< Galatians 2 >

1 Later still, after an interval of fourteen years, I again went up to Jerusalem in company with Barnabas, taking Titus also with me.
دوای چواردە ساڵ لەگەڵ بەرناباس گەڕامەوە ئۆرشەلیم و تیتۆسیشم لەگەڵ خۆم برد.
2 I went up in obedience to a revelation of God's will; and I explained to them the Good News which I proclaim among the Gentiles. To the leaders of the Church this explanation was made in private, lest by any means I should be running, or should already have run, in vain.
گەڕانەوەکەم بەگوێرەی ئاشکراکردنێک بوو و ئەو پەیامەی ئینجیل کە لەنێو نەتەوەکان جاڕی دەدەم، تەنها خستمە بەردەم گەورە پیاوانی کڵێسا، تاکو ئەوەی بۆی ڕادەکەم و ڕامکردووە بەفیڕۆ نەڕوات.
3 But although my companion Titus was a Greek they did not insist upon even his being circumcised.
بەڵام هەرچەندە تیتۆس کە لەگەڵم بوو یۆنانی بوو، زۆریان لێ نەکرد خەتەنە بکرێت.
4 Yet there was danger of this through the false brethren secretly introduced into the Church, who had stolen in to spy out the freedom which is ours in Christ Jesus, in order to rob us of it.
ئەم بابەتە لەوەوە سەری هەڵدا هەندێک برایانی درۆزن دزەیان کردبووە ناومان. هاتبوون بمانکەن بە کۆیلە لە ڕێگەی سیخوڕیکردن لەسەر ئەم ئازادییەی کە بەهۆی یەکبوونمان لەگەڵ عیسای مەسیح هەمانە.
5 But not for an hour did we give way and submit to them; in order that the Good News might continue with you in its integrity.
بۆ کاتژمێرێکیش ملکەچیان نەبووین، تاکو ڕاستی ئینجیل لەگەڵتان بمێنێتەوە.
6 From those leaders I gained nothing new. Whether they were men of importance or not, matters nothing to me--God recognizes no external distinctions. To me, at any rate, the leaders imparted nothing new.
بەڵام ئەوانەی بە گەورە پیاو دادەنران، هەرچییەک بن، بەلای منەوە گرنگ نییە، چونکە خودا تەماشای ڕواڵەتی مرۆڤ ناکات، ئەوان هیچیان بۆ پەیامەکەم زیاد نەکرد.
7 Indeed, when they saw that I was entrusted with the preaching of the Good News to the Gentiles as Peter had been with that to the Jews--
بەڵکو بە پێچەوانەوە، بینییان کە پەیامی ئینجیل بۆ ناجولەکەکان بە من سپێردراوە، هەروەک پەیامی ئینجیل بۆ جولەکەکان بە پەترۆس سپێردراوە،
8 for He who had been at work within Peter with a view to his Apostleship to the Jews had also been at work within me with a view to my Apostleship to the Gentiles--
چونکە خودا بەهۆی پەترۆسەوە وەک نێردراو بۆ جولەکەکان کاری دەکرد، لە منیشدا بۆ ناجولەکەکان کاری دەکرد.
9 and when they perceived the mission which was graciously entrusted to me, they (that is to say, James, Peter, and John, who were considered to be the pillars of the Church) welcomed Barnabas and me to their fellowship on the understanding that we were to go to the Gentiles and they to the Jews.
کاتێک یاقوب و پەترۆس و یۆحەنا کە بە کۆڵەکە دانرابوون، بەم نیعمەتەیان زانی کە بە من دراوە، ئەوسا ئەوان دەستی ڕاستی هاوبەشییان بۆ من و بەرناباس درێژکرد، تاکو ئێمە بۆ لای نەتەوەکان بچین و ئەوانیش بۆ لای جولەکەکان بچن.
10 Only they urged that we should remember their poor--a thing which was uppermost in my own mind.
تەنها داوایان کرد هەژاران لەیاد نەکەین، ئەمەش شتێکە هەمیشە کۆششم بۆی کردووە.
11 Now when Peter visited Antioch, I remonstrated with him to his face, because he had incurred just censure.
بەڵام کاتێک پەترۆس هاتە ئەنتاکیا، ڕووبەڕوو بەربەرەکانێم کرد، لەبەر ئەوەی گلەیی لەسەر بوو،
12 For until certain persons came from James he had been accustomed to eat with Gentiles; but as soon as these persons came, he withdrew and separated himself for fear of the Circumcision party.
