John 13
1 Now just before the Feast of the Passover this incident took place. Jesus knew that the time had come for Him to leave this world and go to the Father; and having loved His own who were in the world, He loved them to the end.
നിസ്താരോത്സവസ്യ കിഞ്ചിത്കാലാത് പൂർവ്വം പൃഥിവ്യാഃ പിതുഃ സമീപഗമനസ്യ സമയഃ സന്നികർഷോഭൂദ് ഇതി ജ്ഞാത്വാ യീശുരാപ്രഥമാദ് യേഷു ജഗത്പ്രവാസിഷ്വാത്മീയലോകേഷ പ്രേമ കരോതി സ്മ തേഷു ശേഷം യാവത് പ്രേമ കൃതവാൻ|
2 While supper was proceeding, the Devil having by this time suggested to Judas Iscariot, the son of Simon, the thought of betraying Him, Jesus,
പിതാ തസ്യ ഹസ്തേ സർവ്വം സമർപിതവാൻ സ്വയമ് ഈശ്വരസ്യ സമീപാദ് ആഗച്ഛദ് ഈശ്വരസ്യ സമീപം യാസ്യതി ച, സർവ്വാണ്യേതാനി ജ്ഞാത്വാ രജന്യാം ഭോജനേ സമ്പൂർണേ സതി,
3 although He knew that the Father had put everything into His hands, and that He had come forth from God and was now going to God,
യദാ ശൈതാൻ തം പരഹസ്തേഷു സമർപയിതും ശിമോനഃ പുത്രസ്യ ഈഷ്കാരിയോതിയസ്യ യിഹൂദാ അന്തഃകരണേ കുപ്രവൃത്തിം സമാർപയത്,
4 rose from the table, threw off His upper garments, and took a towel and tied it round Him.
തദാ യീശു ർഭോജനാസനാദ് ഉത്ഥായ ഗാത്രവസ്ത്രം മോചയിത്വാ ഗാത്രമാർജനവസ്ത്രം ഗൃഹീത്വാ തേന സ്വകടിമ് അബധ്നാത്,
5 Then He poured water into a basin, and proceeded to wash the feet of the disciples and to wipe them with the towel which He had put round Him.
പശ്ചാദ് ഏകപാത്രേ ജലമ് അഭിഷിച്യ ശിഷ്യാണാം പാദാൻ പ്രക്ഷാല്യ തേന കടിബദ്ധഗാത്രമാർജനവാസസാ മാർഷ്ടും പ്രാരഭത|
6 When He came to Simon Peter, Peter objected. "Master," he said, "are you going to wash my feet?"
തതഃ ശിമോൻപിതരസ്യ സമീപമാഗതേ സ ഉക്തവാൻ ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ കിം മമ പാദൗ പ്രക്ഷാലയിഷ്യതി?
7 "What I am doing," answered Jesus, "for the present you do not know, but afterwards you shall know."
യീശുരുദിതവാൻ അഹം യത് കരോമി തത് സമ്പ്രതി ന ജാനാസി കിന്തു പശ്ചാജ് ജ്ഞാസ്യസി|
8 "Never, while the world lasts," said Peter, "shall you wash my feet." "If I do not wash you," replied Jesus, "you have no share with me." (aiōn g165)
തതഃ പിതരഃ കഥിതവാൻ ഭവാൻ കദാപി മമ പാദൗ ന പ്രക്ഷാലയിഷ്യതി| യീശുരകഥയദ് യദി ത്വാം ന പ്രക്ഷാലയേ തർഹി മയി തവ കോപ്യംശോ നാസ്തി| (aiōn g165)
9 "Master," said Peter, "wash not only my feet, but also my hands and my head."
തദാ ശിമോൻപിതരഃ കഥിതവാൻ ഹേ പ്രഭോ തർഹി കേവലപാദൗ ന, മമ ഹസ്തൗ ശിരശ്ച പ്രക്ഷാലയതു|
10 "Any one who has lately bathed," said Jesus, "does not need to wash more than his feet, but is clean all over. And you my disciples are clean, and yet this is not true of all of you."
