1 Corinthians 9
1 Am I not free? Am I not an Apostle? Can it be denied that I have seen Jesus, our Lord? Are not you yourselves my work in the Lord?
ଅହଂ କିମ୍ ଏକଃ ପ୍ରେରିତୋ ନାସ୍ମି? କିମହଂ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ରୋ ନାସ୍ମି? ଅସ୍ମାକଂ ପ୍ରଭୁ ର୍ୟୀଶୁଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଃ କିଂ ମଯା ନାଦର୍ଶି? ଯୂଯମପି କିଂ ପ୍ରଭୁନା ମଦୀଯଶ୍ରମଫଲସ୍ୱରୂପା ନ ଭୱଥ?
2 If to other men I am not an Apostle, yet at any rate I am one to you; for your very existence as a Christian Church is the seal of my Apostleship.
ଅନ୍ୟଲୋକାନାଂ କୃତେ ଯଦ୍ୟପ୍ୟହଂ ପ୍ରେରିତୋ ନ ଭୱେଯଂ ତଥାଚ ଯୁଷ୍ମତ୍କୃତେ ପ୍ରେରିତୋଽସ୍ମି ଯତଃ ପ୍ରଭୁନା ମମ ପ୍ରେରିତତ୍ୱପଦସ୍ୟ ମୁଦ୍ରାସ୍ୱରୂପା ଯୂଯମେୱାଧ୍ୱେ|
3 That is how I vindicate myself to those who criticize me.
ଯେ ଲୋକା ମଯି ଦୋଷମାରୋପଯନ୍ତି ତାନ୍ ପ୍ରତି ମମ ପ୍ରତ୍ୟୁତ୍ତରମେତତ୍|
4 Have we not a right to claim food and drink?
ଭୋଜନପାନଯୋଃ କିମସ୍ମାକଂ କ୍ଷମତା ନାସ୍ତି?
5 Have we not a right to take with us on our journeys a Christian sister as our wife, as the rest of the Apostles do--and the Lord's brothers and Peter?
ଅନ୍ୟେ ପ୍ରେରିତାଃ ପ୍ରଭୋ ର୍ଭ୍ରାତରୌ କୈଫାଶ୍ଚ ଯତ୍ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି ତଦ୍ୱତ୍ କାଞ୍ଚିତ୍ ଧର୍ମ୍ମଭଗିନୀଂ ୱ୍ୟୂହ୍ୟ ତଯା ସାର୍ଦ୍ଧଂ ପର୍ୟ୍ୟଟିତୁଂ ୱଯଂ କିଂ ନ ଶକ୍ନୁମଃ?
6 Or again, is it only Barnabas and myself who are not at liberty to give up working with our hands?
ସାଂସାରିକଶ୍ରମସ୍ୟ ପରିତ୍ୟାଗାତ୍ କିଂ କେୱଲମହଂ ବର୍ଣବ୍ବାଶ୍ଚ ନିୱାରିତୌ?
7 What soldier ever serves at his own cost? Who plants a vineyard and yet does not eat any of the grapes? Or who tends a herd of cattle and yet does not taste their milk?
ନିଜଧନୱ୍ୟଯେନ କଃ ସଂଗ୍ରାମଂ କରୋତି? କୋ ୱା ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରଂ କୃତ୍ୱା ତତ୍ଫଲାନି ନ ଭୁଙ୍କ୍ତେ? କୋ ୱା ପଶୁୱ୍ରଜଂ ପାଲଯନ୍ ତତ୍ପଯୋ ନ ପିୱତି?
8 Am I making use of merely worldly illustrations? Does not the Law speak in the same tone?
କିମହଂ କେୱଲାଂ ମାନୁଷିକାଂ ୱାଚଂ ୱଦାମି? ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯାଂ କିମେତାଦୃଶଂ ୱଚନଂ ନ ୱିଦ୍ୟତେ?
9 For in the Law of Moses it is written, "Thou shalt not muzzle an ox while it is treading out the grain."
ମୂସାୱ୍ୟୱସ୍ଥାଗ୍ରନ୍ଥେ ଲିଖିତମାସ୍ତେ, ତ୍ୱଂ ଶସ୍ୟମର୍ଦ୍ଦକୱୃଷସ୍ୟାସ୍ୟଂ ନ ଭଂତ୍ସ୍ୟସୀତି| ଈଶ୍ୱରେଣ ବଲୀୱର୍ଦ୍ଦାନାମେୱ ଚିନ୍ତା କିଂ କ୍ରିଯତେ?
