബ്ഭവതീ ബഭൂവ
25 "Thus has the Lord dealt with me," she said, "now that He has graciously taken away my reproach among men."
പശ്ചാത് സാ പഞ്ചമാസാൻ സംഗോപ്യാകഥയത് ലോകാനാം സമക്ഷം മമാപമാനം ഖണ്ഡയിതും പരമേശ്വരോ മയി ദൃഷ്ടിം പാതയിത്വാ കർമ്മേദൃശം കൃതവാൻ|
26 Now in the sixth month the angel Gabriel was sent from God to a town in Galilee called Nazareth,
അപരഞ്ച തസ്യാ ഗർബ്ഭസ്യ ഷഷ്ഠേ മാസേ ജാതേ ഗാലീൽപ്രദേശീയനാസരത്പുരേ
27 to a maiden betrothed to a man of the name of Joseph, a descendant of David. The maiden's name was Mary.
ദായൂദോ വംശീയായ യൂഷഫ്നാമ്നേ പുരുഷായ യാ മരിയമ്നാമകുമാരീ വാഗ്ദത്താസീത് തസ്യാഃ സമീപം ജിബ്രായേൽ ദൂത ഈശ്വരേണ പ്രഹിതഃ|
28 So Gabriel went into the house and said to her, "Joy be to you, favoured one! the Lord is with you."
സ ഗത്വാ ജഗാദ ഹേ ഈശ്വരാനുഗൃഹീതകന്യേ തവ ശുഭം ഭൂയാത് പ്രഭുഃ പരമേശ്വരസ്തവ സഹായോസ്തി നാരീണാം മധ്യേ ത്വമേവ ധന്യാ|
29 She was greatly agitated at his words, and wondered what such a greeting meant.
തദാനീം സാ തം ദൃഷ്ട്വാ തസ്യ വാക്യത ഉദ്വിജ്യ കീദൃശം ഭാഷണമിദമ് ഇതി മനസാ ചിന്തയാമാസ|
30 But the angel said, "Do not be frightened, Mary, for you have found favour with God.
തതോ ദൂതോഽവദത് ഹേ മരിയമ് ഭയം മാകാർഷീഃ, ത്വയി പരമേശ്വരസ്യാനുഗ്രഹോസ്തി|
31 You will conceive in your womb and bear a son; and you are to call His name JESUS.
പശ്യ ത്വം ഗർബ്ഭം ധൃത്വാ പുത്രം പ്രസോഷ്യസേ തസ്യ നാമ യീശുരിതി കരിഷ്യസി|
32 He will be great and He will be called 'Son of the Most High.' And the Lord God will give Him the throne of His forefather David;
സ മഹാൻ ഭവിഷ്യതി തഥാ സർവ്വേഭ്യഃ ശ്രേഷ്ഠസ്യ പുത്ര ഇതി ഖ്യാസ്യതി; അപരം പ്രഭുഃ പരമേശ്വരസ്തസ്യ പിതുർദായൂദഃ സിംഹാസനം തസ്മൈ ദാസ്യതി;
33 and He will be King over the House of Jacob for the Ages, and of His Kingdom there will be no end." (aiōn g165)
തഥാ സ യാകൂബോ വംശോപരി സർവ്വദാ രാജത്വം കരിഷ്യതി, തസ്യ രാജത്വസ്യാന്തോ ന ഭവിഷ്യതി| (aiōn g165)
34 "How can this be," Mary replied, "seeing that I have no husband?"
തദാ മരിയമ് തം ദൂതം ബഭാഷേ നാഹം പുരുഷസങ്ഗം കരോമി തർഹി കഥമേതത് സമ്ഭവിഷ്യതി?
35 The angel answered, "The Holy Spirit will come upon you, and the power of the Most High will overshadow you; and for this reason your holy offspring will be called 'the Son of God.'
തതോ ദൂതോഽകഥയത് പവിത്ര ആത്മാ ത്വാമാശ്രായിഷ്യതി തഥാ സർവ്വശ്രേഷ്ഠസ്യ ശക്തിസ്തവോപരി ഛായാം കരിഷ്യതി തതോ ഹേതോസ്തവ ഗർബ്ഭാദ് യഃ പവിത്രബാലകോ ജനിഷ്യതേ സ ഈശ്വരപുത്ര ഇതി ഖ്യാതിം പ്രാപ്സ്യതി|
36 And see, your relative Elizabeth--she also has conceived a son in her old age; and this is the sixth month with her who was called barren.
