Acts 16
1 He also came to Derbe and to Lystra. At Lystra he found a disciple, Timothy by name--the son of a Christian Jewess, though he had a Greek father.
ପୌଲୋ ଦର୍ବ୍ବୀଲୁସ୍ତ୍ରାନଗରଯୋରୁପସ୍ଥିତୋଭୱତ୍ ତତ୍ର ତୀମଥିଯନାମା ଶିଷ୍ୟ ଏକ ଆସୀତ୍; ସ ୱିଶ୍ୱାସିନ୍ୟା ଯିହୂଦୀଯାଯା ଯୋଷିତୋ ଗର୍ବ୍ଭଜାତଃ କିନ୍ତୁ ତସ୍ୟ ପିତାନ୍ୟଦେଶୀଯଲୋକଃ|
2 Timothy was well spoken of by the brethren at Lystra and Iconium,
ସ ଜନୋ ଲୁସ୍ତ୍ରା-ଇକନିଯନଗରସ୍ଥାନାଂ ଭ୍ରାତୃଣାଂ ସମୀପେପି ସୁଖ୍ୟାତିମାନ୍ ଆସୀତ୍|
3 and Paul desiring that he should accompany him on his journey, took him and circumcised him on account of the Jews in those parts, for they all knew that his father was a Greek.
ପୌଲସ୍ତଂ ସ୍ୱସଙ୍ଗିନଂ କର୍ତ୍ତୁଂ ମତିଂ କୃତ୍ୱା ତଂ ଗୃହୀତ୍ୱା ତଦ୍ଦେଶନିୱାସିନାଂ ଯିହୂଦୀଯାନାମ୍ ଅନୁରୋଧାତ୍ ତସ୍ୟ ତ୍ୱକ୍ଛେଦଂ କୃତୱାନ୍ ଯତସ୍ତସ୍ୟ ପିତା ଭିନ୍ନଦେଶୀଯଲୋକ ଇତି ସର୍ୱ୍ୱୈରଜ୍ଞାଯତ|
4 As they journeyed on from town to town, they handed to the brethren for their observance the decisions which had been arrived at by the Apostles and Elders in Jerusalem.
ତତଃ ପରଂ ତେ ନଗରେ ନଗରେ ଭ୍ରମିତ୍ୱା ଯିରୂଶାଲମସ୍ଥୈଃ ପ୍ରେରିତୈ ର୍ଲୋକପ୍ରାଚୀନୈଶ୍ଚ ନିରୂପିତଂ ଯଦ୍ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାପତ୍ରଂ ତଦନୁସାରେଣାଚରିତୁଂ ଲୋକେଭ୍ୟସ୍ତଦ୍ ଦତ୍ତୱନ୍ତଃ|
5 So the Churches went on gaining a stronger faith and growing in numbers from day to day.
ତେନୈୱ ସର୍ୱ୍ୱେ ଧର୍ମ୍ମସମାଜାଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଧର୍ମ୍ମେ ସୁସ୍ଥିରାଃ ସନ୍ତଃ ପ୍ରତିଦିନଂ ୱର୍ଦ୍ଧିତା ଅଭୱନ୍|
6 Then Paul and his companions passed through Phrygia and Galatia, having been forbidden by the Holy Spirit to proclaim the Message in the province of Asia.
ତେଷୁ ଫ୍ରୁଗିଯାଗାଲାତିଯାଦେଶମଧ୍ୟେନ ଗତେଷୁ ସତ୍ସୁ ପୱିତ୍ର ଆତ୍ମା ତାନ୍ ଆଶିଯାଦେଶେ କଥାଂ ପ୍ରକାଶଯିତୁଂ ପ୍ରତିଷିଦ୍ଧୱାନ୍|
7 When they reached the frontier of Mysia, they were about to enter Bithynia, but the Spirit of Jesus would not permit this.
