< 2 Corinthians 3 >

1 Do you say that this is self-recommendation once more? Or do we need, as some do, letters of recommendation to you or from you?
వయం కిమ్ ఆత్మప్రశంసనం పునరారభామహే? యుష్మాన్ ప్రతి యుష్మత్తో వా పరేషాం కేషాఞ్చిద్ ఇవాస్మాకమపి కిం ప్రశంసాపత్రేషు ప్రయోజనమ్ ఆస్తే?
2 Our letter of recommendation is yourselves--a letter written on our hearts and everywhere known and read.
యూయమేవాస్మాకం ప్రశంసాపత్రం తచ్చాస్మాకమ్ అన్తఃకరణేషు లిఖితం సర్వ్వమానవైశ్చ జ్ఞేయం పఠనీయఞ్చ|
3 For all can see that you are a letter of Christ entrusted to our care, and written not with ink, but with the Spirit of the ever-living God--and not on tablets of stone, but on human hearts as tablets.
యతో ఽస్మాభిః సేవితం ఖ్రీష్టస్య పత్రం యూయపేవ, తచ్చ న మస్యా కిన్త్వమరస్యేశ్వరస్యాత్మనా లిఖితం పాషాణపత్రేషు తన్నహి కిన్తు క్రవ్యమయేషు హృత్పత్రేషు లిఖితమితి సుస్పష్టం|
4 Such is the confidence which we have through Christ in the presence of God;
ఖ్రీష్టేనేశ్వరం ప్రత్యస్మాకమ్ ఈదృశో దృఢవిశ్వాసో విద్యతే;
5 not that of ourselves we are competent to decide anything by our own reasonings, but our competency comes from God.
వయం నిజగుణేన కిమపి కల్పయితుం సమర్థా ఇతి నహి కిన్త్వీశ్వరాదస్మాకం సామర్థ్యం జాయతే|
6 It is He also who has made us competent to serve Him in connexion with a new Covenant, which is not a written code but a Spirit; for the written code inflicts death, but the Spirit gives Life.
తేన వయం నూతననియమస్యార్థతో ఽక్షరసంస్థానస్య తన్నహి కిన్త్వాత్మన ఏవ సేవనసామర్థ్యం ప్రాప్తాః| అక్షరసంస్థానం మృత్యుజనకం కిన్త్వాత్మా జీవనదాయకః|
7 If, however, the service that proclaims death--its code being engraved in writing upon stones--came with glory, so that the children of Israel could not look steadily on the face of Moses because of the brightness of his face--a vanishing brightness;
అక్షరై ర్విలిఖితపాషాణరూపిణీ యా మృత్యోః సేవా సా యదీదృక్ తేజస్వినీ జాతా యత్తస్యాచిరస్థాయినస్తేజసః కారణాత్ మూససో ముఖమ్ ఇస్రాయేలీయలోకైః సంద్రష్టుం నాశక్యత,
8 will not the service of the Spirit be far more glorious?
తర్హ్యాత్మనః సేవా కిం తతోఽపి బహుతేజస్వినీ న భవేత్?
9 For if the service which pronounces doom had glory, far more glorious still is the service which tells of righteousness.
దణ్డజనికా సేవా యది తేజోయుక్తా భవేత్ తర్హి పుణ్యజనికా సేవా తతోఽధికం బహుతేజోయుక్తా భవిష్యతి|
10 For, in fact, that which was once resplendent in glory has no glory at all in this respect, that it pales before the glory which surpasses it.
ఉభయోస్తులనాయాం కృతాయామ్ ఏకస్యాస్తేజో ద్వితీయాయాః ప్రఖరతరేణ తేజసా హీనతేజో భవతి|
11 For if that which was to be abolished came with glory, much more is that which is permanent arrayed in glory.
యస్మాద్ యత్ లోపనీయం తద్ యది తేజోయుక్తం భవేత్ తర్హి యత్ చిరస్థాయి తద్ బహుతరతేజోయుక్తమేవ భవిష్యతి|
12 Therefore, cherishing a hope like this, we speak without reserve, and we do not imitate Moses,
ఈదృశీం ప్రత్యాశాం లబ్ధ్వా వయం మహతీం ప్రగల్భతాం ప్రకాశయామః|
13 who used to throw a veil over his face to hide from the gaze of the children of Israel the passing away of what was but transitory.
ఇస్రాయేలీయలోకా యత్ తస్య లోపనీయస్య తేజసః శేషం న విలోకయేయుస్తదర్థం మూసా యాదృగ్ ఆవరణేన స్వముఖమ్ ఆచ్ఛాదయత్ వయం తాదృక్ న కుర్మ్మః|
14 Nay, their minds were made dull; for to this very day during the reading of the book of the ancient Covenant, the same veil remains unlifted, because it is only in Christ that it is to be abolished.
తేషాం మనాంసి కఠినీభూతాని యతస్తేషాం పఠనసమయే స పురాతనో నియమస్తేనావరణేనాద్యాపి ప్రచ్ఛన్నస్తిష్ఠతి|
15 Yes, to this day, whenever Moses is read, a veil lies upon their hearts.
తచ్చ న దూరీభవతి యతః ఖ్రీష్టేనైవ తత్ లుప్యతే| మూససః శాస్త్రస్య పాఠసమయేఽద్యాపి తేషాం మనాంసి తేనావరణేన ప్రచ్ఛాద్యన్తే|
16 But whenever the heart of the nation shall have returned to the Lord, the veil will be withdrawn.
కిన్తు ప్రభుం ప్రతి మనసి పరావృత్తే తద్ ఆవరణం దూరీకారిష్యతే|
17 Now by "the Lord" is meant the Spirit; and where the Spirit of the Lord is, freedom is enjoyed.
యః ప్రభుః స ఏవ స ఆత్మా యత్ర చ ప్రభోరాత్మా తత్రైవ ముక్తిః|
18 And all of us, with unveiled faces, reflecting like bright mirrors the glory of the Lord, are being transformed into the same likeness, from one degree of radiant holiness to another, even as derived from the Lord the Spirit.
వయఞ్చ సర్వ్వేఽనాచ్ఛాదితేనాస్యేన ప్రభోస్తేజసః ప్రతిబిమ్బం గృహ్లన్త ఆత్మస్వరూపేణ ప్రభునా రూపాన్తరీకృతా వర్ద్ధమానతేజోయుక్తాం తామేవ ప్రతిమూర్త్తిం ప్రాప్నుమః|

< 2 Corinthians 3 >