അപരഞ്ച പശ്യ തവ ജ്ഞാതിരിലീശേവാ യാം സർവ്വേ ബന്ധ്യാമവദൻ ഇദാനീം സാ വാർദ്ധക്യേ സന്താനമേകം ഗർബ്ഭേഽധാരയത് തസ്യ ഷഷ്ഠമാസോഭൂത്|
37 For no promise from God will be impossible of fulfilment."
കിമപി കർമ്മ നാസാധ്യമ് ഈശ്വരസ്യ|
38 "I am the Lord's maidservant," Mary replied; "may it be with me in accordance with your words!" And then the angel left her.
തദാ മരിയമ് ജഗാദ, പശ്യ പ്രഭേരഹം ദാസീ മഹ്യം തവ വാക്യാനുസാരേണ സർവ്വമേതദ് ഘടതാമ്; അനനതരം ദൂതസ്തസ്യാഃ സമീപാത് പ്രതസ്ഥേ|
39 Not long after this, Mary rose up and went in haste into the hill country to a town in Judah.
അഥ കതിപയദിനാത് പരം മരിയമ് തസ്മാത് പർവ്വതമയപ്രദേശീയയിഹൂദായാ നഗരമേകം ശീഘ്രം ഗത്വാ
40 Here she came to the house of Zechariah and greeted Elizabeth;
സിഖരിയയാജകസ്യ ഗൃഹം പ്രവിശ്യ തസ്യ ജായാമ് ഇലീശേവാം സമ്ബോധ്യാവദത്|
41 and as soon as Elizabeth heard Mary's greeting, the babe leapt within her. And Elizabeth was filled with the Holy Spirit,
തതോ മരിയമഃ സമ്ബോധനവാക്യേ ഇലീശേവായാഃ കർണയോഃ പ്രവിഷ്ടമാത്രേ സതി തസ്യാ ഗർബ്ഭസ്ഥബാലകോ നനർത്ത| തത ഇലീശേവാ പവിത്രേണാത്മനാ പരിപൂർണാ സതീ
42 and uttered a loud cry of joy. "Blest among women are you," she said, "and the offspring of your body is blest!
പ്രോച്ചൈർഗദിതുമാരേഭേ, യോഷിതാം മധ്യേ ത്വമേവ ധന്യാ, തവ ഗർബ്ഭസ്ഥഃ ശിശുശ്ച ധന്യഃ|
43 But why is this honour done me, that the mother of my Lord should come to me?
ത്വം പ്രഭോർമാതാ, മമ നിവേശനേ ത്വയാ ചരണാവർപിതൗ, മമാദ്യ സൗഭാഗ്യമേതത്|
44 For, the moment your greeting reached my ears, the babe within me leapt for joy.
പശ്യ തവ വാക്യേ മമ കർണയോഃ പ്രവിഷ്ടമാത്രേ സതി മമോദരസ്ഥഃ ശിശുരാനന്ദാൻ നനർത്ത|
45 And blessed is she who has believed, for the word spoken to her from the Lord shall be fulfilled."
യാ സ്ത്രീ വ്യശ്വസീത് സാ ധന്യാ, യതോ ഹേതോസ്താം പ്രതി പരമേശ്വരോക്തം വാക്യം സർവ്വം സിദ്ധം ഭവിഷ്യതി|
46 Then Mary said: "My soul extols the Lord,
തദാനീം മരിയമ് ജഗാദ| ധന്യവാദം പരേശസ്യ കരോതി മാമകം മനഃ|
47 And my spirit triumphs in God my Saviour;
മമാത്മാ താരകേശേ ച സമുല്ലാസം പ്രഗച്ഛതി|
48 Because He has not turned from His maidservant in her lowly position; For from this time forward all generations will account me happy,
അകരോത് സ പ്രഭു ർദുഷ്ടിം സ്വദാസ്യാ ദുർഗതിം പ്രതി| പശ്യാദ്യാരഭ്യ മാം ധന്യാം വക്ഷ്യന്തി പുരുഷാഃ സദാ|
49 Because the mighty One has done great things for me--Holy is His name!--
യഃ സർവ്വശക്തിമാൻ യസ്യ നാമാപി ച പവിത്രകം| സ ഏവ സുമഹത്കർമ്മ കൃതവാൻ മന്നിമിത്തകം|
50 And His compassion is, generation after generation, Upon those who fear Him.
യേ ബിഭ്യതി ജനാസ്തസ്മാത് തേഷാം സന്താനപംക്തിഷു| അനുകമ്പാ തദീയാ ച സർവ്വദൈവ സുതിഷ്ഠതി|
51 He has manifested His supreme strength. He has scattered those who were haughty in the thoughts of their hearts.
സ്വബാഹുബലതസ്തേന പ്രാകാശ്യത പരാക്രമഃ| മനഃകുമന്ത്രണാസാർദ്ധം വികീര്യ്യന്തേഽഭിമാനിനഃ|