ତଥା ମୁସିଯାଦେଶ ଉପସ୍ଥାଯ ବିଥୁନିଯାଂ ଗନ୍ତୁଂ ତୈରୁଦ୍ୟୋଗେ କୃତେ ଆତ୍ମା ତାନ୍ ନାନ୍ୱମନ୍ୟତ|
8 So, passing along Mysia, they came to Troas.
ତସ୍ମାତ୍ ତେ ମୁସିଯାଦେଶଂ ପରିତ୍ୟଜ୍ୟ ତ୍ରୋଯାନଗରଂ ଗତ୍ୱା ସମୁପସ୍ଥିତାଃ|
9 Here, one night, Paul saw a vision. There was a Macedonian who was standing, entreating him and saying, "Come over into Macedonia and help us."
ରାତ୍ରୌ ପୌଲଃ ସ୍ୱପ୍ନେ ଦୃଷ୍ଟୱାନ୍ ଏକୋ ମାକିଦନିଯଲୋକସ୍ତିଷ୍ଠନ୍ ୱିନଯଂ କୃତ୍ୱା ତସ୍ମୈ କଥଯତି, ମାକିଦନିଯାଦେଶମ୍ ଆଗତ୍ୟାସ୍ମାନ୍ ଉପକୁର୍ୱ୍ୱିତି|
10 So when he had seen the vision, we immediately looked out for an opportunity of passing on into Macedonia, confidently inferring that God had called us to proclaim the Good News to the people there.
ତସ୍ୟେତ୍ଥଂ ସ୍ୱପ୍ନଦର୍ଶନାତ୍ ପ୍ରଭୁସ୍ତଦ୍ଦେଶୀଯଲୋକାନ୍ ପ୍ରତି ସୁସଂୱାଦଂ ପ୍ରଚାରଯିତୁମ୍ ଅସ୍ମାନ୍ ଆହୂଯତୀତି ନିଶ୍ଚିତଂ ବୁଦ୍ଧ୍ୱା ୱଯଂ ତୂର୍ଣଂ ମାକିଦନିଯାଦେଶଂ ଗନ୍ତୁମ୍ ଉଦ୍ୟୋଗମ୍ ଅକୁର୍ମ୍ମ|
11 Accordingly we put out to sea from Troas, and ran a straight course to Samothrace. The next day we came to Neapolis,
ତତଃ ପରଂ ୱଯଂ ତ୍ରୋଯାନଗରାଦ୍ ପ୍ରସ୍ଥାଯ ଋଜୁମାର୍ଗେଣ ସାମଥ୍ରାକିଯୋପଦ୍ୱୀପେନ ଗତ୍ୱା ପରେଽହନି ନିଯାପଲିନଗର ଉପସ୍ଥିତାଃ|
12 and thence to Philippi, which is a city in Macedonia, the first in its district, a Roman colony. And there we stayed some little time.
ତସ୍ମାଦ୍ ଗତ୍ୱା ମାକିଦନିଯାନ୍ତର୍ୱ୍ୱର୍ତ୍ତି ରୋମୀଯୱସତିସ୍ଥାନଂ ଯତ୍ ଫିଲିପୀନାମପ୍ରଧାନନଗରଂ ତତ୍ରୋପସ୍ଥାଯ କତିପଯଦିନାନି ତତ୍ର ସ୍ଥିତୱନ୍ତଃ|
13 On the Sabbath we went beyond the city gate to the riverside, where we had reason to believe that there was a place for prayer; and sitting down we talked with the women who had come together.
ୱିଶ୍ରାମୱାରେ ନଗରାଦ୍ ବହି ର୍ଗତ୍ୱା ନଦୀତଟେ ଯତ୍ର ପ୍ରାର୍ଥନାଚାର ଆସୀତ୍ ତତ୍ରୋପୱିଶ୍ୟ ସମାଗତା ନାରୀଃ ପ୍ରତି କଥାଂ ପ୍ରାଚାରଯାମ|
14 Among our hearers was one named Lydia, a dealer in purple goods. She belonged to the city of Thyateira, and was a worshipper of the true God. The Lord opened her heart, so that she gave attention to what Paul was saying.
