< Hebrews 8 >

1 Now in connexion with what we have been saying the chief point is that we have a High Priest who has taken His seat at the right hand of the throne of God's Majesty in the heavens,
پس مقصود عمده از این کلام این است که برای ما چنین رئیس کهنه‌ای هست که درآسمانها به‌دست راست تخت کبریا نشسته است،۱
2 and ministers in the Holy place and in the true tabernacle which not man, but the Lord pitched.
که خادم مکان اقدس و آن خیمه حقیقی است که خداوند آن را برپا نمود نه انسان.۲
3 Every High Priest, however, is appointed to offer both bloodless gifts and sacrifices. Therefore this High Priest also must have some offering to present.
زیرا که هررئیس کهنه مقرر می‌شود تا هدایا و قربانی هابگذراند؛ و از این جهت واجب است که او را نیزچیزی باشد که بگذراند.۳
4 If then He were still on earth, He would not be a priest at all, since here there are already those who present the offerings in obedience to the Law,
پس اگر بر زمین می بود، کاهن نمی بود چون کسانی هستند که به قانون شریعت هدایا را می‌گذرانند.۴
5 and serve a copy and type of the heavenly things, just as Moses was divinely instructed when about to build the tabernacle. For God said, "See that you make everything in imitation of the pattern shown you on the mountain."
و ایشان شبیه و سایه چیزهای آسمانی را خدمت می‌کنند، چنانکه موسی ملهم شد هنگامی که عازم بود که خیمه را بسازد، زیرا بدو می‌گوید: «آگاه باش که همه‌چیز را به آن نمونه‌ای که در کوه به تو نشان داده شد بسازی.»۵
6 But, as a matter of fact, the ministry which Christ has obtained is all the nobler a ministry, in that He is at the same time the negotiator of a sublimer covenant, based upon sublimer promises.
لکن الان او خدمت نیکوتر یافته است، به مقداری که متوسط عهدنیکوتر نیز هست که بر وعده های نیکوتر مرتب است.۶
7 For if that first Covenant had been free from imperfection, there would have been no attempt to introduce another.
زیرا اگر آن اول بی‌عیب می‌بود، جایی برای دیگری طلب نمی شد.۷
8 For, being dissatisfied with His people, God says, "'There are days coming,' says the Lord, 'When I will establish with the house of Israel and with the house of Judah a new Covenant--
چنانکه ایشان را ملامت کرده، می‌گوید: «خداوند می‌گوید اینک ایامی می‌آید که با خاندان اسرائیل و خاندان یهوداعهدی تازه استوار خواهم نمود.۸
9 a Covenant unlike the one which I made with their forefathers on the day when I took them by the hand to lead them out from the land of Egypt; for they would not remain faithful to that.' 'So I turned from them,' says the Lord.
نه مثل آن عهدی که با پدران ایشان بستم، در روزی که من ایشان را دستگیری نمودم تا از زمین مصربرآوردم، زیرا که ایشان در عهد من ثابت نماندند. پس خداوند می‌گوید من ایشان را واگذاردم.۹
10 'But this is the Covenant that I will covenant with the house of Israel after those days,' says the Lord: I will put My laws into their minds and will write them upon their hearts. And I will indeed be their God and they shall be My People.
وخداوند می‌گوید این است آن عهدی که بعد از آن ایام با خاندان اسرائیل استوار خواهم داشت که احکام خود را در خاطر ایشان خواهم نهاد و بردل ایشان مرقوم خواهم داشت و ایشان را خداخواهم بود و ایشان مرا قوم خواهند بود.۱۰
11 And there shall be no need for them to teach each one his fellow citizen and each one his brother, saying, Know the Lord. For all will know Me from the least of them to the greatest;
ودیگر کسی همسایه و برادر خود را تعلیم نخواهدداد و نخواهد گفت خداوند را بشناس زیرا که همه از خرد و بزرگ مرا خواهند شناخت.۱۱
12 Because I will be merciful to their wrongdoings, and their sins I will remember no longer.'"
زیرابر تقصیرهای ایشان ترحم خواهم فرمود وگناهانشان را دیگر به یاد نخواهم آورد.»۱۲
13 By using the words, "a new Covenant," He has made the first one obsolete; but whatever is decaying and showing signs of old age is not far from disappearing altogether.
پس چون «تازه» گفت، اول را کهنه ساخت؛ و آنچه کهنه و پیر شده است، مشرف بر زوال است.۱۳

< Hebrews 8 >