2 Thessalonians 3
1 Finally, brethren, pray for us, asking that the Lord's Message may be spread rapidly and its glory be displayed, as it was displayed among you;
ഹേ ഭ്രാതരഃ, ശേഷേ വദാമി, യൂയമ് അസ്മഭ്യമിദം പ്രാർഥയധ്വം യത് പ്രഭോ ർവാക്യം യുഷ്മാകം മധ്യേ യഥാ തഥൈവാന്യത്രാപി പ്രചരേത് മാന്യഞ്ച ഭവേത്;
2 and that we may be delivered from wrong-headed and wicked men; for it is not everybody who has faith.
യച്ച വയമ് അവിവേചകേഭ്യോ ദുഷ്ടേഭ്യശ്ച ലോകേഭ്യോ രക്ഷാം പ്രാപ്നുയാമ യതഃ സർവ്വേഷാം വിശ്വാസോ ന ഭവതി|
3 But the Lord is faithful, and He will make you stedfast and will guard you from the Evil one.
കിന്തു പ്രഭു ർവിശ്വാസ്യഃ സ ഏവ യുഷ്മാൻ സ്ഥിരീകരിഷ്യതി ദുഷ്ടസ്യ കരാദ് ഉദ്ധരിഷ്യതി ച|
4 And we have confidence in the Lord in regard to you that you are doing, and will do, what we command.
യൂയമ് അസ്മാഭി ര്യദ് ആദിശ്യധ്വേ തത് കുരുഥ കരിഷ്യഥ ചേതി വിശ്വാസോ യുഷ്മാനധി പ്രഭുനാസ്മാകം ജായതേ|
5 And may the Lord guide your hearts into the love of God and into the patience of Christ.
ഈശ്വരസ്യ പ്രേമ്നി ഖ്രീഷ്ടസ്യ സഹിഷ്ണുതായാഞ്ച പ്രഭുഃ സ്വയം യുഷ്മാകമ് അന്തഃകരണാനി വിനയതു|
6 But, by the authority of the Lord, we command you, brethren, to stand aloof from every brother whose life is disorderly and not in accordance with the teaching which all received from us.
ഹേ ഭ്രാതരഃ, അസ്മത്പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ്നാ വയം യുഷ്മാൻ ഇദമ് ആദിശാമഃ, അസ്മത്തോ യുഷ്മാഭി ര്യാ ശിക്ഷലമ്ഭി താം വിഹായ കശ്ചിദ് ഭ്രാതാ യദ്യവിഹിതാചാരം കരോതി തർഹി യൂയം തസ്മാത് പൃഥഗ് ഭവത|
7 For you yourselves know that it is your duty to follow our example. There was no disorder in our lives among you,
യതോ വയം യുഷ്മാഭിഃ കഥമ് അനുകർത്തവ്യാസ്തദ് യൂയം സ്വയം ജാനീഥ| യുഷ്മാകം മധ്യേ വയമ് അവിഹിതാചാരിണോ നാഭവാമ,
8 nor did we eat any one's bread without paying for it, but we laboured and toiled, working hard night and day in order not to be a burden to any of you.
വിനാമൂല്യം കസ്യാപ്യന്നം നാഭുംജ്മഹി കിന്തു കോഽപി യദ് അസ്മാഭി ർഭാരഗ്രസ്തോ ന ഭവേത് തദർഥം ശ്രമേണ ക്ലേശേന ച ദിവാനിശം കാര്യ്യമ് അകുർമ്മ|
9 This was not because we had not a claim upon you, but it arose from a desire to set you an example--for you to imitate us.
അത്രാസ്മാകമ് അധികാരോ നാസ്തീത്ഥം നഹി കിന്ത്വസ്മാകമ് അനുകരണായ യുഷ്മാൻ ദൃഷ്ടാന്തം ദർശയിതുമ് ഇച്ഛന്തസ്തദ് അകുർമ്മ|
10 For even when we were with you, we laid down this rule for you: "If a man does not choose to work, neither shall he eat."
യതോ യേന കാര്യ്യം ന ക്രിയതേ തേനാഹാരോഽപി ന ക്രിയതാമിതി വയം യുഷ്മത്സമീപ ഉപസ്ഥിതികാലേഽപി യുഷ്മാൻ ആദിശാമ|
11 For we hear that there are some of you who live disorderly lives and are mere idle busybodies.
യുഷ്മന്മധ്യേ ഽവിഹിതാചാരിണഃ കേഽപി ജനാ വിദ്യന്തേ തേ ച കാര്യ്യമ് അകുർവ്വന്ത ആലസ്യമ് ആചരന്തീത്യസ്മാഭിഃ ശ്രൂയതേ|
12 To persons of that sort our injunction--and our command by the authority of the Lord Jesus Christ--is that they are to work quietly and eat their own honestly-earned bread.
താദൃശാൻ ലോകാൻ അസ്മതപ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ്നാ വയമ് ഇദമ് ആദിശാമ ആജ്ഞാപയാമശ്ച, തേ ശാന്തഭാവേന കാര്യ്യം കുർവ്വന്തഃ സ്വകീയമന്നം ഭുഞ്ജതാം|
13 But you, brethren, must not grow weary in the path of duty;
അപരം ഹേ ഭ്രാതരഃ, യൂയം സദാചരണേ ന ക്ലാമ്യത|
14 and if any one refuses to obey these our written instructions, mark that man and hold no communication with him--so that he may be made to feel ashamed.
യദി ച കശ്ചിദേതത്പത്രേ ലിഖിതാമ് അസ്മാകമ് ആജ്ഞാം ന ഗൃഹ്ലാതി തർഹി യൂയം തം മാനുഷം ലക്ഷയത തസ്യ സംസർഗം ത്യജത ച തേന സ ത്രപിഷ്യതേ|
15 And yet do not regard him as an enemy, but caution him as a brother.
കിന്തു തം ന ശത്രും മന്യമാനാ ഭ്രാതരമിവ ചേതയത|
16 And may the Lord of peace Himself continually grant you peace in every sense. The Lord be with you all.
ശാന്തിദാതാ പ്രഭുഃ സർവ്വത്ര സർവ്വഥാ യുഷ്മഭ്യം ശാന്തിം ദേയാത്| പ്രഭു ര്യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം സങ്ഗീ ഭൂയാത്|
17 I Paul add the greeting with my own hand, which is the credential in every letter of mine.
നമസ്കാര ഏഷ പൗലസ്യ മമ കരേണ ലിഖിതോഽഭൂത് സർവ്വസ്മിൻ പത്ര ഏതന്മമ ചിഹ്നമ് ഏതാദൃശൈരക്ഷരൈ ർമയാ ലിഖ്യതേ|
18 This is my handwriting. May the grace of our Lord Jesus Christ be with you all.
അസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാനുഗ്രഹഃ സർവ്വേഷു യുഷ്മാസു ഭൂയാത്| ആമേൻ|