ତତଃ ଥୁଯାତୀରାନଗରୀଯା ଧୂଷରାମ୍ବରୱିକ୍ରାଯିଣୀ ଲୁଦିଯାନାମିକା ଯା ଈଶ୍ୱରସେୱିକା ଯୋଷିତ୍ ଶ୍ରୋତ୍ରୀଣାଂ ମଧ୍ୟ ଆସୀତ୍ ତଯା ପୌଲୋକ୍ତୱାକ୍ୟାନି ଯଦ୍ ଗୃହ୍ୟନ୍ତେ ତଦର୍ଥଂ ପ୍ରଭୁସ୍ତସ୍ୟା ମନୋଦ୍ୱାରଂ ମୁକ୍ତୱାନ୍|
15 When she and her household had been baptized, she urged us, saying, "If in your judgement I am a believer in the Lord, come and stay at my house." And she made us go there.
ଅତଃ ସା ଯୋଷିତ୍ ସପରିୱାରା ମଜ୍ଜିତା ସତୀ ୱିନଯଂ କୃତ୍ୱା କଥିତୱତୀ, ଯୁଷ୍ମାକଂ ୱିଚାରାଦ୍ ଯଦି ପ୍ରଭୌ ୱିଶ୍ୱାସିନୀ ଜାତାହଂ ତର୍ହି ମମ ଗୃହମ୍ ଆଗତ୍ୟ ତିଷ୍ଠତ| ଇତ୍ଥଂ ସା ଯତ୍ନେନାସ୍ମାନ୍ ଅସ୍ଥାପଯତ୍|
16 One day, as we were on our way to the place of prayer, a slave girl met us who claimed to be inspired and was accustomed to bring her owners large profits by telling fortunes.
ଯସ୍ୟା ଗଣନଯା ତଦଧିପତୀନାଂ ବହୁଧନୋପାର୍ଜନଂ ଜାତଂ ତାଦୃଶୀ ଗଣକଭୂତଗ୍ରସ୍ତା କାଚନ ଦାସୀ ପ୍ରାର୍ଥନାସ୍ଥାନଗମନକାଲ ଆଗତ୍ୟାସ୍ମାନ୍ ସାକ୍ଷାତ୍ କୃତୱତୀ|
17 She kept following close behind Paul and the rest of us, crying aloud, "These men are the bondservants of the Most High God, and are proclaiming to you the way of salvation."
ସାସ୍ମାକଂ ପୌଲସ୍ୟ ଚ ପଶ୍ଚାଦ୍ ଏତ୍ୟ ପ୍ରୋଚ୍ଚୈଃ କଥାମିମାଂ କଥିତୱତୀ, ମନୁଷ୍ୟା ଏତେ ସର୍ୱ୍ୱୋପରିସ୍ଥସ୍ୟେଶ୍ୱରସ୍ୟ ସେୱକାଃ ସନ୍ତୋଽସ୍ମାନ୍ ପ୍ରତି ପରିତ୍ରାଣସ୍ୟ ମାର୍ଗଂ ପ୍ରକାଶଯନ୍ତି|
18 This she persisted in for a considerable time, until Paul, wearied out, turned round and said to the spirit, "I command you in the name of Jesus Christ to come out of her." And it came out immediately.
ସା କନ୍ୟା ବହୁଦିନାନି ତାଦୃଶମ୍ ଅକରୋତ୍ ତସ୍ମାତ୍ ପୌଲୋ ଦୁଃଖିତଃ ସନ୍ ମୁଖଂ ପରାୱର୍ତ୍ୟ ତଂ ଭୂତମୱଦଦ୍, ଅହଂ ଯୀଶୁଖ୍ରୀଷ୍ଟସ୍ୟ ନାମ୍ନା ତ୍ୱାମାଜ୍ଞାପଯାମି ତ୍ୱମସ୍ୟା ବହିର୍ଗଚ୍ଛ; ତେନୈୱ ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ ସ ଭୂତସ୍ତସ୍ୟା ବହିର୍ଗତଃ|
19 But when her owners saw that their hopes of gain were gone, they seized Paul and Silas and dragged them off to the magistrates in the public square.
ତତଃ ସ୍ୱେଷାଂ ଲାଭସ୍ୟ ପ୍ରତ୍ୟାଶା ୱିଫଲା ଜାତେତି ୱିଲୋକ୍ୟ ତସ୍ୟାଃ ପ୍ରଭୱଃ ପୌଲଂ ସୀଲଞ୍ଚ ଧୃତ୍ୱାକୃଷ୍ୟ ୱିଚାରସ୍ଥାନେଽଧିପତୀନାଂ ସମୀପମ୍ ଆନଯନ୍|
20 Then they brought them before the praetors. "These men," they said, "are creating a great disturbance in our city.
ତତଃ ଶାସକାନାଂ ନିକଟଂ ନୀତ୍ୱା ରୋମିଲୋକା ୱଯମ୍ ଅସ୍ମାକଂ ଯଦ୍ ୱ୍ୟୱହରଣଂ ଗ୍ରହୀତୁମ୍ ଆଚରିତୁଞ୍ଚ ନିଷିଦ୍ଧଂ,
21 They are Jews, and are teaching customs which we, as Romans, are not permitted to adopt or practise."
ଇମେ ଯିହୂଦୀଯଲୋକାଃ ସନ୍ତୋପି ତଦେୱ ଶିକ୍ଷଯିତ୍ୱା ନଗରେଽସ୍ମାକମ୍ ଅତୀୱ କଲହଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି,
22 The crowd, too, joined in the outcry against them, till at length the praetors ordered them to be stripped and beaten with rods;
ଇତି କଥିତେ ସତି ଲୋକନିୱହସ୍ତଯୋଃ ପ୍ରାତିକୂଲ୍ୟେନୋଦତିଷ୍ଠତ୍ ତଥା ଶାସକାସ୍ତଯୋ ର୍ୱସ୍ତ୍ରାଣି ଛିତ୍ୱା ୱେତ୍ରାଘାତଂ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଆଜ୍ଞାପଯନ୍|
23 and, after severely flogging them, they threw them into jail and bade the jailer keep them safely.
ଅପରଂ ତେ ତୌ ବହୁ ପ୍ରହାର୍ୟ୍ୟ ତ୍ୱମେତୌ କାରାଂ ନୀତ୍ୱା ସାୱଧାନଂ ରକ୍ଷଯେତି କାରାରକ୍ଷକମ୍ ଆଦିଶନ୍|
24 He, having received an order like that, lodged them in the inner prison, and secured their feet in the stocks.
ଇତ୍ଥମ୍ ଆଜ୍ଞାଂ ପ୍ରାପ୍ୟ ସ ତାୱଭ୍ୟନ୍ତରସ୍ଥକାରାଂ ନୀତ୍ୱା ପାଦେଷୁ ପାଦପାଶୀଭି ର୍ବଦ୍ଧ୍ୱା ସ୍ଥାପିତାୱାନ୍|
25 About midnight Paul and Silas were praying and singing hymns to God, and the prisoners were listening to them,
ଅଥ ନିଶୀଥସମଯେ ପୌଲସୀଲାୱୀଶ୍ୱରମୁଦ୍ଦିଶ୍ୟ ପ୍ରାଥନାଂ ଗାନଞ୍ଚ କୃତୱନ୍ତୌ, କାରାସ୍ଥିତା ଲୋକାଶ୍ଚ ତଦଶୃଣ୍ୱନ୍
26 when suddenly there was such a violent shock of earthquake that the prison shook to its foundations. Instantly the doors all flew open, and the chains fell off from every prisoner.
ତଦାକସ୍ମାତ୍ ମହାନ୍ ଭୂମିକମ୍ପୋଽଭୱତ୍ ତେନ ଭିତ୍ତିମୂଲେନ ସହ କାରା କମ୍ପିତାଭୂତ୍ ତତ୍କ୍ଷଣାତ୍ ସର୍ୱ୍ୱାଣି ଦ୍ୱାରାଣି ମୁକ୍ତାନି ଜାତାନି ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ବନ୍ଧନାନି ଚ ମୁକ୍ତାନି|
27 Starting up from sleep and seeing the doors of the jail wide open, the jailer drew his sword and was on the point of killing himself, supposing that the prisoners had escaped.
