James 2
1 My brethren, you must not make distinctions between one man and another while you are striving to maintain faith in the Lord Jesus Christ, who is our glory.
| ای برادران من، ایمان خداوند ما عیسی مسیح، رب الجلال را با ظاهربینی مدارید. | ۱ |
2 For suppose a man comes into one of your meetings wearing gold rings and fine clothes, and there also comes in a poor man wearing shabby clothes,
| زیرا اگر به کنیسه شما شخصی با انگشتری زرین و لباس نفیس داخل شود و فقیری نیز باپوشاک ناپاک درآید، | ۲ |
3 and you pay court to the one who wears the fine clothes, and say, "Sit here; this is a good place;" while to the poor man you say, "Stand there, or sit on the floor at my feet;"
| و به صاحب لباس فاخرمتوجه شده، گویید: «اینجا نیکو بنشین» و به فقیرگویید: «تو در آنجا بایست یا زیر پای انداز من بنشین»، | ۳ |
4 is it not plain that in your hearts you have little faith, seeing that you have become judges full of wrong thoughts?
| آیا در خود متردد نیستید و داوران خیالات فاسد نشده‌اید؟ | ۴ |
5 Listen, my dearly-loved brethren. Has not God chosen those whom the world regards as poor to be rich in faith and heirs of the Kingdom which He has promised to those that love Him?
| ای برادران عزیز، گوش دهید. آیا خدا فقیران این جهان را برنگزیده است تا دولتمند در ایمان و وارث آن ملکوتی که به محبان خود وعده فرموده است بشوند؟ | ۵ |
6 But you have put dishonour upon the poor man. Yet is it not the rich who grind you down? Are not they the very people who drag you into the Law courts? --
| لکن شما فقیر را حقیر شمرده‌اید. آیا دولتمندان برشما ستم نمی کنند و شما را در محکمه هانمی کشند؟ | ۶ |
7 and the very people who speak evil of the noble Name by which you are called?
| آیا ایشان به آن نام نیکو که بر شما نهاده شده است کفر نمی گویند؟ | ۷ |
8 If, however, you are keeping the Law as supreme, in obedience to the Commandment which says "You are to love your fellow man just as you love yourself," you are acting rightly.
| اما اگر آن شریعت ملوکانه را برحسب کتاب به‌جا آورید یعنی «همسایه خود را مثل نفس خود محبت نما» نیکو می‌کنید. | ۸ |
9 But if you are making distinctions between one man and another, you are guilty of sin, and are convicted by the Law as offenders.
| لکن اگرظاهربینی کنید، گناه می‌کنید و شریعت شما را به خطاکاری ملزم می‌سازد. | ۹ |
10 A man who has kept the Law as a whole, but has failed to keep some one command, has become guilty of violating all.
| زیرا هرکه تمام شریعت را نگاه دارد و در یک جزو بلغزد، ملزم همه می‌باشد. | ۱۰ |
11 For He who said, "Do not commit adultery," also said, "Do not commit murder," and if you are a murderer, although not an adulterer, you have become an offender against the Law.
| زیرا او که گفت: «زنا مکن»، نیزگفت: «قتل مکن». پس هرچند زنا نکنی، اگر قتل کردی، از شریعت تجاوز نمودی. | ۱۱ |
12 Speak and act as those should who are expecting to be judged by the Law of freedom.
| همچنین سخن گویید و عمل نمایید مانند کسانی که برایشان داوری به شریعت آزادی خواهد شد. | ۱۲ |
13 For he who shows no mercy will have judgement given against him without mercy; but mercy triumphs over judgement.
| زیرا آن داوری بی‌رحم خواهد بود برکسی‌که رحم نکرده است و رحم بر داوری مفتخرمی شود. | ۱۳ |
14 What good is it, my brethren, if a man professes to have faith, and yet his actions do not correspond? Can such faith save him?
| ای برادران من، چه سود دارد اگر کسی گوید: «ایمان دارم» وقتی که عمل ندارد؟ آیاایمان می‌تواند او را نجات‌بخشد؟ | ۱۴ |
15 Suppose a Christian brother or sister is poorly clad or lacks daily food,
| پس اگربرادری یا خواهری برهنه و محتاج خوراک روزینه باشد، | ۱۵ |
16 and one of you says to them, "I wish you well; keep yourselves warm and well fed," and yet you do not give them what they need; what is the use of that?
| و کسی از شما بدیشان گوید: «به سلامتی بروید و گرم و سیر شوید»، لیکن مایحتاج بدن را بدیشان ندهد، چه نفع دارد؟ | ۱۶ |
17 So also faith, if it is unaccompanied by obedience, has no life in it--so long as it stands alone.
| همچنین ایمان نیز اگر اعمال ندارد، در خودمرده است. | ۱۷ |
18 Nay, some one will say, "You have faith, I have actions: prove to me your faith apart from corresponding actions and I will prove mine to you by my actions.
| بلکه کسی خواهد گفت: «تو ایمان داری و من اعمال دارم. ایمان خود را بدون اعمال به من بنما و من ایمان خود را از اعمال خود به توخواهم نمود.» | ۱۸ |
19 You believe that God is one, and you are quite right: evil spirits also believe this, and shudder."
| تو ایمان داری که خدا واحداست؟ نیکو می‌کنی! شیاطین نیز ایمان دارند و می لرزند! | ۱۹ |
20 But, idle boaster, are you willing to be taught how it is that faith apart from obedience is worthless? Take the case of Abraham our forefather.
| و لیکن‌ای مرد باطل، آیا می‌خواهی دانست که ایمان بدون اعمال، باطل است؟ | ۲۰ |
21 Was it, or was it not, because of his actions that he was declared to be righteous as the result of his having offered up his son Isaac upon the altar?
| آیا پدر ما ابراهیم به اعمال، عادل شمرده نشد وقتی که پسر خود اسحاق را به قربانگاه گذرانید؟ | ۲۱ |
22 You notice that his faith was co-operating with his actions, and that by his actions his faith was perfected;
| می‌بینی که ایمان با اعمال او عمل کرد و ایمان از اعمال، کامل گردید. | ۲۲ |
23 and the Scripture was fulfilled which says, "And Abraham believed God, and his faith was placed to his credit as righteousness," and he received the name of 'God's friend.'
| و آن نوشته تمام گشت که می‌گوید: «ابراهیم به خداایمان آورد و برای او به عدالت محسوب گردید»، و دوست خدا نامیده شد. | ۲۳ |
24 You all see that it is because of actions that a man is pronounced righteous, and not simply because of faith.
| پس می‌بینید که انسان از اعمال عادل شمرده می‌شود، نه از ایمان تنها. | ۲۴ |
25 In the same way also was not the notorious sinner Rahab declared to be righteous because of her actions when she welcomed the spies and hurriedly helped them to escape another way?
| و همچنین آیا راحاب فاحشه نیز ازاعمال عادل شمرده نشد وقتی که قاصدان راپذیرفته، به راهی دیگر روانه نمود؟ | ۲۵ |
26 For just as a human body without a spirit is lifeless, so also faith is lifeless if it is unaccompanied by obedience.
| زیراچنانکه بدن بدون روح مرده است، همچنین ایمان بدون اعمال نیز مرده است. | ۲۶ |
