Hebrews 2
1 For this reason we ought to pay the more earnest heed to the things which we have heard, for fear we should drift away from them.
Ուստի պէտք է ա՛լ աւելի ուշադիր ըլլանք մեր լսած բաներուն, որպէսզի չզրկուինք անոնցմէ:
2 For if the message delivered through angels proved to be true, and every transgression and act of disobedience met with just retribution,
Որովհետեւ եթէ հրեշտակներուն ըսած խօսքը հաստատուեցաւ, եւ որեւէ օրինազանցութիւն ու անհնազանդութիւն՝ ստացաւ արդար վարձատրութիւն,
3 how shall we escape if we are indifferent to a salvation as great as that now offered to us? This, after having first of all been announced by the Lord Himself, had its truth made sure to us by those who heard Him,
մենք ի՞նչպէս զերծ պիտի մնանք՝ եթէ անհոգ ըլլանք այնպիսի մեծ փրկութեան մը հանդէպ, որ սկիզբ առաւ Տէրոջ խօսքով ու մեր մէջ հաստատուեցաւ լսողներուն միջոցով.
4 while God corroborated their testimony by signs and marvels and various miracles, and by gifts of the Holy Spirit distributed in accordance with His own will.
Աստուած ալ վկայեց նշաններով եւ սքանչելիքներով, ու զանազան հրաշքներով եւ Սուրբ Հոգիին բաշխումներով՝ իր կամքին համաձայն:
5 It is not to angels that God has assigned the sovereignty of that coming world, of which we speak.
Արդարեւ հրեշտակներուն չհպատակեցուց այն գալիք երկրագունդը՝ որուն մասին մենք կը խօսինք,
6 But, as we know, a writer has solemnly said, "How poor a creature is man, and yet Thou dost remember him, and a son of man, and yet Thou dost come to him!
հապա մէկը տեղ մը վկայեց եւ ըսաւ. «Մարդը ի՞նչ է՝ որ կը յիշես զայն, կամ մարդու որդին՝ որ կ՚այցելես անոր:
7 Thou hast made him only a little inferior to the angels; with glory and honour Thou hast crowned him, and hast set him to govern the works of Thy hands.
Հրեշտակներէն քիչ մը վար ըրիր զայն. փառքով ու պատիւով պսակեցիր զայն, եւ քու ձեռքերուդ գործերուն վրայ նշանակեցիր զայն.
8 Thou hast put everything in subjection under his feet." For this subjecting of the universe to man implies the leaving nothing not subject to him. But we do not as yet see the universe subject to him.
ամէն բան հպատակեցուցիր անոր ոտքերուն ներքեւ»: Քանի որ բոլորը հպատակեցուց անոր, անոր դէմ ըմբոստացող ոչինչ թողուց. բայց հիմա բոլորը անոր հպատակած չենք տեսներ:
9 But Jesus--who was made a little inferior to the angels in order that through God's grace He might taste death for every human being--we already see wearing a crown of glory and honour because of His having suffered death.
Սակայն փառքով ու պատիւով պսակուած կը տեսնենք Յիսո՛ւսը, որ հրեշտակներէն քիչ մը վար եղած էր մահուան չարչարանքին համար, որպէսզի Աստուծոյ շնորհքով մահ համտեսէ բոլորին համար:
10 For it was fitting that He for whom, and through whom, all things exist, after He had brought many sons to glory, should perfect by suffering the Prince Leader who had saved them.
Որովհետեւ կը պատշաճէր անոր, - որուն համար է ամէն բան, եւ անո՛վ եղած է ամէն բան, - որ շատ որդիներ փառքի մէջ մտցնելու համար՝ չարչարանքներո՛վ կատարեալ ընէ անոնց փրկութեան Ռահվիրան:
11 For both He who sanctifies and those whom He is sanctifying have all one Father; and for this reason He is not ashamed to speak of them as His brothers;
Արդարեւ ա՛ն որ կը սրբացնէ եւ անո՛նք որ կը սրբանան՝ բոլորն ալ մէկէ՛ մըն են: Այս պատճառով ինք ամօթ չի սեպեր եղբայր կոչել զանոնք՝ ըսելով.
12 as when He says: "I will proclaim Thy name to My brothers: in the midst of the congregation I will hymn Thy praises;"
«Քու անունդ պիտի հաղորդեմ եղբայրներուս, համախմբումին մէջ պիտի օրհներգեմ քեզի»:
13 and again, "As for Me, I will be one whose trust reposes in God;" and again, "Here am I, and here are the children God has given Me."
Եւ դարձեալ. «Ես պիտի վստահիմ անոր»: Ու դարձեալ. «Ահա՛ւասիկ ես եւ այն զաւակները՝ որ Աստուած տուաւ ինծի»:
14 Since then the children referred to are all alike sharers in perishable human nature, He Himself also, in the same way, took on Him a share of it, in order that through death He might render powerless him who had authority over death, that is, the Devil,
Ուրեմն, քանի որ զաւակները հաղորդակցեցան մարմինին ու արիւնին, ինք ալ նմանապէս բաժնեկից եղաւ անոնց, որպէսզի իր մահով ոչնչացնէ ա՛ն՝ որ մահուան իշխանութիւնը ունէր, այսինքն՝ Չարախօսը,
15 and might set at liberty all those who through fear of death had been subject to lifelong slavery.
եւ ազատէ անոնք՝ որ, մահուան վախով, ենթակայ էին ստրկութեան՝ իրենց ամբողջ կեանքի ընթացքին:
16 For assuredly it is not to angels that He is continually reaching a helping hand, but it is to the descendants of Abraham.
Արդարեւ ան կը բռնէ ո՛չ թէ հրեշտակներուն ձեռքը, հապա կը բռնէ Աբրահամի՛ զարմին ձեռքը:
17 And for this purpose it was necessary that in all respects He should be made to resemble His brothers, so that He might become a compassionate and faithful High Priest in things relating to God, in order to atone for the sins of the people.
Ուստի պարտաւոր էր բոլորովին նմանիլ իր եղբայրներուն, որպէսզի ըլլար ողորմած ու հաւատարիմ քահանայապետ մը Աստուծոյ քով՝ քաւելու համար ժողովուրդին մեղքերը:
18 For inasmuch as He has Himself felt the pain of temptation and trial, He is also able instantly to help those who are tempted and tried.
Հետեւաբար կարող է օգնել անոնց՝ որ կը փորձուին, որովհետեւ ինք իսկ չարչարուեցաւ՝ փորձուելով:
