Ephesians 4
1 I, then, the prisoner for the Master's sake, entreat you to live and act as becomes those who have received the call that you have received--
Ուստի ես՝ Տէրոջ բանտարկեալը՝ կ՚աղաչե՛մ ձեզի, որ ձեր ընթացքը արժանավայել ըլլայ այն կոչումին՝ որով կանչուեցաք,
2 with all lowliness of mind and unselfishness, and with patience, bearing with one another lovingly, and earnestly striving to maintain,
լման խոնարհութեամբ ու հեզութեամբ, համբերատարութեամբ, սիրով իրարու հանդուրժելով,
3 in the uniting bond of peace, the unity given by the Spirit.
ջանալով պահել Սուրբ Հոգիին միաբանութիւնը՝ խաղաղութեան կապով:
4 There is but one body and but one Spirit, as also when you were called you had one and the same hope held out to you.
Մէ՛կ մարմին կայ, եւ մէ՛կ Հոգի, ինչպէս մէ՛կ յոյսով կանչուեցաք ձեր կոչումին:
5 There is but one Lord, one faith, one baptism,
Տէրը մէ՛կ է, հաւատքը՝ մէ՛կ, մկրտութիւնը՝ մէ՛կ:
6 and one God and Father of all, who rules over all, acts through all, and dwells in all.
Մէ՛կ է Աստուած եւ բոլորին Հայրը, որ բոլորէն վեր, բոլորին հետ եւ ձեր բոլորին մէջն է:
7 Yet to each of us individually grace was given, measured out with the munificence of Christ.
Բայց մեզմէ իւրաքանչիւրին շնորհք տրուած է՝ Քրիստոսի պարգեւին չափին համեմատ:
8 For this reason Scripture says: "He re-ascended on high, He led captive a host of captives, and gave gifts to men."
Ուստի կ՚ըսէ. «Երբ ելաւ բարձր տեղը՝ գերեվարեց գերութիւնը եւ նուէրներ տուաւ մարդոց»:
9 (Now this "re-ascended" --what does it mean but that He had first descended into the lower regions of the earth?
(Իսկ այդ «ելաւ»ը ի՞նչ ըսել է, եթէ ոչ նշանակել՝ թէ ինք նաեւ նախապէս իջաւ երկրի ստորին մասերը:
10 He who descended is the same as He who ascended again far above all the Heavens in order to fill the universe.)
Ա՛ն՝ որ իջաւ, նաեւ նոյնն է՝ որ ելաւ բոլոր երկինքներէն աւելի վեր, որպէսզի լեցնէ ամէն բան: )
11 And He Himself appointed some to be Apostles, some to be Prophets, some to be evangelists, some to be pastors and teachers,
Եւ ինք տուաւ ոմանք՝ առաքեալներ ըլլալու, ոմանք՝ մարգարէներ, ոմանք՝ աւետարանիչներ, ոմանք՝ հովիւներ ու վարդապետներ,
12 in order fully to equip His people for the work of serving--for the building up of Christ's body--
սուրբերուն կատարելութեան համար, սպասարկութեան գործին համար, Քրիստոսի մարմինին շինութեան համար.
13 till we all of us arrive at oneness in faith and in the knowledge of the Son of God, and at mature manhood and the stature of full-grown men in Christ.
մինչեւ որ բոլորս հասնինք հաւատքին եւ Աստուծոյ Որդին ճանչնալու միաբանութեան, կատարեալ մարդու վիճակին, Քրիստոսի լիութեան հասակի չափին:
14 So we shall no longer be babes nor shall we resemble mariners tossed on the waves and carried about with every changing wind of doctrine according to men's cleverness and unscrupulous cunning, making use of every shifting device to mislead.
Որպէսզի ա՛լ ասկէ ետք մանուկ չըլլանք, տարուբերած ու վարդապետութեան ամէն հովէ հոս-հոն քշուած՝ մարդոց խաբեբայութեամբ, որոնք կը մոլորեցնեն խորամանկութեան հնարքներով.
15 But we shall lovingly hold to the truth, and shall in all respects grow up into union with Him who is our Head, even Christ.
հապա՝ ճշմարտութիւնը խօսելով սիրոյ մէջ, ամէն բանի մէջ աճինք անո՛վ՝ որ գլուխն է, այսինքն՝ Քրիստոսով:
16 Dependent on Him, the whole body--its various parts closely fitting and firmly adhering to one another-- grows by the aid of every contributory link, with power proportioned to the need of each individual part, so as to build itself up in a spirit of love.