52 He has cast monarchs down from their thrones, And exalted men of low estate.
സിംഹാസനഗതാല്ലോകാൻ ബലിനശ്ചാവരോഹ്യ സഃ| പദേഷൂച്ചേഷു ലോകാംസ്തു ക്ഷുദ്രാൻ സംസ്ഥാപയത്യപി|
53 The hungry He has satisfied with choice gifts, But the rich He has sent empty-handed away.
ക്ഷുധിതാൻ മാനവാൻ ദ്രവ്യൈരുത്തമൈഃ പരിതർപ്യ സഃ| സകലാൻ ധനിനോ ലോകാൻ വിസൃജേദ് രിക്തഹസ്തകാൻ|
54 His servant Israel He has helped, Remembering His compassion--
ഇബ്രാഹീമി ച തദ്വംശേ യാ ദയാസ്തി സദൈവ താം| സ്മൃത്വാ പുരാ പിതൃണാം നോ യഥാ സാക്ഷാത് പ്രതിശ്രുതം| (aiōn g165)
55 In fulfillment of His promises to our forefathers--For Abraham and his posterity for ever." (aiōn g165)
ഇസ്രായേൽസേവകസ്തേന തഥോപക്രിയതേ സ്വയം||
56 So Mary stayed with Elizabeth about three months, and then returned home.
അനന്തരം മരിയമ് പ്രായേണ മാസത്രയമ് ഇലീശേവയാ സഹോഷിത്വാ വ്യാഘുയ്യ നിജനിവേശനം യയൗ|
57 Now when Elizabeth's full time was come, she gave birth to a son;
തദനന്തരമ് ഇലീശേവായാഃ പ്രസവകാല ഉപസ്ഥിതേ സതി സാ പുത്രം പ്രാസോഷ്ട|
58 and her neighbours and relatives heard how the Lord had had great compassion on her; and they rejoiced with her.
തതഃ പരമേശ്വരസ്തസ്യാം മഹാനുഗ്രഹം കൃതവാൻ ഏതത് ശ്രുത്വാ സമീപവാസിനഃ കുടുമ്ബാശ്ചാഗത്യ തയാ സഹ മുമുദിരേ|
59 And on the eighth day they came to circumcise the child, and were going to call him Zechariah, after his father.
തഥാഷ്ടമേ ദിനേ തേ ബാലകസ്യ ത്വചം ഛേത്തുമ് ഏത്യ തസ്യ പിതൃനാമാനുരൂപം തന്നാമ സിഖരിയ ഇതി കർത്തുമീഷുഃ|
60 His mother, however, said, "No, he is to be called John."
കിന്തു തസ്യ മാതാകഥയത് തന്ന, നാമാസ്യ യോഹൻ ഇതി കർത്തവ്യമ്|
61 "There is not one of your family," they said, "who has that name."
തദാ തേ വ്യാഹരൻ തവ വംശമധ്യേ നാമേദൃശം കസ്യാപി നാസ്തി|
62 They asked his father by signs what he wished him to be called.
തതഃ പരം തസ്യ പിതരം സിഖരിയം പ്രതി സങ്കേത്യ പപ്രച്ഛുഃ ശിശോഃ കിം നാമ കാരിഷ്യതേ?
63 So he asked for a writing-tablet, and wrote, "His name is John." And they all wondered.
തതഃ സ ഫലകമേകം യാചിത്വാ ലിലേഖ തസ്യ നാമ യോഹൻ ഭവിഷ്യതി| തസ്മാത് സർവ്വേ ആശ്ചര്യ്യം മേനിരേ|
64 Instantly his mouth and his tongue were set free, and he began to speak and bless God.
തത്ക്ഷണം സിഖരിയസ്യ ജിഹ്വാജാഡ്യേഽപഗതേ സ മുഖം വ്യാദായ സ്പഷ്ടവർണമുച്ചാര്യ്യ ഈശ്വരസ്യ ഗുണാനുവാദം ചകാര|
65 And all who lived round about them were filled with awe, and throughout the hill country of Judaea reports of all these things were spread abroad.
തസ്മാച്ചതുർദിക്സ്ഥാഃ സമീപവാസിലോകാ ഭീതാ ഏവമേതാഃ സർവ്വാഃ കഥാ യിഹൂദായാഃ പർവ്വതമയപ്രദേശസ്യ സർവ്വത്ര പ്രചാരിതാഃ|
66 All who heard the story treasured it in their memories. "What then will this child be?" they said. For the lord's hand was indeed with him.