തതോ യീശുരവദദ് യോ ജനോ ധൗതസ്തസ്യ സർവ്വാങ്ഗപരിഷ്കൃതത്വാത് പാദൗ വിനാന്യാങ്ഗസ്യ പ്രക്ഷാലനാപേക്ഷാ നാസ്തി| യൂയം പരിഷ്കൃതാ ഇതി സത്യം കിന്തു ന സർവ്വേ,
11 For He knew who was betraying Him, and that was why He said, "You are not all of you clean."
യതോ യോ ജനസ്തം പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി തം സ ജ്ഞാതവാന; അതഏവ യൂയം സർവ്വേ ന പരിഷ്കൃതാ ഇമാം കഥാം കഥിതവാൻ|
12 So after He had washed their feet, put on His garments again, and returned to the table, He said to them, "Do you understand what I have done to you?
ഇത്ഥം യീശുസ്തേഷാം പാദാൻ പ്രക്ഷാല്യ വസ്ത്രം പരിധായാസനേ സമുപവിശ്യ കഥിതവാൻ അഹം യുഷ്മാൻ പ്രതി കിം കർമ്മാകാർഷം ജാനീഥ?
13 You call me 'The Rabbi' and 'The Master,' and rightly so, for such I am.
യൂയം മാം ഗുരും പ്രഭുഞ്ച വദഥ തത് സത്യമേവ വദഥ യതോഹം സഏവ ഭവാമി|
14 If I then, your Master and Rabbi, have washed your feet, it is also your duty to wash one another's feet.
യദ്യഹം പ്രഭു ർഗുരുശ്ച സൻ യുഷ്മാകം പാദാൻ പ്രക്ഷാലിതവാൻ തർഹി യുഷ്മാകമപി പരസ്പരം പാദപ്രക്ഷാലനമ് ഉചിതമ്|
15 For I have set you an example in order that you may do what I have done to you.
അഹം യുഷ്മാൻ പ്രതി യഥാ വ്യവാഹരം യുഷ്മാൻ തഥാ വ്യവഹർത്തുമ് ഏകം പന്ഥാനം ദർശിതവാൻ|
16 In most solemn truth I tell you that a servant is not superior to his master, nor is a messenger superior to him who sent him.
അഹം യുഷ്മാനതിയഥാർഥം വദാമി, പ്രഭോ ർദാസോ ന മഹാൻ പ്രേരകാച്ച പ്രേരിതോ ന മഹാൻ|
17 If you know all this, blessed are you if you act accordingly.
ഇമാം കഥാം വിദിത്വാ യദി തദനുസാരതഃ കർമ്മാണി കുരുഥ തർഹി യൂയം ധന്യാ ഭവിഷ്യഥ|
18 I am not speaking of all of you. I know whom I have chosen, but things are as they are in order that the Scripture may be fulfilled, which says, 'He who eats my bread has lifted up his heel against me.'
സർവ്വേഷു യുഷ്മാസു കഥാമിമാം കഥയാമി ഇതി ന, യേ മമ മനോനീതാസ്താനഹം ജാനാമി, കിന്തു മമ ഭക്ഷ്യാണി യോ ഭുങ്ക്തേ മത്പ്രാണപ്രാതികൂല്യതഃ| ഉത്ഥാപയതി പാദസ്യ മൂലം സ ഏഷ മാനവഃ| യദേതദ് ധർമ്മപുസ്തകസ്യ വചനം തദനുസാരേണാവശ്യം ഘടിഷ്യതേ|
19 From this time forward I tell you things before they happen, in order that when they do happen you may believe that I am He.
അഹം സ ജന ഇത്യത്ര യഥാ യുഷ്മാകം വിശ്വാസോ ജായതേ തദർഥം ഏതാദൃശഘടനാത് പൂർവ്വമ് അഹമിദാനീം യുഷ്മഭ്യമകഥയമ്|
20 In most solemn truth I tell you that he who receives whoever I send receives me, and that he who receives me receives Him who sent me."