چونکە پێش ئەوەی کەسانێک لەلای یاقوبەوە بێن، ئەو لەگەڵ ناجولەکەکان نانی دەخوارد، بەڵام کاتێک ئەوان هاتن، لە ترسی ئەو تاقمەی کە دەڵێن دەبێ باوەڕدار خەتەنە بکرێت، خۆی کێشایەوە.
13 And along with him the other Jews also concealed their real opinions, so that even Barnabas was carried away by their lack of straightforwardness.
جولەکەکانی دیکەش لەگەڵیدا دەستیان بە دووڕوویی کرد، تەنانەت بەرناباسیش بە دووڕووییان چەواشە بوو.
14 As soon as I saw that they were not walking uprightly in the spirit of the Good News, I said to Peter, before them all, "If you, though you are a Jew, live as a Gentile does, and not as a Jew, how can you make the Gentiles follow Jewish customs?
کاتێک بینیم بەگوێرەی ڕێگای ڕاستی پەیامی ئینجیل ناڕۆن، لەبەرچاوی هەمووان بە پەترۆسم گوت: «ئەگەر تۆ جولەکەی، وەک ناجولەکە دەژیت نەک وەکو جولەکە، ئیتر چۆن ناجولەکەکان ناچار دەکەیت نەریتی جولەکەکان پەیڕەو بکەن؟
15 You and I, though we are Jews by birth and not Gentile sinners,
«ئێمە بە جولەکەیی لەدایک بووین و لە نەتەوە گوناهبارەکان نین،
16 know that it is not through obedience to Law that a man can be declared free from guilt, but only through faith in Jesus Christ. We have therefore believed in Christ Jesus, for the purpose of being declared free from guilt, through faith in Christ and not through obedience to Law. For through obedience to Law no human being shall be declared free from guilt.
دەزانین مرۆڤ بە کارکردن بە شەریعەت بێتاوان ناکرێ، بەڵکو بە باوەڕ بە عیسای مەسیح. جا ئێمە باوەڕمان بە عیسای مەسیح هێنا تاکو بە باوەڕ بە مەسیح بێتاوان بکرێین، ئەمەش نەک بە کارکردن بە شەریعەت، چونکە لە ڕێی کارکردن بە شەریعەت کەس بێتاوان ناکرێت.
17 But if while we are seeking in Christ acquittal from guilt we ourselves are convicted of sin, Christ then encourages us to sin! No, indeed.
«بەڵام ئەگەر ئێمە لە هەوڵدانمان بۆ بێتاوانبوون بە مەسیح، خۆمان دۆزییەوە کە گوناهبارین، ئیتر ئایا مەسیح خزمەتکاری گوناهە؟ بێگومان نەخێر!
18 Why, if I am now rebuilding that structure of sin which I had demolished, I am thereby constituting myself a transgressor;
ئەگەر من شتێک بنیاد بنێمەوە کە لەپێشدا تێکمدابێت، ئەوا دەیسەلمێنم سەرپێچیکارم.
19 for it is by the Law that I have died to the Law, in order that I may live to God.
«چونکە لە ڕێگەی شەریعەت بۆ شەریعەت مردم، تاکو بۆ خودا بژیم.
20 I have been crucified with Christ, and it is no longer I that live, but Christ that lives in me; and the life which I now live in the body I live through faith in the Son of God who loved me and gave Himself up to death on my behalf.
من لەگەڵ مەسیح لە خاچ درام، ئیتر من نیم ئەوەی دەژیێت، بەڵکو مەسیحە لە مندا دەژیێت. ئێستاش کەوا بە جەستە دەژیم، ئەوا بە باوەڕ بە کوڕی خودا دەژیم، ئەوەی منی خۆشویست و خۆی کردە قوربانی بۆ من.
21 I do not nullify the grace of God; for if acquittal from guilt is obtainable through the Law, then Christ has died in vain."
من نیعمەتی خودا پووچەڵ ناکەمەوە، چونکە ئەگەر بێتاوانبوون بە شەریعەت بووایە، ئەوا مردنی مەسیح بێ سوود دەبوو.»

< Galatians 2 >