Acts 25
1 Festus, having entered on his duties as governor of the province, two days later went up from Caesarea to Jerusalem.
И кади, трин дивэнди Фесто авиля дэ кодыя пхув. Тунчи лиля дром Кесариятар дэ Ерусалимо,
2 The High Priests and the leading men among the Jews immediately made representations to him against Paul, and begged him--
тев англунэ рашая тай иудеенгэрэ пхурэдэра сикавдэ дош пэ Павло.
3 asking it as a favour, to Paul's prejudice--to have him brought to Jerusalem. They were planning an ambush to kill him on the way.
Вонэ фартэ мангле Фесто, соб вов тэ тховэл пэ лэн патив тай тэ пэрэлиджял Павло дэ Ерусалимо. Еджинэ вонэ камле тэ стидэпэ тай тэ умарэ Павло пав дром.
4 Festus, however, replied that Paul was in custody in Caesarea, and that he was himself going there very soon.
Фесто пхэнда: — Пала Павло дыкхэн халавдэ дэ Кесария. И мэ сиго котэ авава.
5 "Therefore let those of you," he said, "who can come, go down with me, and impeach the man, if there is anything amiss in him."
Мэк тумарэ пхурэдэра джяна манца и сикавэна дош пэ лэстэ, кала вов терда сось налачё.
6 After a stay of eight or ten days in Jerusalem--not more--he went down to Caesarea; and the next day, taking his seat on the tribunal, he ordered Paul to be brought in.
Фесто сля лэнца пашэ охто чи дэш дивэ, ай тунчи рисиля дэ Кесария. Пэ авэр диво вов бэшля пэ сундисарехкоро тхан тай прыпхэнда тэ анэн Павло.
7 Upon Paul's arrival, the Jews who had come down from Jerusalem stood round him, and brought many grave charges against him which they were unable to substantiate.
Кала Павло авиля, иудея, савэ авиле Ерусалимостар, ачиле тэ дошарэ лэ дэ бутэн пхарэн рындонэн, нэ тэ допхэнэ када лэндэ на выджялас.
8 But, in reply, Paul said, "Neither against the Jewish Law, nor against the Temple, nor against Caesar, have I committed any offence whatever."
Павло ж камля тэ сикавэ пэхкоро чячимо тай пхэнда: — Мэ на пэрэхуклём иудеенгоро Упхэнимо, и нисо на тердом ни храмости, ни императости.
9 Then Festus, being anxious to gratify the Jews, asked Paul, "Are you willing to go up to Jerusalem, and there stand your trial before me on these charges?"
Фесто камля тэ дэ патив иудеенди, колэсти пхучля Павлостар: — Камэх тэ джя дэ Ерусалимо, соб котэ тут тэ сундисарэн пры ман?
10 "I am standing before Caesar's tribunal," replied Paul, "where alone I ought to be tried. The Jews have no real ground of complaint against me, as in fact you yourself are beginning to see more clearly.
Павло пхэнда: — Мэ ачяв англа сындо императохкоро, и лэґа трэбуни тэ авав сундисардо. Мэ на тердом иудеенди нисо налачё, сар ту еджино джянэх.
11 If, however, I have done wrong and have committed any offence for which I deserve to die, I do not ask to be excused that penalty. But if there is no truth in what these men allege against me, no one has the right to give me up to them as a favour. I appeal to Caesar."
Кала мэ прахари и затердом мэримо, мэк авэл кади. Нэ кала иудея дошарэн ман ивья, никастэ нэнай зор тэ выдэ ман лэнди. Мэк ман сундисарэл императоро!
12 Then, after conferring with the Council, Festus replied, "To Caesar you have appealed: to Caesar you shall go."
Фесто дэдуманя пэхкэрэ стидэмаґа тай пхэнда: — Кала мангэх сындо императохкоро, джяґа императостэ.
13 A short time after this, Agrippa the king and Bernice came to Caesarea to pay a complimentary visit to Festus;
Проджиля набут дивэ, тай дэ Кесария тэ ваздэ патив Фестости авиле тхагари Агриппа тай лэхкири ромни Берника.
14 and, during their rather long stay, Festus laid Paul's case before the king. "There is a man here," he said, "whom Felix left a prisoner,
Вонэ сле котэ койсавэ дивэ, тай Фесто дэдумэлас тхагареґа пала Павлохкоро рындо. — Катэ исин екх мануш, савэ Феликсо ачявда дэ барунэ.
15 about whom, when I went to Jerusalem, the High Priests and the Elders of the Jews made representations to me, begging that sentence might be pronounced against him.