അഹം യുഷ്മാനതീവ യഥാർഥം വദാമി, മയാ പ്രേരിതം ജനം യോ ഗൃഹ്ലാതി സ മാമേവ ഗൃഹ്ലാതി യശ്ച മാം ഗൃഹ്ലാതി സ മത്പ്രേരകം ഗൃഹ്ലാതി|
21 After speaking thus Jesus was troubled in spirit and said with deep earnestness, "In most solemn truth I tell you that one of you will betray me."
ഏതാം കഥാം കഥയിത്വാ യീശു ർദുഃഖീ സൻ പ്രമാണം ദത്ത്വാ കഥിതവാൻ അഹം യുഷ്മാനതിയഥാർഥം വദാമി യുഷ്മാകമ് ഏകോ ജനോ മാം പരകരേഷു സമർപയിഷ്യതി|
22 The disciples began looking at one another, at a loss to know to which of them He was referring.
തതഃ സ കമുദ്ദിശ്യ കഥാമേതാം കഥിതവാൻ ഇത്യത്ര സന്ദിഗ്ധാഃ ശിഷ്യാഃ പരസ്പരം മുഖമാലോകയിതും പ്രാരഭന്ത|
23 There was at table one of His disciples--the one Jesus loved-- reclining with his head on Jesus's bosom.
തസ്മിൻ സമയേ യീശു ര്യസ്മിൻ അപ്രീയത സ ശിഷ്യസ്തസ്യ വക്ഷഃസ്ഥലമ് അവാലമ്ബത|
24 Making a sign therefore to him, Simon Peter said, "Tell us to whom he is referring."
ശിമോൻപിതരസ്തം സങ്കേതേനാവദത്, അയം കമുദ്ദിശ്യ കഥാമേതാമ് കഥയതീതി പൃച്ഛ|
25 So he, having his head on Jesus's bosom, leaned back and asked, "Master, who is it?"
തദാ സ യീശോ ർവക്ഷഃസ്ഥലമ് അവലമ്ബ്യ പൃഷ്ഠവാൻ, ഹേ പ്രഭോ സ ജനഃ കഃ?
26 "It is the one," answered Jesus, "for whom I shall dip this piece of bread and to whom I shall give it." Accordingly He dipped the piece of bread, and took it and gave it to Judas, the son of the Iscariot Simon.
തതോ യീശുഃ പ്രത്യവദദ് ഏകഖണ്ഡം പൂപം മജ്ജയിത്വാ യസ്മൈ ദാസ്യാമി സഏവ സഃ; പശ്ചാത് പൂപഖണ്ഡമേകം മജ്ജയിത്വാ ശിമോനഃ പുത്രായ ഈഷ്കരിയോതീയായ യിഹൂദൈ ദത്തവാൻ|
27 Then, after Judas had received the piece of bread, Satan entered into him. "Lose no time about it," said Jesus to him.
തസ്മിൻ ദത്തേ സതി ശൈതാൻ തമാശ്രയത്; തദാ യീശുസ്തമ് അവദത് ത്വം യത് കരിഷ്യസി തത് ക്ഷിപ്രം കുരു|
28 But why He said this no one else at the table understood.
കിന്തു സ യേനാശയേന താം കഥാമകഥായത് തമ് ഉപവിഷ്ടലോകാനാം കോപി നാബുധ്യത;
29 Some, however, supposed that because Judas had the money-box Jesus meant, "Buy what we require for the Festival," or that he should give something to the poor.
