< 1 Peter 4 >

1 Since, then, Christ has suffered in the flesh, you also must arm yourselves with a determination to do the same--because he who has suffered in the flesh has done with sin--
وەک مەسیح بە جەستە ئازاری چێژت، ئێوەش خۆتان بەم بیروڕایە چەکدار بکەن، چونکە ئەوەی بە جەستە ئازار بچێژێ لە گوناهکردن دەوەستێ،
2 that in future you may spend the rest of your earthly lives, governed not by human passions, but by the will of God.
تاکو ئەو کاتەی بە جەستە لە ژیاندا ماوە بۆ هەوەسی مرۆڤانە نەژی، بەڵکو بۆ خواستی خودا.
3 For you have given time enough in the past to the doing of the things which the Gentiles delight in-- pursuing, as you did, a course of habitual licence, debauchery, hard drinking, noisy revelry, drunkenness and unholy image-worship.
ئیتر ئەو کاتەی لە ئەنجامدانی خواستی بێباوەڕان بەسەرتان برد بەسە، لە بەڕەڵایی، هەوەسبازی، سەرخۆشی، ڕابواردن، ئاهەنگی شەرابخواردنەوە، بتپەرستیی قێزەون.
4 At this they are astonished--that you do not run into the same excess of profligacy as they do; and they speak abusively of you.
لەمە سەرسام دەبن کە لەگەڵیان ڕاناکەن بۆ لافاوی هەمان بەدڕەوشتی و جنێوتان پێدەدەن.
5 But they will have to give account to Him who stands ready to pronounce judgement on the living and the dead.
بەڵام ئەوانە حیسابی خۆیان دەدەن بەوەی کە ئامادەیە مردووان و زیندووان حوکم بدات،
6 For it is with this end in view that the Good News was proclaimed even to some who were dead, that they may be judged, as all mankind will be judged, in the body, but may be living a godly life in the spirit.
چونکە بەم هۆیەوە مژدە درایە مردووانیش، تاکو بەگوێرەی خەڵک لە جەستەدا حوکم بدرێن، بەڵام بەگوێرەی خودا لە ڕۆحدا بژین.
7 But the end of all things is now close at hand: therefore be sober-minded and temperate, so that you may give yourselves to prayer.
کۆتایی هەموو شتێک نزیک بووەتەوە. بۆیە ژیر و چاوکراوە بن تاکو نوێژ بکەن.
8 Above all continue to love one another fervently, for love throws a veil over a multitude of faults.
لە سەرووی هەموو شتێکەوە خۆشەویستیتان بۆ یەکتری بەهێز بێت، چونکە خۆشەویستی گوناهی زۆر دادەپۆشێت.
9 Extend ungrudging hospitality towards one another.
بێ بۆڵەبۆڵ میوانداریەتی یەکتری بکەن.
10 Whatever be the gifts which each has received, you must use them for one another's benefit, as good stewards of God's many-sided kindness.
هەریەکە بەگوێرەی ئەو بەهرەیەی وەریگرتووە، خزمەتی یەکتری پێ بکەن، وەک سەرکارێکی باش لەسەر نیعمەتە جۆراوجۆرەکانی خودا.
11 If any one preaches, let it be as uttering God's truth; if any one renders a service to others, let it be in the strength which God supplies; so that in everything glory may be given to God in the name of Jesus Christ, to whom belong the glory and the might to the Ages of the Ages. Amen. (aiōn g165)
ئەگەر کەسێک وتار دەدات، با بە جۆرێک بدوێت وەک کەسێک کە پەیامی خودا ڕابگەیەنێت. ئەگەر کەسێک خزمەت دەکات، با بەو هێزەوە بیکات کە خودا دابینی کردووە، تاکو لە ڕێگەی عیسای مەسیحەوە خودا لە هەموو شتێکدا شکۆدار بێت. هەتاهەتایە شکۆ و دەسەڵات بۆ ئەوە. ئامین. (aiōn g165)
12 Dear friends, do not be surprised at finding that that scorching flame of persecution is raging among you to put you to the test--as though some surprising thing were accidentally happening to you.
خۆشەویستان، لەلاتان سەیر نەبێ لە تاقیکردنەوەتان بەڵای سووتێنەر تووشتان دێت، وەک بڵێی شتێکی سەیرتان بەسەرهاتووە،
13 On the contrary, in the degree that you share in the sufferings of the Christ, rejoice, so that at the unveiling of His glory you may also rejoice with triumphant gladness.
بەڵکو دڵخۆش بن وەکو بەشداریتان لە ئازارەکانی مەسیحدا کرد، تاکو لە ئاشکراکردنی شکۆیەکەی دڵخۆش و شادمان بن.
14 You are to be envied, if you are being reproached for bearing the name of Christ; for in that case the Spirit of glory-- even the Spirit of God--is resting upon you.
ئەگەر بە ناوی مەسیح جنێوتان پێدرا، خۆزگە دەخوازرێت بە ئێوە، چونکە ڕۆحی شکۆ و خودا دێتە سەرتان.
15 But let not one of you suffer as a murderer or a thief or an evil-doer, or as a spy upon other people's business.
با کەستان وەک بکوژێک یان دزێک یان بەدکارێک یاخود یەکێک دەست لە کاروباری خەڵک وەربدات ئازار نەچێژێ،
16 If, however, any one suffers because he is a Christian, let him not be ashamed, but let him glorify God for being permitted to bear that name.
بەڵام ئەگەر وەک قوتابی مەسیح ئازار بدرێن، شەرم مەکەن، بەڵکو ستایشی خودا بکەن کە ناوی مەسیحتان هەڵگرتووە،
17 For the time has come for judgement to begin, and to begin at the house of God; and if it begins with us, what will be the end of those who reject God's Good News?
چونکە کاتی دەستپێکردنی لێپرسینەوەیە لە گەلی خودا. ئەگەر دەستپێک لە ئێمەوە بێت، کۆتایی ئەوانە چی دەبێت کە گوێڕایەڵی پەیامی ئینجیلی خودا نابن؟
18 And if it is difficult even for a righteous man to be saved, what will become of irreligious men and sinners?
[ئەگەر کەسی ڕاستودروست بە زەحمەت ڕزگاری ببێت، ئەی چارەنووسی خراپەکار و گوناهبار چۆن دەبێت؟]
19 Therefore also, let those who are suffering in accordance with the will of God entrust their souls in well-doing to a faithful Creator.
بۆیە ئەوانەی بەگوێرەی خواستی خودا ئازار دەدرێن، با خۆیان بدەنە دەست بەدیهێنەری دڵسۆز و بەردەوام بن لە چاکەکاری.

< 1 Peter 4 >