Անով է որ ամբողջ մարմինը, յարմարութեամբ միասին կազմուած եւ իրարու կցուած ամէն յօդի օժանդակութեամբ՝ ամէն մասի ներգործութեան չափին համեմատ, կ՚աճի սիրոյ մէջ՝ իր շինութեան համար:
17 Therefore I warn you, and I implore you in the name of the Master, no longer to live as the Gentiles in their perverseness live,
Ուրեմն սա՛ կը յայտարարեմ ու Տէրոջմով կը վկայեմ, որ դուք այլեւս չընթանաք այնպէս՝ ինչպէս ուրիշ հեթանոսները կ՚ընթանան, իրենց միտքին ունայնութեան մէջ:
18 with darkened understandings, having by reason of the ignorance which is deep-seated in them and the insensibility of their moral nature, no share in the Life which God gives.
Անոնց միտքը խաւարած է, եւ իրենք ուծացած են Աստուծոյ կեանքէն՝ իրենց մէջ եղած անգիտութեան եւ իրենց սիրտին կուրութեան պատճառով:
19 Such men being past feeling have abandoned themselves to impurity, greedily indulging in every kind of profligacy.
Անզգայ դարձած՝ անձնատուր եղան ցոփութեան, որպէսզի ամէն տեսակ անմաքրութիւն գործեն ագահութեամբ:
20 But these are not the lessons which you have learned from Christ;
Բայց դուք ա՛յսպէս չսորվեցաք Քրիստոսը,
21 if at least you have heard His voice and in Him have been taught--and this is true Christian teaching--
եթէ իսկապէս լսեցիք զինք եւ սորվեցաք իրմէ՝ Յիսուսի մէջ եղող ճշմարտութեան համաձայն՝
22 to put away, in regard to your former mode of life, your original evil nature which is doomed to perish as befits its misleading impulses,
որպէսզի թօթափէք ձեր նախկին վարքին վերաբերող հին մարդը, - որ ապականած է խաբեբայ ցանկութիւններով, -
23 and to get yourselves renewed in the temper of your minds and clothe yourselves
նորոգուիք ձեր միտքին հոգիով,
24 with that new and better self which has been created to resemble God in the righteousness and holiness which come from the truth.
ու հագնիք նո՛ր մարդը, որ ստեղծուած է արդարութեամբ եւ ճշմարիտ սրբութեամբ՝ Աստուծոյ պատկերին համաձայն:
25 For this reason, laying aside falsehood, every one of you should speak the truth to his fellow man; for we are, as it were, parts of one another.
Ուստի՝ թօթափելով ստելը՝ ճշմարտութի՛ւնը խօսեցէք իրարու հետ՝՝, որովհետեւ մենք իրարու անդամներ ենք:
26 If angry, beware of sinning. Let not your irritation last until the sun goes down;
Բարկացէ՛ք, բայց մի՛ մեղանչէք. արեւը թող մայր չմտնէ ձեր բարկացած վիճակին վրայ,
27 and do not leave room for the Devil.
ու տեղ մի՛ տաք Չարախօսին:
28 He who has been a thief must steal no more, but, instead of that, should work with his own hands in honest industry, so that he may have something of which he can give the needy a share.
Ա՛ն որ կը գողնար՝ ա՛լ թող չգողնայ. այլ մանաւանդ թող աշխատի՝ իր ձեռքերով գործելով ինչ որ բարի է, որպէսզի բան մը ունենայ տալու կարօտեալին:
29 Let no unwholesome words ever pass your lips, but let all your words be good for benefiting others according to the need of the moment, so that they may be a means of blessing to the hearers.
Ո՛չ մէկ վատ խօսք թող ելլէ ձեր բերանէն, հապա՝ ինչ որ բարի է, շինութեան կարիքին համեմատ, որպէսզի շնորհք տայ լսողներուն:
30 And beware of grieving the Holy Spirit of God, in whom you have been sealed in preparation for the day of Redemption.
Եւ մի՛ տրտմեցնէք Աստուծոյ Սուրբ Հոգին, որով դուք կնքուեցաք ազատագրութեան օրուան համար:
31 Let all bitterness and all passionate feeling, all anger and loud insulting language, be unknown among you--and also every kind of malice.
Ամէն տեսակ դառնութիւն, զայրոյթ, բարկութիւն, գոչիւն ու հայհոյութիւն թող վերցուին ձեզմէ՝ ամէն տեսակ չարամտութեան հետ:
32 On the contrary learn to be kind to one another, tender-hearted, forgiving one another, just as God in Christ has also forgiven you.
Եւ քա՛ղցր եղէք իրարու հանդէպ, գթած, ներելով իրարու, ինչպէս Աստուած Քրիստոսով ներեց ձեզի:
