Acts 26
1 Then Agrippa said to Paul, "You have permission to speak about yourself." So Paul, with outstretched arm, proceeded to make his defence.
ตต อาคฺริปฺป: เปาลมฺ อวาทีตฺ, นิชำ กถำ กถยิตุํ ตุภฺยมฺ อนุมติ รฺทียเตฯ ตสฺมาตฺ เปาล: กรํ ปฺรสารฺยฺย สฺวสฺมินฺ อุตฺตรมฺ อวาทีตฺฯ
2 "As regards all the accusations brought against me by the Jews," he said, "I think myself fortunate, King Agrippa, in being about to defend myself to-day before you,
เห อาคฺริปฺปราช ยตฺการณาทหํ ยิหูทีไยรปวาทิโต 'ภวํ ตสฺย วฺฤตฺตานฺตมฺ อทฺย ภวต: สากฺษานฺ นิเวทยิตุมนุมโตหมฺ อิทํ สฺวียํ ปรมํ ภาคฺยํ มเนฺย;
3 who are so familiar with all the customs and speculations that prevail among the Jews; and for this reason, I pray you, give me a patient hearing.
ยโต ยิหูทียโลกานำ มเธฺย ยา ยา รีติ: สูกฺษฺมวิจาราศฺจ สนฺติ เตษุ ภวานฺ วิชฺญตม: ; อเตอว ปฺรารฺถเย ไธรฺยฺยมวลมฺพฺย มม นิเวทนํ ศฺฤโณตุฯ
4 "The kind of life I have lived from my youth upwards, as exemplified in my early days among my nation and in Jerusalem, is known to all the Jews.
อหํ ยิรูศาลมฺนคเร สฺวเทศียโลกานำ มเธฺย ติษฺฐนฺ อา เยาวนกาลาทฺ ยทฺรูปมฺ อาจริตวานฺ ตทฺ ยิหูทียโลกา: สรฺเวฺว วิทนฺติฯ
5 For they all know me of old--if they would but testify to the fact--how, being an adherent of the strictest sect of our religion, my life was that of a Pharisee.
อสฺมากํ สรฺเวฺวภฺย: ศุทฺธตมํ ยตฺ ผิรูศียมตํ ตทวลมฺพี ภูตฺวาหํ กาลํ ยาปิตวานฺ เย ชนา อา พาลฺยกาลานฺ มำ ชานานฺติ เต เอตาทฺฤศํ สากฺษฺยํ ยทิ ททาติ ตรฺหิ ทาตุํ ศกฺนุวนฺติฯ
6 And now I stand here impeached because of my hope in the fulfilment of the promise made by God to our forefathers--
กินฺตุ เห อาคฺริปฺปราช อีศฺวโร'สฺมากํ ปูรฺวฺวปุรุษาณำ นิกเฏ ยทฺ องฺคีกฺฤตวานฺ ตสฺย ปฺรตฺยาศาเหโตรหมฺ อิทานีํ วิจารสฺถาเน ทณฺฑายมาโนสฺมิฯ
7 the promise which our twelve tribes, worshipping day and night with intense devotedness, hope to have made good to them. It is on the subject of this hope, Sir, that I am accused by the Jews.
ตสฺยางฺคีการสฺย ผลํ ปฺราปฺตุมฺ อสฺมากํ ทฺวาทศวํศา ทิวานิศํ มหายตฺนาทฺ อีศฺวรเสวนํ กฺฤตฺวา ยำ ปฺรตฺยาศำ กุรฺวฺวนฺติ ตสฺยา: ปฺรตฺยาศายา เหโตรหํ ยิหูทีไยรปวาทิโต'ภวมฺฯ
8 Why is it deemed with all of you a thing past belief if God raises the dead to life?
อีศฺวโร มฺฤตานฺ อุตฺถาปยิษฺยตีติ วากฺยํ ยุษฺมากํ นิกเฏ'สมฺภวํ กุโต ภเวตฺ?
9 "I myself, however, thought it a duty to do many things in hostility to the name of Jesus, the Nazarene.
นาสรตียยีโศ รฺนามฺโน วิรุทฺธํ นานาปฺรการปฺรติกูลาจรณมฺ อุจิตมฺ อิตฺยหํ มนสิ ยถารฺถํ วิชฺญาย
10 And that was how I acted in Jerusalem. Armed with authority received from the High Priests I shut up many of God's people in various prisons, and when they were about to be put to death I gave my vote against them.
ยิรูศาลมนคเร ตทกรวํ ผลต: ปฺรธานยาชกสฺย นิกฏาตฺ กฺษมตำ ปฺราปฺย พหูนฺ ปวิตฺรโลกานฺ การายำ พทฺธวานฺ วิเศษตเสฺตษำ หนนสมเย เตษำ วิรุทฺธำ นิชำ สมฺมตึ ปฺรกาศิตวานฺฯ
11 In all the synagogues also I punished them many a time, and tried to make them blaspheme; and in my wild fury I chased them even to foreign towns.
วารํ วารํ ภชนภวเนษุ เตโภฺย ทณฺฑํ ปฺรทตฺตวานฺ พลาตฺ ตํ ธรฺมฺมํ นินฺทยิตวำศฺจ ปุนศฺจ ตานฺ ปฺรติ มหาโกฺรธาทฺ อุนฺมตฺต: สนฺ วิเทศียนคราณิ ยาวตฺ ตานฺ ตาฑิตวานฺฯ
12 "While thus engaged, I was travelling one day to Damascus armed with authority and a commission from the High Priests,
อิตฺถํ ปฺรธานยาชกสฺย สมีปาตฺ ศกฺติมฺ อาชฺญาปตฺรญฺจ ลพฺธฺวา ทมฺเมษกฺนครํ คตวานฺฯ
13 and on the journey, at noon, Sir, I saw a light from Heaven--brighter than the brightness of the sun--shining around me and around those who were travelling with me.
ตทาหํ เห ราชนฺ มารฺคมเธฺย มธฺยาหฺนกาเล มม มทียสงฺคินำ โลกานาญฺจ จตสฺฤษุ ทิกฺษุ คคณาตฺ ปฺรกาศมานำ ภาสฺกรโตปิ เตชสฺวตีํ ทีปฺตึ ทฺฤษฺฏวานฺฯ
14 We all fell to the ground; and I heard a voice which said to me in Hebrew, "'Saul, Saul, why are you persecuting Me? You are finding it painful to kick against the ox-goad.'
ตสฺมาทฺ อสฺมาสุ สรฺเวฺวษุ ภูเมา ปติเตษุ สตฺสุ เห เศาล ไห เศาล กุโต มำ ตาฑยสิ? กณฺฏกานำ มุเข ปาทาหนนํ ตว ทุ: สาธฺยมฺ อิพฺรียภาษยา คทิต เอตาทฺฤศ เอก: ศพฺโท มยา ศฺรุต: ฯ
15 "'Who art Thou, Lord?' I asked. "'I am Jesus whom you are persecuting,' the Lord replied.
ตทาหํ ปฺฤษฺฏวานฺ เห ปฺรโภ โก ภวานฺ? ตต: ส กถิตวานฺ ยํ ยีศุํ ตฺวํ ตาฑยสิ โสหํ,
16 'But rise, and stand on your feet; for I have appeared to you for the very purpose of appointing you My servant and My witness both as to the things you have already seen and as to those in which I will appear to you.
กินฺตุ สมุตฺติษฺฐ ตฺวํ ยทฺ ทฺฤษฺฏวานฺ อิต: ปุนญฺจ ยทฺยตฺ ตฺวำ ทรฺศยิษฺยามิ เตษำ สรฺเวฺวษำ การฺยฺยาณำ ตฺวำ สากฺษิณํ มม เสวกญฺจ กรฺตฺตุมฺ ทรฺศนมฺ อทามฺฯ
17 I will save you from the Jewish people and from the Gentiles, to whom I send you to open their eyes,
วิเศษโต ยิหูทียโลเกโภฺย ภินฺนชาตีเยภฺยศฺจ ตฺวำ มโนนีตํ กฺฤตฺวา เตษำ ยถา ปาปโมจนํ ภวติ
18 that they may turn from darkness to light and from the obedience to Satan to God, in order to receive forgiveness of sins and an inheritance among those who are sanctified through faith in Me.'
ยถา เต มยิ วิศฺวสฺย ปวิตฺรีกฺฤตานำ มเธฺย ภาคํ ปฺราปฺนุวนฺติ ตทภิปฺราเยณ เตษำ ชฺญานจกฺษูํษิ ปฺรสนฺนานิ กรฺตฺตุํ ตถานฺธการาทฺ ทีปฺตึ ปฺรติ ไศตานาธิการาจฺจ อีศฺวรํ ปฺรติ มตี: ปราวรฺตฺตยิตุํ เตษำ สมีปํ ตฺวำ เปฺรษฺยามิฯ
19 "Therefore, King Agrippa, I was not disobedient to the heavenly vision;
เห อาคฺริปฺปราช เอตาทฺฤศํ สฺวรฺคียปฺรตฺยาเทศํ อคฺราหฺยมฺ อกฺฤตฺวาหํ
20 but I proceeded to preach first to the people in Damascus, and then to those in Jerusalem and in all Judaea, and to the Gentiles, that they must repent and turn to God, and live lives consistent with such repentance.
ปฺรถมโต ทมฺเมษกฺนคเร ตโต ยิรูศาลมิ สรฺวฺวสฺมินฺ ยิหูทียเทเศ อเนฺยษุ เทเศษุ จ เยน โลกา มตึ ปราวรฺตฺตฺย อีศฺวรํ ปฺรติ ปราวรฺตฺตยนฺเต, มน: ปราวรฺตฺตนโยคฺยานิ กรฺมฺมาณิ จ กุรฺวฺวนฺติ ตาทฺฤศมฺ อุปเทศํ ปฺรจาริตวานฺฯ
21 "It was on this account that the Jews seized me in the Temple and tried to kill me.