Кала мэ слём дэ Ерусалимо, иудеенгэрэ рашая тай пхурэдэра сикавдэ пэ лэстэ дош. Вонэ мангле тэ сундисарэ лэ.
16 My reply was that it is not the custom among the Romans to give up any one for punishment before the accused has had his accusers face to face, and has had an opportunity of defending himself against the charge which has been brought against him.
Мэ пхэндом лэнди, со римсконэ манушэндэ на прылито тэ отдэ манушэ дэ вастэн кодэлэнди, ко лэ дошарэн, кала вов майанглал на дыкхэлапэ лэнца тай на допхэнэла, со вов надошало.
17 "When, therefore, a number of them came here, the next day I took my seat on the tribunal, without any loss of time, and ordered the man to be brought in.
Вонэ авиле манца кордэ, и мэ пэ авэр диво бэшлём пэ сундисарехкоро тхан тай прыпхэндом тэ анэн кордэ кадэлэ манушэ.
18 But, when his accusers stood up, they did not charge him with the misdemeanours of which I had been suspecting him.
Вонэ ачиле паша лэ, нэ нисо на тердэ, соб тэ долиджя лэхкири дош хоть дэ екх налачё рындо, пала саво мэ думисаравас.
19 But they quarrelled with him about certain matters connected with their own religion, and about one Jesus who had died, but--so Paul persistently maintained--is now alive.
Нэ машкар лэн сля гвалто пала кода, сар трэбуни тэ тэлё Дэвлэсти, тай пала Исусо, Саво муля, нэ пала Савэ Павло пхэнда, со Вов джювдо.
20 I was at a loss how to investigate such questions, and asked Paul whether he would care to go to Jerusalem and there stand his trial on these matters.
Мэ на джянглём, сар манди тэ роздыкхэ кадэва рындо. Тай пхучлём Павлостар, чи камэл вов тэ джя дэ Ерусалимо тай тэ прылэ котэ сындо.
21 But when Paul appealed to have his case kept for the Emperor's decision, I ordered him to be kept in prison until I could send him up to Caesar."
Павло закамля, соб лэхкоро рындо тэ роздыкхэл императоро. И мэ прыпхэндом тэ рицарэ лэ дэ барунэ ды колэ, сар отбичалава лэ императостэ.
22 "I should like to hear the man myself," said Agrippa. "to-morrow," replied Festus, "you shall." Accordingly, the next day, Agrippa and Bernice came in state
Агриппа пхэнда Фестости: — И мэ камав тэ пошунэ кадэлэ манушэ. — Атася шунэґа, — пхэнда Фесто.
23 and took their seats in the Judgement Hall, attended by the Tribunes and the men of high rank in the city; and, at the command of Festus, Paul was brought in.
Пэ авэр диво Агриппа тай Берника барэ пхутимаґа заджиле дэ цэра сындохкири. Лэнца сле пханглякэрэ пхурэдэра тай пативалэ мануша кодэлэ форостар. Фесто прыпхэнда, соб тэ анэн Павло.
24 Then Festus said, "King Agrippa and all who are present with us, you see here the man about whom the whole nation of the Jews made suit to me, both in Jerusalem and here, crying out that he ought not to live any longer.
Тунчи Фесто пхэнда: — Тхагари Агриппа и всавэрэ, ко катэ исин! Тумэ дыкхэн манушэ, пала савэ гроза иудеен анэнас дош манди дэ Ерусалимо тай катэ дэ Кесария и типисиле, со лэсти нащи тэ джювэ.
25 I could not discover that he had done anything for which he deserved to die; but as he has himself appealed to the Emperor, I have decided to send him to Rome.
Мэ ж на аракхав дэ лэ нисави дош, пала сави лэ трэбуни тэ умарэ. Нэ сар вов мангля императохкоро сындо, мэ тховдом дэ гындо тэ отбичалэ лэ дэ Римо.
26 I have nothing very definite, however, to tell our Sovereign about him. So I have brought the man before you all--and especially before you, King Agrippa--that after he has been examined I may find something which I can put into writing.
Нэ мандэ нэнай нисо пэ кадэлэ манушэ, соб тэ искриисарав раести. Колэсти мэ вылиджялдом лэ тумэндэ, и англал всавэрэстар тутэ, тхагари Агриппа, соб ту тэ допхучех лэ тай мэ тэ джянав, со манди тэ искриисарэ.
27 For, when sending a prisoner to Rome, it seems to me to be absurd not to state the charges against him."
Мэ думисарав, со на пав чячима тэ бичалэ барунаре и тэ на пхэнэ, дэ со исин лэхкири дош.