10 Is God simply thinking about the oxen? Or is it really in our interest that He speaks? Of course, it was written in our interest, because it is His will that when a plough-man ploughs, and a thresher threshes, it should be in the hope of sharing that which comes as the result.
କିଂ ୱା ସର୍ୱ୍ୱଥାସ୍ମାକଂ କୃତେ ତଦ୍ୱଚନଂ ତେନୋକ୍ତଂ? ଅସ୍ମାକମେୱ କୃତେ ତଲ୍ଲିଖିତଂ| ଯଃ କ୍ଷେତ୍ରଂ କର୍ଷତି ତେନ ପ୍ରତ୍ୟାଶାଯୁକ୍ତେନ କର୍ଷ୍ଟୱ୍ୟଂ, ଯଶ୍ଚ ଶସ୍ୟାନି ମର୍ଦ୍ଦଯତି ତେନ ଲାଭପ୍ରତ୍ୟାଶାଯୁକ୍ତେନ ମର୍ଦ୍ଦିତୱ୍ୟଂ|
11 If it is we who sowed the spiritual grain in you, is it a great thing that we should reap a temporal harvest from you?
ଯୁଷ୍ମତ୍କୃତେଽସ୍ମାଭିଃ ପାରତ୍ରିକାଣି ବୀଜାନି ରୋପିତାନି, ଅତୋ ଯୁଷ୍ମାକମୈହିକଫଲାନାଂ ୱଯମ୍ ଅଂଶିନୋ ଭୱିଷ୍ୟାମଃ କିମେତତ୍ ମହତ୍ କର୍ମ୍ମ?
12 If other teachers possess that right over you, do not we possess it much more? Yet we have not availed ourselves of the right, but we patiently endure all things rather than hinder in the least degree the progress of the Good News of the Christ.
ଯୁଷ୍ମାସୁ ଯୋଽଧିକାରସ୍ତସ୍ୟ ଭାଗିନୋ ଯଦ୍ୟନ୍ୟେ ଭୱେଯୁସ୍ତର୍ହ୍ୟସ୍ମାଭିସ୍ତତୋଽଧିକଂ କିଂ ତସ୍ୟ ଭାଗିଭି ର୍ନ ଭୱିତୱ୍ୟଂ? ଅଧିକନ୍ତୁ ୱଯଂ ତେନାଧିକାରେଣ ନ ୱ୍ୟୱହୃତୱନ୍ତଃ କିନ୍ତୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୀଯସୁସଂୱାଦସ୍ୟ କୋଽପି ୱ୍ୟାଘାତୋଽସ୍ମାଭିର୍ୟନ୍ନ ଜାଯେତ ତଦର୍ଥଂ ସର୍ୱ୍ୱଂ ସହାମହେ|
13 Do you not know that those who perform the sacred rites have their food from the sacred place, and that those who serve at the altar all alike share with the altar?
ଅପରଂ ଯେ ପୱିତ୍ରୱସ୍ତୂନାଂ ପରିଚର୍ୟ୍ୟାଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି ତେ ପୱିତ୍ରୱସ୍ତୁତୋ ଭକ୍ଷ୍ୟାଣି ଲଭନ୍ତେ, ଯେ ଚ ୱେଦ୍ୟାଃ ପରିଚର୍ୟ୍ୟାଂ କୁର୍ୱ୍ୱନ୍ତି ତେ ୱେଦିସ୍ଥୱସ୍ତୂନାମ୍ ଅଂଶିନୋ ଭୱନ୍ତ୍ୟେତଦ୍ ଯୂଯଂ କିଂ ନ ୱିଦ?
14 In the same way the Lord also directed those who proclaim the Good News to maintain themselves by the Good News.
ତଦ୍ୱଦ୍ ଯେ ସୁସଂୱାଦଂ ଘୋଷଯନ୍ତି ତୈଃ ସୁସଂୱାଦେନ ଜୀୱିତୱ୍ୟମିତି ପ୍ରଭୁନାଦିଷ୍ଟଂ|
15 But I, for my part, have not used, and do not use, my full rights in any of these things. Nor do I now write with that object so far as I myself am concerned, for I would rather die than have anybody make this boast of mine an empty one.
ଅହମେତେଷାଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ କିମପି ନାଶ୍ରିତୱାନ୍ ମାଂ ପ୍ରତି ତଦନୁସାରାତ୍ ଆଚରିତୱ୍ୟମିତ୍ୟାଶଯେନାପି ପତ୍ରମିଦଂ ମଯା ନ ଲିଖ୍ୟତେ ଯତଃ କେନାପି ଜନେନ ମମ ଯଶସୋ ମୁଧାକରଣାତ୍ ମମ ମରଣଂ ୱରଂ|
16 If I go on preaching the Good News, that is nothing for me to boast of; for the necessity is imposed upon me; and alas for me, if I fail to preach it!
ସୁସଂୱାଦଘେଷଣାତ୍ ମମ ଯଶୋ ନ ଜାଯତେ ଯତସ୍ତଦ୍ଘୋଷଣଂ ମମାୱଶ୍ୟକଂ ଯଦ୍ୟହଂ ସୁସଂୱାଦଂ ନ ଘୋଷଯେଯଂ ତର୍ହି ମାଂ ଧିକ୍|
17 And if I preach willingly, I receive my wages; but if against my will, a stewardship has nevertheless been entrusted to me.
ଇଚ୍ଛୁକେନ ତତ୍ କୁର୍ୱ୍ୱତା ମଯା ଫଲଂ ଲପ୍ସ୍ୟତେ କିନ୍ତ୍ୱନିଚ୍ଛୁକେଽପି ମଯି ତତ୍କର୍ମ୍ମଣୋ ଭାରୋଽର୍ପିତୋଽସ୍ତି|
18 What are my wages then? The very fact that the Good News which I preach will cost my hearers nothing, so that I cannot be charged with abuse of my privileges as a Christian preacher.
ଏତେନ ମଯା ଲଭ୍ୟଂ ଫଲଂ କିଂ? ସୁସଂୱାଦେନ ମମ ଯୋଽଧିକାର ଆସ୍ତେ ତଂ ଯଦଭଦ୍ରଭାୱେନ ନାଚରେଯଂ ତଦର୍ଥଂ ସୁସଂୱାଦଘୋଷଣସମଯେ ତସ୍ୟ ଖ୍ରୀଷ୍ଟୀଯସୁସଂୱାଦସ୍ୟ ନିର୍ୱ୍ୟଯୀକରଣମେୱ ମମ ଫଲଂ|
19 Though free from all human control, I have made myself the slave of all in the hope of winning as many converts as possible.
ସର୍ୱ୍ୱେଷାମ୍ ଅନାଯତ୍ତୋଽହଂ ଯଦ୍ ଭୂରିଶୋ ଲୋକାନ୍ ପ୍ରତିପଦ୍ୟେ ତଦର୍ଥଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ ଦାସତ୍ୱମଙ୍ଗୀକୃତୱାନ୍|
20 To the Jews I have become like a Jew in order to win Jews; to men under the Law as if I were under the Law--although I am not--in order to win those who are under the Law;
ଯିହୂଦୀଯାନ୍ ଯତ୍ ପ୍ରତିପଦ୍ୟେ ତଦର୍ଥଂ ଯିହୂଦୀଯାନାଂ କୃତେ ଯିହୂଦୀଯଇୱାଭୱଂ| ଯେ ଚ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯତ୍ତାସ୍ତାନ୍ ଯତ୍ ପ୍ରତିପଦ୍ୟେ ତଦର୍ଥଂ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାନାଯତ୍ତୋ ଯୋଽହଂ ସୋଽହଂ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯତ୍ତାନାଂ କୃତେ ୱ୍ୟୱସ୍ଥାଯତ୍ତଇୱାଭୱଂ|
21 to men without Law as if I were without Law--although I am not without Law in relation to God but am abiding in Christ's Law--in order to win those who are without Law.