เอตตฺการณาทฺ ยิหูทียา มเธฺยมนฺทิรํ มำ ธฺฤตฺวา หนฺตุมฺ อุทฺยตา: ฯ
22 Having, however, obtained the help which is from God, I have stood firm until now, and have solemnly exhorted rich and poor alike, saying nothing except what the Prophets and Moses predicted as soon to happen,
ตถาปิ ขฺรีษฺโฏ ทุ: ขํ ภุกฺตฺวา สรฺเวฺวษำ ปูรฺวฺวํ ศฺมศานาทฺ อุตฺถาย นิชเทศียานำ ภินฺนเทศียานาญฺจ สมีเป ทีปฺตึ ปฺรกาศยิษฺยติ
23 since the Christ was to be a suffering Christ, and by coming back from the dead was then to be the first to proclaim a message of light both to the Jewish people and to the Gentiles."
ภวิษฺยทฺวาทิคโณ มูสาศฺจ ภาวิการฺยฺยสฺย ยทิทํ ปฺรมาณมฺ อททุเรตทฺ วินานฺยำ กถำ น กถยิตฺวา อีศฺวราทฺ อนุคฺรหํ ลพฺธฺวา มหตำ กฺษุทฺราณาญฺจ สรฺเวฺวษำ สมีเป ปฺรมาณํ ทตฺตฺวาทฺย ยาวตฺ ติษฺฐามิฯ
24 As Paul thus made his defence, Festus exclaimed in a loud voice, "You are raving mad, Paul; and great learning is driving you mad."
ตสฺยมำ กถำ นิศมฺย ผีษฺฏ อุจฺไจ: สฺวเรณ กถิตวานฺ เห เปาล ตฺวมฺ อุนฺมตฺโตสิ พหุวิทฺยาภฺยาเสน ตฺวํ หตชฺญาโน ชาต: ฯ
25 "I am not mad, most noble Festus," replied Paul; "I am speaking words of sober truth.
ส อุกฺตวานฺ เห มหามหิม ผีษฺฏ นาหมฺ อุนฺมตฺต: กินฺตุ สตฺยํ วิเวจนียญฺจ วากฺยํ ปฺรเสฺตามิฯ
26 For the King, to whom I speak freely, knows about these matters. I am not to be persuaded that any detail of them has escaped his notice; for these things have not been done in a corner.
ยสฺย สากฺษาทฺ อกฺโษภ: สนฺ กถำ กถยามิ ส ราชา ตทฺวฺฤตฺตานฺตํ ชานาติ ตสฺย สมีเป กิมปิ คุปฺตํ เนติ มยา นิศฺจิตํ พุธฺยเต ยตสฺตทฺ วิชเน น กฺฤตํฯ
27 King Agrippa, do you believe the Prophets? I know that you believe them."
เห อาคฺริปฺปราช ภวานฺ กึ ภวิษฺยทฺวาทิคโณกฺตานิ วากฺยานิ ปฺรเตฺยติ? ภวานฺ ปฺรเตฺยติ ตทหํ ชานามิฯ
28 Agrippa answered, "In brief, you are doing your best to persuade me to become a Christian."
ตต อาคฺริปฺป: เปาลมฺ อภิหิตวานฺ ตฺวํ ปฺรวฺฤตฺตึ ชนยิตฺวา ปฺราเยณ มามปิ ขฺรีษฺฏียํ กโรษิฯ
29 "My prayer to God, whether briefly or at length," replied Paul, "would be that not only you but all who are my hearers to-day, might become such as I am--except these chains."
ตต: โส'วาทีตฺ ภวานฺ เย เย โลกาศฺจ มม กถามฺ อทฺย ศฺฤณฺวนฺติ ปฺราเยณ อิติ นหิ กินฺเตฺวตตฺ ศฺฤงฺขลพนฺธนํ วินา สรฺวฺวถา เต สรฺเวฺว มาทฺฤศา ภวนฺตฺวิตีศฺวสฺย สมีเป ปฺรารฺถเย'หมฺฯ
30 So the King rose, and the Governor, and Bernice, and those who were sitting with them;
เอตสฺยำ กถายำ กถิตายำ ส ราชา โส'ธิปติ รฺพรฺณีกี สภาสฺถา โลกาศฺจ ตสฺมาทฺ อุตฺถาย
31 and, having withdrawn, they talked to one another and said, "This man is doing nothing for which he deserves death or imprisonment."
โคปเน ปรสฺปรํ วิวิจฺย กถิตวนฺต เอษ ชโน พนฺธนารฺหํ ปฺราณหนนารฺหํ วา กิมปิ กรฺมฺม นากโรตฺฯ
32 And Agrippa said to Festus, "He might have been set at liberty, if he had not appealed to Caesar."
ตต อาคฺริปฺป: ผีษฺฏมฺ อวทตฺ, ยเทฺยษ มานุษ: ไกสรสฺย นิกเฏ วิจาริโต ภวิตุํ น ปฺรารฺถยิษฺยตฺ ตรฺหิ มุกฺโต ภวิตุมฺ อศกฺษฺยตฺฯ