ଅତଏୱ କାରାରକ୍ଷକୋ ନିଦ୍ରାତୋ ଜାଗରିତ୍ୱା କାରାଯା ଦ୍ୱାରାଣି ମୁକ୍ତାନି ଦୃଷ୍ଟ୍ୱା ବନ୍ଦିଲୋକାଃ ପଲାଯିତା ଇତ୍ୟନୁମାଯ କୋଷାତ୍ ଖଙ୍ଗଂ ବହିଃ କୃତ୍ୱାତ୍ମଘାତଂ କର୍ତ୍ତୁମ୍ ଉଦ୍ୟତଃ|
28 But Paul shouted loudly to him, saying, "Do yourself no injury: we are all here.
କିନ୍ତୁ ପୌଲଃ ପ୍ରୋଚ୍ଚୈସ୍ତମାହୂଯ କଥିତୱାନ୍ ପଶ୍ୟ ୱଯଂ ସର୍ୱ୍ୱେଽତ୍ରାସ୍ମହେ, ତ୍ୱଂ ନିଜପ୍ରାଣହିଂସାଂ ମାକାର୍ଷୀଃ|
29 Then, calling for lights, he sprang in and fell trembling at the feet of Paul and Silas;
ତଦା ପ୍ରଦୀପମ୍ ଆନେତୁମ୍ ଉକ୍ତ୍ୱା ସ କମ୍ପମାନଃ ସନ୍ ଉଲ୍ଲମ୍ପ୍ୟାଭ୍ୟନ୍ତରମ୍ ଆଗତ୍ୟ ପୌଲସୀଲଯୋଃ ପାଦେଷୁ ପତିତୱାନ୍|
30 and, bringing them out of the prison, he exclaimed, "O sirs, what must I do to be saved?"
ପଶ୍ଚାତ୍ ସ ତୌ ବହିରାନୀଯ ପୃଷ୍ଟୱାନ୍ ହେ ମହେଚ୍ଛୌ ପରିତ୍ରାଣଂ ପ୍ରାପ୍ତୁଂ ମଯା କିଂ କର୍ତ୍ତୱ୍ୟଂ?
31 "Believe on the Lord Jesus," they replied, "and both you and your household will be saved."
ପଶ୍ଚାତ୍ ତୌ ସ୍ୱଗୃହମାନୀଯ ତଯୋଃ ସମ୍ମୁଖେ ଖାଦ୍ୟଦ୍ରୱ୍ୟାଣି ସ୍ଥାପିତୱାନ୍ ତଥା ସ ସ୍ୱଯଂ ତଦୀଯାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ପରିୱାରାଶ୍ଚେଶ୍ୱରେ ୱିଶ୍ୱସନ୍ତଃ ସାନନ୍ଦିତା ଅଭୱନ୍|
32 And they told the Lord's Message to him as well as to all who were in his house.
ତସ୍ମୈ ତସ୍ୟ ଗୃହସ୍ଥିତସର୍ୱ୍ୱଲୋକେଭ୍ୟଶ୍ଚ ପ୍ରଭୋଃ କଥାଂ କଥିତୱନ୍ତୌ|
33 Then he took them, even at that time of night, washed their wounds, and he and all his household were immediately baptized;
ତଥା ରାତ୍ରେସ୍ତସ୍ମିନ୍ନେୱ ଦଣ୍ଡେ ସ ତୌ ଗୃହୀତ୍ୱା ତଯୋଃ ପ୍ରହାରାଣାଂ କ୍ଷତାନି ପ୍ରକ୍ଷାଲିତୱାନ୍ ତତଃ ସ ସ୍ୱଯଂ ତସ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱେ ପରିଜନାଶ୍ଚ ମଜ୍ଜିତା ଅଭୱନ୍|
34 and bringing the Apostles up into his house, he spread a meal for them, and was filled with gladness, with his whole household, his faith resting on God.
