John 19
1 Then Pilate took Jesus and scourged Him.
Այն ատեն Պիղատոս առաւ Յիսուսը եւ խարազանեց:
2 And the soldiers, twisting twigs of thorn into a wreath, put it on His head, and threw round Him a crimson cloak.
Զինուորներն ալ հիւսեցին փուշէ պսակ մը ու դրին անոր գլուխը, եւ հագցուցին անոր ծիրանի հանդերձ մը
3 Then they began to march up to Him, saying in a mocking voice, "Hail King of the Jews!" And they struck Him with the palms of their hands.
ու կ՚ըսէին. «Ողջո՜յն, Հրեաներո՛ւ թագաւոր», եւ ապտակներ կը զարնէին անոր:
4 Once more Pilate came out and said to the Jews, "See, I am bringing him out to you to let you clearly understand that I find no crime in him."
Պիղատոս դարձեալ դուրս ելաւ ու ըսաւ անոնց. «Ահա՛ դուրս կը բերեմ զայն ձեզի, որպէսզի գիտնաք թէ ես ո՛չ մէկ յանցանք կը գտնեմ անոր վրայ»:
5 So Jesus came out, wearing the wreath of thorns and the crimson cloak. And Pilate said to them, "See, there is the man."
Ուստի Յիսուս դուրս ելաւ՝ կրելով փուշէ պսակն ու ծիրանի հանդերձը, եւ Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Ահա՛ այդ մարդը»:
6 As soon then as the High Priests and the officers saw Him, they shouted "To the cross! To the cross!" "Take him yourselves and crucify him," said Pilate; "for I, at any rate, find no crime in him."
Երբ քահանայապետներն ու սպասաւորները տեսան զայն, պոռացին. «Խաչէ՛, խաչէ՛ զայն»: Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Դո՛ւք առէք զայն ու խաչեցէք, որովհետեւ ես ո՛չ մէկ յանցանք կը գտնեմ անոր վրայ»:
7 "We," replied the Jews, "have a Law, and in accordance with that Law he ought to die, for having claimed to be the Son of God."
Հրեաները պատասխանեցին իրեն. «Մենք Օրէնք մը ունինք, եւ մեր Օրէնքին համաձայն՝ պարտաւոր է մեռնիլ, որովհետեւ Աստուծոյ Որդի ըրաւ ինքզինք»:
8 More alarmed than ever, Pilate no sooner heard these words than he re-entered the Praetorium and began to question Jesus.
Իսկ երբ Պիղատոս լսեց այս խօսքը՝ ա՛լ աւելի վախցաւ,
9 "What is your origin?" he asked. But Jesus gave him no answer.
ու դարձեալ մտնելով պալատը՝ ըսաւ Յիսուսի. «Դուն ուրկէ՞ ես»: Բայց Յիսուս պատասխան չտուաւ անոր:
10 "Do you refuse to speak even to me?" asked Pilate; "do you not know that I have it in my power either to release you or to crucify you?"
Ուստի Պիղատոս ըսաւ անոր. «Չե՞ս խօսիր ինծի հետ. չե՞ս գիտեր թէ իշխանութիւն ունիմ խաչելու քեզ, եւ իշխանութիւն ունիմ արձակելու քեզ»:
11 "You would have had no power whatever over me," replied Jesus, "had it not been granted you from above. On that account he who has delivered me up to you is more guilty than you are."
Յիսուս պատասխանեց. «Դուն ո՛չ մէկ իշխանութիւն կ՚ունենայիր իմ վրաս, եթէ վերէն տրուած չըլլար քեզի: Ուստի ա՛ն որ մատնեց զիս քեզի՝ աւելի՛ մեծ մեղք ունի»:
12 Upon receiving this answer, Pilate was for releasing Him. But the Jews kept shouting, "If you release this man, you are no friend of Caesar's. Every one who sets himself up as king declares himself a rebel against Caesar."
Ատկէ ետք Պիղատոս կը ջանար արձակել զայն. բայց Հրեաները կ՚աղաղակէին. «Եթէ արձակես ատիկա՝ կայսրին բարեկամը չես. ո՛վ որ թագաւոր կ՚ընէ ինքզինք՝ կը խօսի կայսրին դէմ»:
13 On hearing this, Pilate brought Jesus out, and sat down on the judge's seat in a place called the Pavement--or in Hebrew, Gabbatha.
Ուրեմն Պիղատոս՝ երբ լսեց այս խօսքը՝ դուրս հանեց Յիսուսը, բազմեցաւ դատարանը, այն տեղը՝ որ Քարայատակ կը կոչուէր, իսկ եբրայերէն՝ Կապպաթա,
14 It was the day of Preparation for the Passover, about six o'clock in the morning. Then he said to the Jews, "There is your king!"
(Զատիկի Ուրբաթն էր, գրեթէ վեցերորդ ժամը՝՝, ) եւ ըսաւ Հրեաներուն. «Ահա՛ ձեր թագաւորը»:
15 This caused a storm of outcries, "Away with him! Away with him! Crucify him!" "Am I to crucify your king?" Pilate asked. "We have no king, except Caesar," answered the High Priests.
