< Acts 4 >
1 While they were saying this to the people, the Priests, the Commander of the Temple Guard, and the Sadducees came upon them,
Петрус билән Юһанна халайиққа гәп қиливатқанда, каһинлар, ибадәтхана қаравуллириниң башлиғи вә Садуқийлар уларниң йениға келип қалди.
2 highly incensed at their teaching the people and proclaiming in the case of Jesus the Resurrection from among the dead.
Улар [расулларниң] халайиққа тәлим бериши, җүмлидин «Әйсаниң вастиси билән өлгәнләр тирилдүрүлиду» дәп җакалиқини үчүн интайин әсәбийләшти.
3 They arrested the two Apostles and lodged them in custody till the next day; for it was already evening.
Улар уларни тутқун қилип, әтисигичә түрмигә солап қойди, чүнки кәч кирип қалған еди.
4 But many of those who had listened to their preaching believed; and the number of the adult men had now grown to be about 5,000.
Лекин җар қилинған сөз-каламни аңлиғанларниң көпи етиқат қилди; шуниң билән етиқат қилған әрләрниң санила бәш миңға йәтти.
5 The next day a meeting was held in Jerusalem of their Rulers, Elders, and Scribes,
Әтиси, [Йәһудийларниң кеңәшмисидики] башлиқлар, ақсақаллар вә Тәврат устазлири Йерусалимда топланди.
6 with Annas the High Priest, Caiaphas, John, Alexander, and the other members of the high-priestly family.
Уларниң арисида баш каһин Аннас, Қаяфас, Юһанна, Искәндәр вә баш каһинниң башқа җәмәтидикиләр бар еди.
7 So they made the Apostles stand in the centre, and demanded of them, "By what power or in what name have you done this?"
Улар [Петрус билән Юһаннани] арисиға турғузуп: — Силәр бу ишни қайси күч-қудрәткә тайинип яки кимниң нами билән қилдиңлар? — дәп сориди.
8 Then Peter was filled with the Holy Spirit, and he replied, "Rulers and Elders of the people,
Петрус Муқәддәс Роһқа толдурулған һалда уларға мундақ деди: Хәлиқниң һөкүмранлири вә Исраилниң ақсақаллири!
9 if we to-day are under examination concerning the benefit conferred on a man helplessly lame, as to how this man has been cured;
Әгәр биз бүгүн бу токур адәмгә көрсәткән яхши әмәл һәм униң қандақ сақайтилғанлиғи сәвәплик сораққа тартилған болсақ,
10 be it known to you all, and to all the people of Israel, that through the name of Jesus the Anointed, the Nazarene, whom you crucified, but whom God has raised from among the dead-- through that name this man stands here before you in perfect health.
силәр вә пүткүл Исраил хәлқи шуни билсунки, силәр крестлигән, амма Худа өлүмдин тирилдүргән Насарәтлик Әйса Мәсиһниң нами билән, униң [күч-қудрити] арқилиқ бу киши мошу йәрдә алдиңларда пүтүнләй сақ-саламәт туриду!
11 This Jesus is the Stone treated with contempt by you the builders, but it has been made the Cornerstone.
Бу [Әйса] болса, [муқәддәс язмиларда] [пүтүлгәндәк], дәл силәр тамчилар етиварсиз дәп ташливәткән, бирақ бүҗәк теши болуп тикләнгән таштур.
12 And in no other is the great salvation to be found; for, in fact, there is no second name under Heaven that has been given among men through which we are to be saved."
Униңдин башқа һеч кимдә ниҗатлиқ йоқ, чүнки пүткүл асман астида инсанлар арисиға тәқдим қилинған, Әйсадин башқа бизни қутқузидиған һеч қандақ бир нам йоқтур.
13 As they looked on Peter and John so fearlessly outspoken--and also discovered that they were illiterate persons, untrained in the schools--they were surprised; and now they recognized them as having been with Jesus.
