1 Corinthians 8

1 Now as to things which have been sacrificed to idols. This is a subject which we already understand--because we all have knowledge of it. Knowledge, however, tends to make people conceited; it is love that builds us up.

سەبارەت بە قوربانیی بتەکان، دەزانین کە «هەموومان زانیاریمان هەیە.» زانیاری دەبێتە هۆی لووتبەرزی، بەڵام خۆشەویستی بنیاد دەنێت.

2 If any one imagines that he already possesses any true knowledge, he has as yet attained to no knowledge of the kind to which he ought to have attained;

ئەگەر کەسێک پێی وابوو کە شتێک دەزانێت، ئەوا هێشتا بەو شێوەیە نایزانێت کە دەبێت بیزانێت.

3 but if any one loves God, that man is known by God.

بەڵام ئەگەر کەسێک خودای خۆشبوێ، ئەوا لەلای خودا ناسراوە.

4 As to eating things which have been sacrificed to idols, we are fully aware that an idol is nothing in the world, and that there is no God but One.

جا سەبارەت بە خواردنی قوربانیی بتەکان، دەزانین کە بت لە جیهاندا هیچ نییە و تەنها یەک خودا هەیە.

5 For if so-called gods do exist, either in Heaven or on earth--and in fact there are many such gods and many such lords--

ئەگەر هەندێک هەبن پێیان بگوترێت «خودا» لە ئاسمان بێت یان لەسەر زەوی، هەروەک زۆر «خوداوەند» و زۆر «گەورە» هەیە،

6 yet we have but one God, the Father, who is the source of all things and for whose service we exist, and but one Lord, Jesus Christ, through whom we and all things exist.

بەڵام بۆ ئێمە تەنها یەک خودا هەیە، ئەویش ئەو باوکەیە کە هەموو شتێک لەوەوەیە و ئێمەش بۆ ئەو دەژین، هەروەها تەنها یەک گەورەش هەیە، عیسای مەسیحە، هەموو شتێک بەهۆی ئەوەوەیە و ئێمەش بەهۆی ئەوەوە دەژین.

7 But all believers do not recognize these facts. Some, from force of habit in relation to the idol, even now eat idol sacrifices as such, and their consciences, being but weak, are polluted.

بەڵام هەموو خەڵک ئەمە نازانن، چونکە هەندێکیان هەتا ئێستا خوویان بە بت گرتووە و ئەوەی دەیخۆن وەک بڵێی قوربانی بتە، ویژدانیان گڵاو دەبێت، چونکە لاوازە.

8 It is true that a particular kind of food will not bring us into God's presence; we are neither inferior to others if we abstain from it, nor superior to them if we eat it.

بەڵام خواردن لە خودا نزیکمان ناکاتەوە، ئەگەر نەیخۆین کەم ناکەین و ئەگەر خواردیشمان زیاد ناکەین.

9 But take care lest this liberty of yours should prove a hindrance to the progress of weak believers.

بەڵام وریابن سەربەستیتان نەبێتە کۆسپ بۆ لاوازەکان.

10 For if any one were to see you, who know the real truth of this matter, reclining at table in an idol's temple, would not his conscience (supposing him to be a weak believer) be emboldened to eat the food which has been sacrificed to the idol?

ئەی خاوەن زانیاری، ئەگەر یەکێک تۆی بینی لە پەرستگای بت دەخۆیت، ئایا ویژدانەکەی کە لاوازە هاننادرێت تاکو لە قوربانی بتەکان بخوات؟

11 Why, your knowledge becomes the ruin of the weak believer--your brother, for whom Christ died!

جا بەهۆی زانیاریتەوە، ئەو خوشک یان برا لاوازەت لەناودەچێت، کە مەسیح لە پێناویدا مرد.

12 Moreover when you thus sin against the brethren and wound their weak consciences, you are, in reality, sinning against Christ.

ئاواش گوناه لە دژیان دەکەن و ویژدانی لاوازیان بریندار دەکەن، گوناه لە دژی مەسیح دەکەن.

13 Therefore if what I eat causes my brother to fall, never again to the end of my days will I touch any kind of animal food, for fear I should cause my brother to fall. (aiōn g165)

لەبەر ئەوە، ئەگەر خۆراک ببێتە هۆکاری کەوتنی خوشک و براکەم، ئەوا هەرگیز گۆشت ناخۆم تاکو نەبم بە کۆسپ بۆیان. (aiōn g165)