Բայց անոնք պոռացին. «Վերցո՛ւր, վերցո՛ւր, խաչէ՛ զայն»: Պիղատոս ըսաւ անոնց. «Ձեր թագաւո՞րը խաչեմ»: Քահանայապետները պատասխանեցին. «Մենք թագաւոր չունինք՝ կայսրէն զատ»:
16 Then Pilate gave Him up to them to be crucified. Accordingly they took Jesus;
Այն ատեն յանձնեց զայն անոնց՝ որպէսզի խաչուէր:
17 and He went out carrying His own cross, to the place called Skull-place--or, in Hebrew, Golgotha--
Անոնք ալ առին Յիսուսը ու տարին. եւ ինք՝ վերցնելով իր խաչը՝ գնաց Գանկ կոչուած տեղը, որ եբրայերէն Գողգոթա կը կոչուի:
18 where they nailed Him to a cross, and two others at the same time, one on each side and Jesus in the middle.
Հոն խաչեցին զայն, ու երկու ուրիշներ ալ անոր հետ՝ մէկ կողմէն եւ միւս կողմէն, իսկ մէջտեղը՝ Յիսուսը:
19 And Pilate wrote a notice and had it fastened to the top of the cross. It ran thus: JESUS THE NAZARENE, THE KING OF THE JEWS.
Պիղատոս գրեց տիտղոս մը ու դրաւ խաչին վրայ. գրուած էր. «Յիսուս Նազովրեցի՝ Հրեաներուն թագաւորը»:
20 Many of the Jews read this notice, for the place where Jesus was crucified was near the city, and the notice was in three languages--Hebrew, Latin, and Greek.
Ուստի Հրեաներէն շատեր կարդացին այդ տիտղոսը, որովհետեւ այն տեղը՝ ուր Յիսուս խաչուեցաւ՝ մօտ էր քաղաքին. գրուած էր եբրայերէն, յունարէն ու լատիներէն:
21 This led the Jewish High Priests to remonstrate with Pilate. "You should not write 'The King of the Jews,'" they said, "but that he claimed to be King of the Jews."
Իսկ Հրեաներուն քահանայապետները ըսին Պիղատոսի. «Մի՛ գրեր. “Հրեաներուն թագաւորը”, հապա գրէ՛ թէ ի՛նք ըսաւ. “Հրեաներուն թագաւորն եմ”»:
22 "What I have written I have written," was Pilate's answer.
Պիղատոս պատասխանեց. «Ի՛նչ որ գրեցի՝ գրեցի՛»:
23 So the soldiers, as soon as they had crucified Jesus, took His garments, including His tunic, and divided them into four parts--one part for each soldier. The tunic was without seam, woven from the top in one piece.
Երբ զինուորները խաչեցին Յիսուսը, առին անոր հանդերձները ու բաժնեցին չորսի, իւրաքանչիւր զինուորի՝ բաժին մը. նաեւ բաճկոնը: Բաճկոնը առանց կարի էր, ամբողջովին հիւսուած՝ վերէն վար:
24 So they said to one another, "Do not let us tear it. Let us draw lots for it." This happened that the Scripture might be fulfilled which says, "They shared my garments among them, and drew lots for my clothing." That was just what the soldiers did.
Ուստի ըսին իրարու. «Չպատռե՛նք զայն, հապա վիճա՛կ ձգենք անոր վրայ՝ թէ որո՛ւ պիտի ըլլայ». որպէսզի իրագործուի այն գրուածը՝ որ կ՚ըսէ. «Իմ հանդերձներս բաժնեցին իրենց մէջ, եւ իմ պատմուճանիս վրայ վիճակ ձգեցին»: Ուրեմն զինուորնե՛րը ըրին այս բաները:
25 Now standing close to the cross of Jesus were His mother and His mother's sister, Mary the wife of Clopas, and Mary of Magdala.
Յիսուսի խաչին քով կայնած էին իր մայրը եւ իր մօր քոյրը, Մարիամ՝ Կղէովպասի կինը, ու Մարիամ Մագդաղենացին:
26 So Jesus, seeing His mother, and seeing the disciple whom He loved standing near, said to His mother, "Behold, your son!"
Ուրեմն երբ Յիսուս տեսաւ իր մայրը, եւ այն աշակերտը որ կը սիրէր՝ քովը կայնած, ըսաւ իր մօր. «Կի՛ն, ահա՛ քու որդիդ»:
27 Then He said to the disciple, "Behold, your mother!" And from that time the disciple received her into his own home.
Յետոյ ըսաւ աշակերտին. «Ահա՛ քու մայրդ»: Եւ այդ ժամէն ետք՝ աշակերտը ընդունեց զայն իր քով:
28 After this, Jesus, knowing that everything was now brought to an end, said--that the Scripture might be fulfilled, "I am thirsty."