Петрус билән Юһаннаниң бу җүръитини көргән һөкүмранлар уларниң оқумиған адәттики адәмләрдин екәнлигини билип, һәйран болушти; уларниң бурун Әйса билән биллә болғанлиғиниму билди.
14 And seeing the man standing with them--the man who had been cured--they had no reply to make.
Униң үстигә, сақайған һелиқи адәмниң уларниң йенида туруватқанлиғини көрүп, улар һеч қандақ гәп яндуралмиди.
15 So they ordered them to withdraw from the Sanhedrin while they conferred among themselves.
Шуниң билән һөкүмранлар уларни кеңәшмидин чиқишқа буйруди. Андин бир-бири билән мәслиһәтлишип:
16 "What are we to do with these men?" they asked one another; for the fact that a remarkable miracle has been performed by them is well known to every one in Jerusalem, and we cannot deny it.
— Буларни қандақ қилимиз? Чүнки уларниң вастиси билән хелә көрүнәрлик мөҗизилик бир аламәт йүз бәргәнлиги пүткүл Йерусалимдикиләргә аян болди вә биз уни инкар қилишқа амалсизмиз.
17 But to prevent the matter spreading any further among the people, let us stop them by threats from speaking in the future in this name to any one whatever."
Лекин бу ишниң хәлиқ ичидә техиму кәң йейилип кәтмәслиги үчүн, уларға бундин кейин бу адәмниң намида һеч кимгә һеч немә демәсликкә агаһ-тәһдит салайли! — дейишти.
18 So they recalled the Apostles, and ordered them altogether to give up speaking or teaching in the name of Jesus.
Шуниң билән уларни чақиртип, бундин кейин Әйсаниң намида һеч сөзлимәслик яки тәлим бәрмәсликни қәтъий буйруди.
19 But Peter and John replied, "Judge whether it is right in God's sight to listen to you instead of listening to God.
Лекин Петрус билән Юһанна: — Худаниң алдида силәргә итаәт қилиш тоғриму яки Худағиму, буниңға өзүңлар бир немә дәңлар!
20 As for us, what we have seen and heard we cannot help speaking about."
Амма биз болсақ, көргән вә аңлиғанлиримизни ейтмай туралмаймиз! — дәп җавап бәрди.
21 The Court added further threats and then let them go, being quite unable to find any way of punishing them on account of the people, because all gave God the glory for the thing that had happened.
[Һөкүмранлар] болса халайиқтин қорқуп, уларни җазалашқа лайиқ сәвәп тапалмай, уларға техиму тәһдит селип, қоюп бәрди. Чүнки халайиқ болған вақиә түпәйлидин Худани улуқлиған еди.
22 For the man was over forty years of age on whom this miracle of restoration to health had been performed.
Чүнки бу сақайтилиш мөҗизилик аламити көрситилгән кишиниң йеши қириқтин ашқан еди.
23 After their release the two Apostles went to their friends, and told them all that the High Priests and Elders had said.
Улар қоюп берилгәндин кейин, өз һәмраһлириниң йениға қайтип келип, баш каһинлар вә ақсақалларниң қилған сөзлирини баштин-ахир көпчиликкә уқтурди.
24 And they, upon hearing the story, all lifted up their voices to God and said, "O Sovereign Lord, it is Thou who didst make Heaven and earth and sea, and all that is in them,
Улар буни аңлиғанда, авазини бир нийәт бир дил билән Худаға көтирип мундақ нида қилди: — И Егимиз, Сән асман-зимин, деңиз-океанларни вә улардики барлиқ мәвҗудатларни яратқан Худадурсән.
25 and didst say through the Holy Spirit by the lips of our forefather David Thy servant, "'Why have the nations stamped and raged, and the peoples formed futile plans?
Сән Муқәддәс Роһ билән хизмәткариң болған Давутниң ағзи арқилиқ мундақ дегәнғу: «Әлләр немишкә чуқан салиду? Немә үчүн бекардин-бекар сүйқәст ойлайду?