ଯେ ଚାଲବ୍ଧୱ୍ୟୱସ୍ଥାସ୍ତାନ୍ ଯତ୍ ପ୍ରତିପଦ୍ୟେ ତଦର୍ଥମ୍ ଈଶ୍ୱରସ୍ୟ ସାକ୍ଷାଦ୍ ଅଲବ୍ଧୱ୍ୟୱସ୍ଥୋ ନ ଭୂତ୍ୱା ଖ୍ରୀଷ୍ଟେନ ଲବ୍ଧୱ୍ୟୱସ୍ଥୋ ଯୋଽହଂ ସୋଽହମ୍ ଅଲବ୍ଧୱ୍ୟୱସ୍ଥାନାଂ କୃତେଽଲବ୍ଧୱ୍ୟୱସ୍ଥ ଇୱାଭୱଂ|
22 To the weak I have become weak, so as to gain the weak. To all men I have become all things, in the hope that in every one of these ways I may save some.
ଦୁର୍ବ୍ବଲାନ୍ ଯତ୍ ପ୍ରତିପଦ୍ୟେ ତଦର୍ଥମହଂ ଦୁର୍ବ୍ବଲାନାଂ କୃତେ ଦୁର୍ବ୍ବଲଇୱାଭୱଂ| ଇତ୍ଥଂ କେନାପି ପ୍ରକାରେଣ କତିପଯା ଲୋକା ଯନ୍ମଯା ପରିତ୍ରାଣଂ ପ୍ରାପ୍ନୁଯୁସ୍ତଦର୍ଥଂ ଯୋ ଯାଦୃଶ ଆସୀତ୍ ତସ୍ୟ କୃତେ ଽହଂ ତାଦୃଶଇୱାଭୱଂ|
23 And I do everything for the sake of the Good News, that I may share with my hearers in its benefits.
ଇଦୃଶ ଆଚାରଃ ସୁସଂୱାଦାର୍ଥଂ ମଯା କ୍ରିଯତେ ଯତୋଽହଂ ତସ୍ୟ ଫଲାନାଂ ସହଭାଗୀ ଭୱିତୁମିଚ୍ଛାମି|
24 Do you not know that in the foot-race the runners all run, but that only one gets the prize? You must run like him, in order to win with certainty.
ପଣ୍ୟଲାଭାର୍ଥଂ ଯେ ଧାୱନ୍ତି ଧାୱତାଂ ତେଷାଂ ସର୍ୱ୍ୱେଷାଂ କେୱଲ ଏକଃ ପଣ୍ୟଂ ଲଭତେ ଯୁଷ୍ମାଭିଃ କିମେତନ୍ନ ଜ୍ଞାଯତେ? ଅତୋ ଯୂଯଂ ଯଥା ପଣ୍ୟଂ ଲପ୍ସ୍ୟଧ୍ୱେ ତଥୈୱ ଧାୱତ|
25 But every competitor in an athletic contest practices abstemiousness in all directions. They indeed do this for the sake of securing a perishable wreath, but we for the sake of securing one that will not perish.
ମଲ୍ଲା ଅପି ସର୍ୱ୍ୱଭୋଗେ ପରିମିତଭୋଗିନୋ ଭୱନ୍ତି ତେ ତୁ ମ୍ଲାନାଂ ସ୍ରଜଂ ଲିପ୍ସନ୍ତେ କିନ୍ତୁ ୱଯମ୍ ଅମ୍ଲାନାଂ ଲିପ୍ସାମହେ|
26 That is how I run, not being in any doubt as to my goal. I am a boxer who does not inflict blows on the air,
ତସ୍ମାଦ୍ ଅହମପି ଧାୱାମି କିନ୍ତୁ ଲକ୍ଷ୍ୟମନୁଦ୍ଦିଶ୍ୟ ଧାୱାମି ତନ୍ନହି| ଅହଂ ମଲ୍ଲଇୱ ଯୁଧ୍ୟାମି ଚ କିନ୍ତୁ ଛାଯାମାଘାତଯନ୍ନିୱ ଯୁଧ୍ୟାମି ତନ୍ନହି|
27 but I hit hard and straight at my own body and lead it off into slavery, lest possibly, after I have been a herald to others, I should myself be rejected.
ଇତରାନ୍ ପ୍ରତି ସୁସଂୱାଦଂ ଘୋଷଯିତ୍ୱାହଂ ଯତ୍ ସ୍ୱଯମଗ୍ରାହ୍ୟୋ ନ ଭୱାମି ତଦର୍ଥଂ ଦେହମ୍ ଆହନ୍ମି ୱଶୀକୁର୍ୱ୍ୱେ ଚ|