Անկէ ետք՝ Յիսուս, գիտնալով թէ արդէն ամէն բան կատարուած է, (որպէսզի գրուածը ամբողջանայ, ) ըսաւ. «Ծարա՛ւ եմ»:
29 There was a jar of wine standing there. With this wine they filled a sponge, put it on the end of a stalk of hyssop, and lifted it to His mouth.
Հոն անօթ մը դրուած էր՝ լի քացախով. անոնք ալ լեցուցին սպունգ մը քացախով, անցուցին զոպայի մշտիկի մը եւ մատուցանեցին անոր բերանին:
30 As soon as Jesus had taken the wine, He said, "It is finished." And then, bowing His head, He yielded up His spirit.
Ուստի երբ Յիսուս առաւ քացախը՝ ըսաւ. «Ամէն բան կատարուեցաւ». ու խոնարհեցնելով գլուխը՝ աւանդեց հոգին:
31 Meanwhile the Jews, because it was the day of Preparation for the Passover, and in order that the bodies might not remain on the crosses during the Sabbath (for that Sabbath was one of special solemnity), requested Pilate to have the legs of the dying men broken, and the bodies removed.
Քանի որ Ուրբաթ էր, Հրեաները թախանձեցին Պիղատոսի՝ որ անոնց սրունքները կոտրուին ու վերցուին, որպէսզի մարմինները չմնան խաչին վրայ մինչեւ Շաբաթ (որովհետեւ այդ Շաբաթը մեծ օր էր):
32 Accordingly the soldiers came and broke the legs of the first man and also of the other who had been crucified with Jesus.
Ուստի զինուորները եկան եւ կոտրեցին առաջինին սրունքները. նաեւ միւսին՝ որ խաչուած էր անոր հետ:
33 Then they came to Jesus Himself: but when they saw that He was already dead, they refrained from breaking His legs.
Բայց երբ եկան Յիսուսի, ու տեսան թէ արդէն մեռած էր, չկոտրեցին անոր սրունքները.
34 One of the soldiers, however, made a thrust at His side with a lance, and immediately blood and water flowed out.
հապա զինուորներէն մէկը՝ գեղարդով խոցեց անոր կողը, եւ իսկոյն արիւն ու ջուր դուրս ելան:
35 This statement is the testimony of an eye-witness, and it is true. He knows that he is telling the truth--in order that you also may believe.
Ան որ տեսաւ այս բաները՝ վկայեց, եւ անոր վկայութիւնը ճշմարիտ է, ու ինք գիտէ թէ կ՚ըսէ ճշմարտութիւնը, որ դո՛ւք (ալ) հաւատաք:
36 For all this took place that the Scripture might be fulfilled which declares, "Not one of His bones shall be broken."
Արդարեւ այս բաները կատարուեցան, որպէսզի իրագործուի այն գրուածը. «Անոր ո՛չ մէկ ոսկորը պիտի կոտրուի»:
37 And again another Scripture says, "They shall look on Him whom they have pierced."
Եւ դարձեալ ուրիշ գրուած մը կ՚ըսէ. «Պիտի նային անոր՝ որ խոցեցին»:
38 After this, Joseph of Arimathaea, who was a disciple of Jesus, but for fear of the Jews a secret disciple, asked Pilate's permission to carry away the body of Jesus; and Pilate gave him leave. So he came and removed the body.
Ասկէ ետք՝ Յովսէփ Արիմաթեացին, (որ Յիսուսի աշակերտ եղած էր, բայց գաղտնի՝ Հրեաներէն վախնալով, ) թախանձեց Պիղատոսի՝ որ վերցնէ Յիսուսի մարմինը: Պիղատոս ալ արտօնեց. ուրեմն եկաւ ու վերցուց Յիսուսի մարմինը:
39 Nicodemus too--he who at first had visited Jesus by night--came bringing a mixture of myrrh and aloes, in weight about seventy or eighty pounds.
Նիկոդեմոս ալ եկաւ (որ նախապէս՝ գիշերուան մէջ գացեր էր Յիսուսի), եւ բերաւ զմուռսի ու հալուէի խառնուրդ մը՝ հարիւր լիտրի չափ:
40 Taking down the body they wrapped it in linen cloths along with the spices, in accordance with the Jewish mode of preparing for burial.
Ուրեմն առին Յիսուսի մարմինը, եւ փաթթեցին զայն բոյրերուն հետ՝ լաթերու մէջ, ինչպէս Հրեաները սովորութիւն ունին թաղելու:
41 There was a garden at the place where Jesus had been crucified, and in the garden a new tomb, in which no one had yet been buried.
Այն տեղը ուր խաչուեցաւ՝ պարտէզ մը կար, եւ պարտէզին մէջ՝ նոր գերեզման մը, որուն մէջ ամե՛նեւին մարդ դրուած չէր:
42 Therefore, because it was the day of Preparation for the Jewish Passover, and the tomb was close at hand, they put Jesus there.
Ուստի հոն դրին Յիսուսը՝ Հրեաներու Ուրբաթին պատճառով, որովհետեւ գերեզմանը մօտ էր:
