Acts 11
1 Now the Apostles, and the brethren in various parts of Judaea, heard that the Gentiles also had received God's Message;
Расуллар вә пүткүл Йәһудийәдики башқа қериндашлар [ят] әлликләрниңму Худаниң сөз-каламини қобул қилғанлиғини аңлиди.
2 and, when Peter returned to Jerusalem, the champions of circumcision found fault with him.
Шуңа, Петрус Йерусалимға қайтқанда, хәтнилик болған [ишәнгүчиләр] уни әйипкә буйруп:
3 "You went into the houses of men who are not Jews," they said, "and you ate with them."
— Сән хәтнә қилинмиған адәмләрниң өйидә меһман болуп, улар билән һәмдәстихан болдуң?! — деди.
4 Peter, however, explained the whole matter to them from the beginning.
Бирақ Петрус пүтүн ишни баштин-ахириғичә уларға бир-бирләп чүшәндүрүп
5 "While I was in the town of Jaffa, offering prayer," he said, "in a trance I saw a vision. There descended what seemed to be an enormous sail, being let down from the sky by ropes at the four corners, and it came close to me.
мундақ деди: — Йоппа шәһиридә дуа қиливатқинимда, ғайипанә көрүнүш мени оривелип, бир аламәтни көрдүм. Кәң дәстихандәк бир нәрсә төрт бүҗигидин бағланған һалда асмандин чүшүп, мениң йенимда тохтиди.
6 Fixing my eyes on it, I examined it closely, and saw various kinds of quadrupeds, wild beasts, reptiles and birds.
Униңға көз тикип қарисам, ичидә һәр хил төрт путлуқ һайванлар, явайи һайванатлар, йәр беғирлиғучилар, асмандики учар-қанатларму бар екән.
7 I also heard a voice saying to me, "'Rise, Peter, kill and eat.'
Андин: «Орнуңдин тур Петрус, улардин союп йә!» дегән бир авазни аңлидим.
8 "'On no account, Lord,' I replied, 'for nothing unholy or impure has ever gone into my mouth.'
Мән: «Яқ Рәб, һәргиз болмайду! Мән һеч қачан һәр қандақ напак яки һарам нәрсини ағзимға алған әмәсмән!» дедим.
9 "But a voice answered, speaking a second time from the sky, "'What God has purified, you must not regard as unholy.'
Бирақ маңа йәнә: «Худа һалал дәп паклиған нәрсини сән һарам демә!» дегән аваз аңланди.
10 "This was said three times, and then everything was drawn up again out of sight.
Бу иш үч қетим шундақ тәкрарлинип, ахир буларниң һәммиси асманға қайтидин тартип кетилди.
11 "Now at that very moment three men came to the house where we were, having been sent from Caesarea to find me.
Мана дәл шу чағда, Қәйсәрийәдин мени чақиришқа әвәтилгән үч киши мән турған өйниң алдиға кәлди.
12 And the Spirit told me to accompany them without any misgivings. There also went with me these six brethren who are now present, and we reached the Centurion's house.
Муқәддәс Роһ мени һеч иккиләнмәй улар билән биллә беришқа буйруди. Мошу алтә қериндашму мән билән биллә барди. [Қәйсәрийәгә йетип келип], һелиқи адәмниң өйигә кирдуқ.
13 Then he described to us how he had seen the angel come and enter his house and say, "'Send to Jaffa and fetch Simon, surnamed Peter.
Бу киши бизгә өзиниң өйидә пайда болуп турған бир пәриштини қандақ көргәнлигини ейтти. Пәриштә униңға: «сән Йоппаға адәм әвәтип, Петрус дәпму атилидиған Симон исимлиқ бир адәмни чақиртип кәл,
14 He will teach you truths by which you and all your family will be saved.'"
у саңа сени вә пүткүл аиләңгә ниҗатлиқ йәткүзидиған бир хәвәрни ейтип бериду» дегән екән.
15 "And," said Peter, "no sooner had I begun to speak than the Holy Spirit fell upon them, just as He fell upon us at the first.
Мән гәпни башлиғинимда, Муқәддәс Роһ худди башта бизниң үстимизгә чүшкинидәк, уларғиму чүшти.
16 Then I remembered the Lord's words, how He used to say, "'John baptized with water, but you shall be baptized in the Holy Spirit.'
Шу чағда, Рәбниң сөз-каламини, йәни: «Йәһя кишиләрни суға чөмүлдүргән, лекин силәр болсаңлар Муқәддәс Роһқа чөмүлдүрүлисиләр» дегинини есимгә алдим.
17 "If therefore God gave them the same gift as He gave us when we first believed on the Lord Jesus Christ, why, who was I to be able to thwart God?"