തസ്മാത് ശ്രോതാരോ മനഃസു സ്ഥാപയിത്വാ കഥയാമ്ബഭൂവുഃ കീദൃശോയം ബാലോ ഭവിഷ്യതി? അഥ പരമേശ്വരസ്തസ്യ സഹായോഭൂത്|
67 And Zechariah his father was filled with the Holy Spirit, and spoke in a rapture of praise.
തദാ യോഹനഃ പിതാ സിഖരിയഃ പവിത്രേണാത്മനാ പരിപൂർണഃ സൻ ഏതാദൃശം ഭവിഷ്യദ്വാക്യം കഥയാമാസ|
68 "Blessed be the Lord, the God of Israel," he said, "Because He has not forgotten His people but has effected redemption for them,
ഇസ്രായേലഃ പ്രഭു ര്യസ്തു സ ധന്യഃ പരമേശ്വരഃ| അനുഗൃഹ്യ നിജാല്ലോകാൻ സ ഏവ പരിമോചയേത്|
69 And has raised up a mighty Deliverer for us In the house of David His servant--
വിപക്ഷജനഹസ്തേഭ്യോ യഥാ മോച്യാമഹേ വയം| യാവജ്ജീവഞ്ച ധർമ്മേണ സാരല്യേന ച നിർഭയാഃ|
സേവാമഹൈ തമേവൈകമ് ഏതത്കാരണമേവ ച| സ്വകീയം സുപവിത്രഞ്ച സംസ്മൃത്യ നിയമം സദാ|
71 To deliver us from our foes and from the power of all who hate us.
കൃപയാ പുരുഷാൻ പൂർവ്വാൻ നികഷാർഥാത്തു നഃ പിതുഃ| ഇബ്രാഹീമഃ സമീപേ യം ശപഥം കൃതവാൻ പുരാ|
72 He dealt pitifully with our forefathers, And remembered His holy covenant,
തമേവ സഫലം കർത്തം തഥാ ശത്രുഗണസ്യ ച| ഋതീയാകാരിണശ്ചൈവ കരേഭ്യോ രക്ഷണായ നഃ|
73 The oath which He swore to Abraham our forefather,
സൃഷ്ടേഃ പ്രഥമതഃ സ്വീയൈഃ പവിത്രൈ ർഭാവിവാദിഭിഃ| (aiōn g165)
74 To grant us to be rescued from the power of our foes And so render worship to Him free from fear,
യഥോക്തവാൻ തഥാ സ്വസ്യ ദായൂദഃ സേവകസ്യ തു|
75 In piety and uprightness before Him all our days.
വംശേ ത്രാതാരമേകം സ സമുത്പാദിതവാൻ സ്വയമ്|
76 And you moreover, O child, shall be called Prophet of the Most High; For you shall go on in front before the Lord to prepare the way for Him,
അതോ ഹേ ബാലക ത്വന്തു സർവ്വേഭ്യഃ ശ്രേഷ്ഠ ഏവ യഃ| തസ്യൈവ ഭാവിവാദീതി പ്രവിഖ്യാതോ ഭവിഷ്യസി| അസ്മാകം ചരണാൻ ക്ഷേമേ മാർഗേ ചാലയിതും സദാ| ഏവം ധ്വാന്തേഽർഥതോ മൃത്യോശ്ഛായായാം യേ തു മാനവാഃ|
77 To give to His People a knowledge of salvation In the forgiveness of their sins,
ഉപവിഷ്ടാസ്തു താനേവ പ്രകാശയിതുമേവ ഹി| കൃത്വാ മഹാനുകമ്പാം ഹി യാമേവ പരമേശ്വരഃ|
78 Through the tender compassion of our God, Through which the daybreak from on high will come to us,
ഊർദ്വ്വാത് സൂര്യ്യമുദായ്യൈവാസ്മഭ്യം പ്രാദാത്തു ദർശനം| തയാനുകമ്പയാ സ്വസ്യ ലോകാനാം പാപമോചനേ|
79 Dawning on those who now dwell in the darkness and shadow of death--To direct our feet into the path of peace."
പരിത്രാണസ്യ തേഭ്യോ ഹി ജ്ഞാനവിശ്രാണനായ ച| പ്രഭോ ർമാർഗം പരിഷ്കർത്തും തസ്യാഗ്രായീ ഭവിഷ്യസി||
80 And the child grew and became strong in character, and lived in the Desert till the time came for him to appear publicly to Israel.
അഥ ബാലകഃ ശരീരേണ ബുദ്ധ്യാ ച വർദ്ധിതുമാരേഭേ; അപരഞ്ച സ ഇസ്രായേലോ വംശീയലോകാനാം സമീപേ യാവന്ന പ്രകടീഭൂതസ്താസ്താവത് പ്രാന്തരേ ന്യവസത്|