കിന്തു യിഹൂദാഃ സമീപേ മുദ്രാസമ്പുടകസ്ഥിതേഃ കേചിദ് ഇത്ഥമ് അബുധ്യന്ത പാർവ്വണാസാദനാർഥം കിമപി ദ്രവ്യം ക്രേതും വാ ദരിദ്രേഭ്യഃ കിഞ്ചിദ് വിതരിതും കഥിതവാൻ|
30 So Judas took the piece of bread and immediately went out. And it was night.
തദാ പൂപഖണ്ഡഗ്രഹണാത് പരം സ തൂർണം ബഹിരഗച്ഛത്; രാത്രിശ്ച സമുപസ്യിതാ|
31 So when he was gone out, Jesus said, "Now is the Son of Man glorified, and God is glorified in Him.
യിഹൂദേ ബഹിർഗതേ യീശുരകഥയദ് ഇദാനീം മാനവസുതസ്യ മഹിമാ പ്രകാശതേ തേനേശ്വരസ്യാപി മഹിമാ പ്രകാശതേ|
32 Moreover God will glorify Him in Himself, and will glorify Him without delay.
യദി തേനേശ്വരസ്യ മഹിമാ പ്രകാശതേ തർഹീശ്വരോപി സ്വേന തസ്യ മഹിമാനം പ്രകാശയിഷ്യതി തൂർണമേവ പ്രകാശയിഷ്യതി|
33 Dear children, I am still with you a little longer. You will seek me, but, as I said to the Jews, 'Where I am going you cannot come,' so for the present I say to you.
ഹേ വത്സാ അഹം യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധം കിഞ്ചിത്കാലമാത്രമ് ആസേ, തതഃ പരം മാം മൃഗയിഷ്യധ്വേ കിന്ത്വഹം യത്സ്ഥാനം യാമി തത്സ്ഥാനം യൂയം ഗന്തും ന ശക്ഷ്യഥ, യാമിമാം കഥാം യിഹൂദീയേഭ്യഃ കഥിതവാൻ തഥാധുനാ യുഷ്മഭ്യമപി കഥയാമി|
34 A new commandment I give you, to love one another; that as I have loved you, you also may love one another.
യൂയം പരസ്പരം പ്രീയധ്വമ് അഹം യുഷ്മാസു യഥാ പ്രീയേ യൂയമപി പരസ്പരമ് തഥൈവ പ്രീയധ്വം, യുഷ്മാൻ ഇമാം നവീനാമ് ആജ്ഞാമ് ആദിശാമി|
35 It is by this that every one will know that you are my disciples--if you love one another."
തേനൈവ യദി പരസ്പരം പ്രീയധ്വേ തർഹി ലക്ഷണേനാനേന യൂയം മമ ശിഷ്യാ ഇതി സർവ്വേ ജ്ഞാതും ശക്ഷ്യന്തി|
36 "Master," inquired Simon Peter, "where are you going?" "Where I am going," replied Jesus, "you cannot be my follower now, but you shall be later."
ശിമോനപിതരഃ പൃഷ്ഠവാൻ ഹേ പ്രഭോ ഭവാൻ കുത്ര യാസ്യതി? തതോ യീശുഃ പ്രത്യവദത്, അഹം യത്സ്ഥാനം യാമി തത്സ്ഥാനം സാമ്പ്രതം മമ പശ്ചാദ് ഗന്തും ന ശക്നോഷി കിന്തു പശ്ചാദ് ഗമിഷ്യസി|
37 "Master," asked Peter again, "why cannot I follow you now? I will lay down my life on your behalf.
തദാ പിതരഃ പ്രത്യുദിതവാൻ, ഹേ പ്രഭോ സാമ്പ്രതം കുതോ ഹേതോസ്തവ പശ്ചാദ് ഗന്തും ന ശക്നോമി? ത്വദർഥം പ്രാണാൻ ദാതും ശക്നോമി|
38 "You say you will lay down your life on my behalf!" said Jesus; "in most solemn truth I tell you that the cock will not crow before you have three times disowned me."
തതോ യീശുഃ പ്രത്യുക്തവാൻ മന്നിമിത്തം കിം പ്രാണാൻ ദാതും ശക്നോഷി? ത്വാമഹം യഥാർഥം വദാമി, കുക്കുടരവണാത് പൂർവ്വം ത്വം ത്രി ർമാമ് അപഹ്നോഷ്യസേ|