ପଶ୍ଚାତ୍ ତୌ ସ୍ୱଗୃହମାନୀଯ ତଯୋଃ ସମ୍ମୁଖେ ଖାଦ୍ୟଦ୍ରୱ୍ୟାଣି ସ୍ଥାପିତୱାନ୍ ତଥା ସ ସ୍ୱଯଂ ତଦୀଯାଃ ସର୍ୱ୍ୱେ ପରିୱାରାଶ୍ଚେଶ୍ୱରେ ୱିଶ୍ୱସନ୍ତଃ ସାନନ୍ଦିତା ଅଭୱନ୍|
35 In the morning the praetors sent their lictors with the order, "Release those men."
ଦିନ ଉପସ୍ଥିତେ ତୌ ଲୋକୌ ମୋଚଯେତି କଥାଂ କଥଯିତୁଂ ଶାସକାଃ ପଦାତିଗଣଂ ପ୍ରେଷିତୱନ୍ତଃ|
36 So the jailer brought Paul word, saying, "The praetors have sent orders for you to be released. Now therefore you can go, and proceed on your way in peace."
ତତଃ କାରାରକ୍ଷକଃ ପୌଲାଯ ତାଂ ୱାର୍ତ୍ତାଂ କଥିତୱାନ୍ ଯୁୱାଂ ତ୍ୟାଜଯିତୁଂ ଶାସକା ଲୋକାନ ପ୍ରେଷିତୱନ୍ତ ଇଦାନୀଂ ଯୁୱାଂ ବହି ର୍ଭୂତ୍ୱା କୁଶଲେନ ପ୍ରତିଷ୍ଠେତାଂ|
37 But Paul said to them, "After cruelly beating us in public, without trial, Roman citizens though we are, they have thrown us into prison, and are they now going to send us away privately? No, indeed! Let them come in person and fetch us out."
କିନ୍ତୁ ପୌଲସ୍ତାନ୍ ଅୱଦତ୍ ରୋମିଲୋକଯୋରାୱଯୋଃ କମପି ଦୋଷମ୍ ନ ନିଶ୍ଚିତ୍ୟ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ସମକ୍ଷମ୍ ଆୱାଂ କଶଯା ତାଡଯିତ୍ୱା କାରାଯାଂ ବଦ୍ଧୱନ୍ତ ଇଦାନୀଂ କିମାୱାଂ ଗୁପ୍ତଂ ୱିସ୍ତ୍ରକ୍ଷ୍ୟନ୍ତି? ତନ୍ନ ଭୱିଷ୍ୟତି, ସ୍ୱଯମାଗତ୍ୟାୱାଂ ବହିଃ କୃତ୍ୱା ନଯନ୍ତୁ|
38 This answer the lictors took back to the praetors, who were alarmed when they were told that Paul and Silas were Roman citizens.
ତଦା ପଦାତିଭିଃ ଶାସକେଭ୍ୟ ଏତଦ୍ୱାର୍ତ୍ତାଯାଂ କଥିତାଯାଂ ତୌ ରୋମିଲୋକାୱିତି କଥାଂ ଶ୍ରୁତ୍ୱା ତେ ଭୀତାଃ
39 Accordingly they came and apologized to them; and, bringing them out, asked them to leave the city.
ସନ୍ତସ୍ତଯୋଃ ସନ୍ନିଧିମାଗତ୍ୟ ୱିନଯମ୍ ଅକୁର୍ୱ୍ୱନ୍ ଅପରଂ ବହିଃ କୃତ୍ୱା ନଗରାତ୍ ପ୍ରସ୍ଥାତୁଂ ପ୍ରାର୍ଥିତୱନ୍ତଃ|
40 Then Paul and Silas, having come out of the prison, went to Lydia's house; and, after seeing the brethren and encouraging them, they left Philippi.
ତତସ୍ତୌ କାରାଯା ନିର୍ଗତ୍ୟ ଲୁଦିଯାଯା ଗୃହଂ ଗତୱନ୍ତୌ ତତ୍ର ଭ୍ରାତୃଗଣଂ ସାକ୍ଷାତ୍କୃତ୍ୟ ତାନ୍ ସାନ୍ତ୍ୱଯିତ୍ୱା ତସ୍ମାତ୍ ସ୍ଥାନାତ୍ ପ୍ରସ୍ଥିତୌ|