26 The kings of the earth came near, and the rulers assembled together against the Lord and against His Anointed.'"
Дуниядики падишалар сәп тартип, Әмәлдарлар жиғилишип, Пәрвәрдигар вә Униң Мәсиһи билән қаршилишқа җәм болушти».
27 "They did indeed assemble in this city in hostility to Thy holy Servant Jesus whom Thou hadst anointed--Herod and Pontius Pilate with the Gentiles and also the tribes of Israel--
— Чүнки дәрвәқә дәл бу шәһәрдә Һерод һәм Понтиус Пилатус, ят әлликләр һәм Исраил хәлиқлири бирлишип, Сән мәсиһлигән муқәддәс хизмәткариң Әйсаға қарши чиқип топланған еди,
28 to do all that Thy power and Thy will had predetermined should be done.
шуниң билән күч-қудритиң вә ирадәң бойичә Сән бурунла неминиң әмәлгә ашурулушини бекиткән болсаң, улар шуларни қилған.
29 And now, Lord, listen to their threats, and enable Thy servants to proclaim Thy Message with fearless courage,
Әнди и Пәрвәрдигар, уларниң селиватқан тәһдитлирини көргәйсән, қуллириңни сөз-каламиңни толуқ жүрәклик билән сөзләп йәткүзидиған қилғайсән;
30 whilst Thou stretchest out Thine arm to cure men, and to give signs and marvels through the name of Thy holy Servant Jesus."
кесәлләрни сақайтишқа қолуңни узитип, муқәддәс хизмәткариң Әйсаниң намида мөҗизилик аламәтләр вә карамәтләрни яратқайсән.
31 When they had prayed, the place in which they were assembled shook, and they were, one and all, filled with the Holy Spirit, and proceeded to tell God's Message with boldness.
Уларниң дуаси аяқлашқанда, улар турған йәр тәвринип кәтти. Улар һәммиси Муқәддәс Роһқа толдурулуп, Худаниң сөз-каламини жүрәклик сөзләп йәткүзүшкә башлиди.
32 Among all those who had embraced the faith there was but one heart and soul, so that none of them claimed any of his possessions as his own, but everything they had was common property;
Топ-топ етиқатчилар бир җан-бир дил, бир мәхсәттә еди. Һеч ким өзигә тәәллуқ пул-мелини «өзүмниң» демәйтти, бәлки һәммисигә ортақ еди.
33 while the Apostles with great force of conviction delivered their testimony as to the resurrection of the Lord Jesus; and great grace was upon them all.
Расуллар зор күч-қудрәт билән Рәб Әйсаниң тирилгәнлигигә гувалиқ берәтти. Худаниң зор меһри-шәпқити уларниң һәммисиниң үстигә қонди.
34 And, in fact, there was not a needy man among them, for all who were possessors of lands or houses sold them, and brought the money which they realised,
Уларниң арисидикиләрниң һеч немигә һаҗити чүшмәйтти. Чүнки йәр-зимин, өй-җай егидарлири болғанлар уларни сетип, пулини елип келип
35 and gave it to the Apostles, and distribution was made to every one according to his wants.
расулларниң айиғи алдиға қоятти; андин һәр кимниң еһтияҗиға қарап тәқсим қилинатти.
36 In this way Joseph, whom the Apostles gave the name of Bar-nabas--signifying 'Son of Encouragement' --a Levite, a native of Cyprus,
Уларниң ичидә Лавий қәбилисидин болған, Сипруста туғулған Йүсүп исимлиқ бириси бар еди (расуллар уни Барнабас, йәни «Риғбәтләндүргүчи оғул бала» дәп атиған);
37 sold a farm which he had, and brought the money and gave it to the Apostles.
униңму бир парчә етизи бар еди; у шу йолда уни сетип, пулини елип расулларниң айиғи алдиға тапшурди.