2 Corinthians 5

1 For we know that if this poor tent, our earthly house, is taken down, we have in Heaven a building which God has provided, a house not built by human hands, but eternal. (aiōnios g166)

۱ زیرا می‌دانیم که هرگاه این خانه زمینی خیمه ما ریخته شود، عمارتی از خداداریم، خانه‌ای ناساخته شده به‌دستها و جاودانی در آسمانها. (aiōnios g166)

2 For in this one we sigh, because we long to put on over it our dwelling which comes from Heaven--

۲ زیرا که در این هم آه می‌کشیم، چونکه مشتاق هستیم که خانه خود را که ازآسمان است بپوشیم،

3 if indeed having really put on a robe we shall not be found to be unclothed.

۳ اگر فی الواقع پوشیده و نه عریان یافت شویم.

4 Yes, we who are in this tent certainly do sigh under our burdens, for we do not wish to lay aside that with which we are now clothed, but to put on more, so that our mortality may be absorbed in Life.

۴ از آنرو که ما نیز که در این خیمه هستیم، گرانبار شده، آه می‌کشیم، از آن جهت که نمی خواهیم این را بیرون کنیم، بلکه آن را بپوشیم تا فانی در حیات غرق شود.

5 And He who formed us with this very end in view is God, who has given us His Spirit as a pledge and foretaste of that bliss.

۵ اما او که ما را برای این درست ساخت خدا است که بیعانه روح را به ما می‌دهد.

6 We have therefore a cheerful confidence. We know that while we are at home in the body we are banished from the Lord;

۶ پس دائم خاطرجمع هستیم و می‌دانیم که مادامی که در بدن متوطنیم، از خداوند غریب می‌باشیم.

7 for we are living a life of faith, and not one of sight.

۷ (زیرا که به ایمان رفتار می‌کنیم نه به دیدار)

8 So we have a cheerful confidence, and we anticipate with greater delight being banished from the body and going home to the Lord.

۸ پس خاطرجمع هستیم و این را بیشترمی پسندیم که از بدن غربت کنیم و به نزد خداوندمتوطن شویم.

9 And for this reason also we make it our ambition, whether at home or in exile, to please Him perfectly.

۹ لهذا حریص هستیم بر اینکه خواه متوطن و خواه غریب، پسندیده او باشیم.

10 For we must all of us appear before Christ's judgement-seat in our true characters, in order that each may then receive an award for his actions in this life, in accordance with what he has done, whether it be good or whether it be worthless.

۱۰ زیرا لازم است که همه ما پیش مسند مسیح حاضر شویم تا هرکس اعمال بدنی خود را بیابد، بحسب آنچه کرده باشد، چه نیک چه بد.

11 Therefore, because we realize how greatly the Lord is to be feared, we are endeavouring to win men over, and God recognizes what our motives are, and I hope that you, in your hearts, recognize them too.

۱۱ پس چون ترس خدا را دانسته‌ایم، مردم رادعوت می‌کنیم. اما به خدا ظاهر شده‌ایم و امیدوارم به ضمایر شما هم ظاهر خواهیم شد.

12 We are not again commending ourselves to your favour, but are furnishing you with a ground of boasting on our behalf, so that you may have a reply ready for those with whom superficial appearances are everything and sincerity of heart counts for nothing.

۱۲ زیرا بار دیگر برای خود به شما سفارش نمی کنیم، بلکه سبب افتخار درباره خود به شمامی دهیم تا شما را جوابی باشد برای آنانی که درظاهر نه در دل فخر می‌کنند.

13 For if we have been beside ourselves, it has been for God's glory; or if we are now in our right senses, it is in order to be of service to you.

۱۳ زیرا اگر بی‌خودهستیم برای خداست و اگر هشیاریم برای شمااست.

14 For the love of Christ overmasters us, the conclusion at which we have arrived being this--that One having died for all, His death was their death,

۱۴ زیرا محبت مسیح ما را فرو گرفته است، چونکه این را دریافتیم که یک نفر برای همه مردپس همه مردند.

15 and that He died for all in order that the living may no longer live to themselves, but to Him who died for them and rose again.

۱۵ و برای همه مرد تا آنانی که زنده‌اند، از این به بعد برای خویشتن زیست نکنندبلکه برای او که برای ایشان مرد و برخاست.

16 Therefore for the future we know no one simply as a man. Even if we have known Christ as a man, yet now we do so no longer.

۱۶ بنابراین، ما بعد از این هیچ‌کس را بحسب جسم نمی شناسیم، بلکه هرگاه مسیح را هم بحسب جسم شناخته بودیم، الان دیگر او رانمی شناسیم.

17 So that if any one is in Christ, he is a new creature: the old state of things has passed away; a new state of things has come into existence.

۱۷ پس اگر کسی در مسیح باشد، خلقت تازه‌ای است؛ چیزهای کهنه درگذشت، اینک همه‌چیز تازه شده است.

18 And all this is from God, who has reconciled us to Himself through Christ, and has appointed us to serve in the ministry of reconciliation.

۱۸ و همه‌چیز ازخدا که ما را بواسطه عیسی مسیح با خود مصالحه داده و خدمت مصالحه را به ما سپرده است.

19 We are to tell how God was in Christ reconciling the world to Himself, not charging men's transgressions to their account, and that He has entrusted to us the Message of this reconciliation.

۱۹ یعنی‌اینکه خدا در مسیح بود و جهان را باخود مصالحه می‌داد و خطایای ایشان را بدیشان محسوب نداشت و کلام مصالحه را به ما سپرد.

20 On Christ's behalf therefore we come as ambassadors, God, as it were, making entreaty through our lips: we, on Christ's behalf, beseech men to be reconciled to God.

۲۰ پس برای مسیح ایلچی هستیم که گویا خدا به زبان ما وعظ می‌کند. پس بخاطر مسیح استدعامی کنیم که با خدا مصالحه کنید.

21 He has made Him who knew nothing of sin to be sin for us, in order that in Him we may become the righteousness of God.

۲۱ زیرا او را که گناه نشناخت در راه ما گناه ساخت تا ما در وی عدالت خدا شویم.