James 1
1 James, a bondservant of God and of the Lord Jesus Christ: to the twelve tribes who are scattered over the world. All good wishes.
| یعقوب که غلام خدا و عیسی مسیح خداوند است، به دوازده سبط که پراکنده هستند. خوش باشید. | ۱ |
2 Reckon it nothing but joy, my brethren, whenever you find yourselves hedged in by various trials.
| ای برادران من، وقتی که در تجربه های گوناگون مبتلا شوید، کمال خوشی دانید. | ۲ |
3 Be assured that the testing of your faith leads to power of endurance.
| چونکه می‌دانید که امتحان ایمان شما صبر راپیدا می‌کند. | ۳ |
4 Only let endurance have perfect results so that you may become perfect and complete, deficient in nothing.
| لکن صبر را عمل تام خود باشد تاکامل و تمام شوید و محتاج هیچ‌چیز نباشید. | ۴ |
5 And if any one of you is deficient in wisdom, let him ask God for it, who gives with open hand to all men, and without upbraiding; and it will be given him.
| واگر از شما کسی محتاج به حکمت باشد، سوال بکند از خدایی که هر کس را به سخاوت عطامی کند و ملامت نمی نماید و به او داده خواهدشد. | ۵ |
6 But let him ask in faith and have no doubts; for he who has doubts is like the surge of the sea, driven by the wind and tossed into spray.
| لکن به ایمان سوال بکند و هرگز شک نکندزیرا هرکه شک کند، مانند موج دریاست که از بادرانده و متلاطم می‌شود. | ۶ |
7 A person of that sort must not expect to receive anything from the Lord--
| زیرا چنین شخص گمان نبرد که از خداوند چیزی خواهد یافت. | ۷ |
8 such a one is a man of two minds, undecided in every step he takes.
| مرد دودل در تمام رفتار خود ناپایدار است. | ۸ |
9 Let a brother in humble life rejoice when raised to a higher position;
| لکن برادر مسکین به‌سرافرازی خود فخربنماید، | ۹ |
10 but a rich man should rejoice in being brought low, for like flowers among the herbage rich men will pass away.
| و دولتمند از مسکنت خود، زیرا مثل گل علف در گذر است. | ۱۰ |
11 The sun rises with his scorching heat and dries up the herbage, so that its flowers drop off and the beauty of its appearance perishes, and in the same way rich men with all their prosperity will fade away.
| از آنرو که آفتاب باگرمی طلوع کرده، علف را خشکانید و گلش به زیر افتاده، حسن صورتش زایل شد. به همینطورشخص دولتمند نیز در راههای خود، پژمرده خواهد گردید. | ۱۱ |
12 Blessed is he who patiently endures trials; for when he has stood the test, he will gain the victor's crown--even the crown of Life--which the Lord has promised to those who love Him.
| خوشابحال کسی‌که متحمل تجربه شود، زیرا که چون آزموده شد، آن تاج حیاتی را که خداوند به محبان خود وعده فرموده است خواهد یافت. | ۱۲ |
13 Let no one say when passing through trial, "My temptation is from God;" for God is incapable of being tempted to do evil, and He Himself tempts no one.
| هیچ‌کس چون در تجربه افتد، نگوید: «خدا مرا تجربه می‌کند»، زیرا خدا هرگزاز بدیها تجربه نمی شود و او هیچ‌کس را تجربه نمی کند. | ۱۳ |
14 But when a man is tempted, it is his own passions that carry him away and serve as a bait.
| لکن هرکس در تجربه می‌افتد وقتی که شهوت وی او را می‌کشد و فریفته می‌سازد. | ۱۴ |
15 Then the passion conceives, and becomes the parent of sin; and sin, when fully matured, gives birth to death.
| پس شهوت آبستن شده، گناه را می‌زاید و گناه به انجام رسیده، موت را تولید می‌کند. | ۱۵ |
16 Do not be deceived, my dearly-loved brethren.
| ای برادران عزیز من، گمراه مشوید! | ۱۶ |
17 Every gift which is good, and every perfect boon, is from above, and comes down from the Father, who is the source of all Light. In Him there is no variation nor the slightest suggestion of change.
| هر بخشندگی نیکو و هر بخشش کامل از بالا است و نازل می‌شود از پدر نورها که نزد او هیچ تبدیل و سایه گردش نیست. | ۱۷ |
18 In accordance with His will He made us His children through the Message of the truth, so that we might, in a sense, be the Firstfruits of the things which He has created.
| او محض اراده خود ما رابوسیله کلمه حق تولید نمود تا ما چون نوبرمخلوقات او باشیم. | ۱۸ |
19 You know this, my dearly-loved brethren. But let every one be quick to hear, slow to speak, and slow to be angry.
| بنابراین، ای برادران عزیز من، هرکس درشنیدن تند و در گفتن آهسته و در خشم سست باشد. | ۱۹ |
20 For a man's anger does not lead to action which God regards as righteous.
| زیرا خشم انسان عدالت خدا را به عمل نمی آورد. | ۲۰ |
21 Ridding yourselves, therefore, of all that is vile and of the evil influences which prevail around you, welcome in a humble spirit the Message implanted within you, which is able to save your souls.
| پس هر نجاست و افزونی شر را دورکنید و با فروتنی، کلام کاشته شده را بپذیرید که قادر است که جانهای شما را نجات‌بخشد. | ۲۱ |
22 But prove yourselves obedient to the Message, and do not be mere hearers of it, imposing a delusion upon yourselves.
| لکن کنندگان کلام باشید نه فقط شنوندگان که خود را فریب می‌دهند. | ۲۲ |
23 For if any one listens but does not obey, he is like a man who carefully looks at his own face in a mirror.
| زیرا اگر کسی کلام را بشنود و عمل نکند، شخصی را ماند که صورت طبیعی خود را در آینه می‌نگرد. | ۲۳ |
24 Although he has looked carefully at himself, he goes away, and has immediately forgotten the sort of man he is.
| زیرا خود رانگریست و رفت و فور فراموش کرد که چطورشخصی بود. | ۲۴ |
25 But he who looks closely into the perfect Law--the Law of freedom--and continues looking, he, being not a hearer who forgets, but an obedient doer, will as the result of his obedience be blessed.
| لکن کسی‌که بر شریعت کامل آزادی چشم دوخت و در آن ثابت ماند، او چون شنونده فراموشکار نمی باشد، بلکه کننده عمل پس او در عمل خود مبارک خواهد بود. | ۲۵ |
26 If a man thinks that he is scrupulously religious, although he is not curbing his tongue but is deceiving himself, his religious service is worthless.
| اگرکسی از شما گمان برد که پرستنده خدا است وعنان زبان خود را نکشد بلکه دل خود را فریب دهد، پرستش او باطل است. | ۲۶ |
27 The religious service which is pure and stainless in the sight of our God and Father is to visit fatherless children and widowed women in their time of trouble, and to keep one's own self unspotted from the world.
| پرستش صاف وبی عیب نزد خدا و پدر این است که یتیمان وبیوه‌زنان را در مصیبت ایشان تفقد کنند و خود رااز آلایش دنیا نگاه دارند. | ۲۷ |