Шуңа, әгәр Худа әнди мошуларға биз Рәб Әйса Мәсиһкә етиқат қилғинимиздин кейин бизгә бәргән илтипатқа охшаш илтипат ата қилған болса, Худани тосалғидәк мән зади ким едим?
18 This statement of Peter's silenced his opponents. They extolled the goodness of God, and said, "So, then, to the Gentiles also God has given the repentance which leads to Life."
Улар бу сөзләрни аңлиғанда, әйипләштин тохтап, Худаға мәдһийә оқуп: — Бәрһәқ, Худа әлләргиму һаятлиққа елип баридиған товва қилишни несип қипту! — дейишти.
19 Those, however, who had been driven in various directions by the persecution which broke out on account of Stephen made their way to Phoenicia, Cyprus and Antioch, delivering the Message to none but Jews.
У чағда, Истипанниң иши билән зиянкәшликкә учрап һәр қайси җайларға тарқилип кәткәнләр Фәникийә райони, Сипрус арили вә Антакя шәһири қатарлиқ җайларғичә йетип берип, бу җайларда сөз-каламни пәқәт Йәһудийларғила йәткүзәтти.
20 But some of them were Cyprians and Cyrenaeans, who, on coming to Antioch, spoke to the Greeks also and told them the Good News concerning the Lord Jesus.
Лекин улардин Сипрус арили вә Курини шәһиридин кәлгән бәзиләр Антакя шәһиригә барғанда, Рәб Әйсаниң хуш хәвирини Грекләргиму йәткүзди.
21 The power of the Lord was with them, and there were a vast number who believed and turned to the Lord.
Рәбниң қоли улар билән биллә болуп, толиму нурғун кишиләр ишинип товва қилип Рәбгә бағланди.
22 When tidings of this reached the ears of the Church in Jerusalem, they sent Barnabas as far as Antioch.
Бу хәвәр Йерусалимдики җамаәтниң қулиқиға йетип кәлди. Шуниң билән улар Барнабасни Антакяғичә арилап өтүшкә әвәтти.
23 On getting there he was delighted to see the grace which God had bestowed; and he encouraged them all to remain, with fixed resolve, faithful to the Lord.
Барнабас йетип берип, Худаниң меһри-шәпқитини көрүп, хошал болди. У уларниң һәммисини җан-дилидин қәтъийлик билән Рәбгә чиң бағлинишқа риғбәтләндүрди.
24 For he was a good man, and was full of the Holy Spirit and of faith; and the number of believers in the Lord greatly increased.
Чүнки у Муқәддәс Роһқа вә иман-ишәшкә толдурулған болуп, яхши бир адәм еди. Шуниң билән зор бир топ адәмләр Рәбгә қошулди.
25 Then Barnabas paid a visit to Tarsus to try to find Saul.
Шуниң билән Барнабас Тарсус шәһиригә Саулни издәп барди.
26 He succeeded, and brought him to Antioch; and for a whole year they attended the meetings of the Church, and taught a large number of people. And it was in Antioch that the disciples first received the name of 'Christians.'
Уни тепип Антакяға елип кәлди; шундақ болдики, иккилән җамаәт билән биллә сақ бир жил жиғилип, нурғун адәмгә тәлим бәрди. Мухлисларниң «Христианлар» дәп тунҗа атилиши Антакядин башланди.
27 At that time certain Prophets came down from Jerusalem to Antioch,
У күнләрдә бәзи пәйғәмбәрләр Йерусалимдин Антакяға чүшүп кәлди.
28 one of whom, named Agabus, being instructed by the Spirit, publicly predicted the speedy coming of a great famine throughout the world. (It came in the reign of Claudius.)
Булардин Агабус исимлиқ бирәйлән оттуриға чиқип, Роһниң вәһийини йәткүзүп, қаттиқ бир ачарчилиқниң пүткүл дунияни басидиғанлиғини алдин-ала ейтти (бу ачарчилиқ дәрвәқә «Клавдиюс Қәйсәр» һөкүм сүргән вақитта йүз бәрди).
29 So the disciples decided to send relief, every one in proportion to his means, to the brethren living in Judaea.
Буниң билән [Антакядики] мухлисларниң һәр бири өз қурбиға қарап пул жиғип, Йәһудийәдә туруватқан қериндашларға ярдәм беришни қарар қилди.
30 This they did, forwarding their contributions to the Elders by Barnabas and Saul.
Улар бу қарарни ада қилип, сәдиқини Барнабас вә Саулниң қоли арқилиқ [Йәһудийәдики җамаәт] ақсақаллириға йәткүзүп бәрди.
