1 Corinthians 3
1 And as for myself, brethren, I found it impossible to speak to you as spiritual men. It had to be as to worldlings--mere babes in Christ.
Բայց ես, եղբայրնե՛ր, չկրցայ խօսիլ ձեզի՝ որպէս հոգեւորներու, հապա որպէս մարմնաւորներու, նոյնիսկ որպէս Քրիստոսով երախաներու:
2 I fed you with milk and not with solid food, since for this you were not yet strong enough. And even now you are not strong enough:
Ձեզ սնուցանեցի կաթո՛վ, ո՛չ թէ կերակուրով. որովհետեւ մինչեւ հիմա չէիք կրնար հանդուրժել, եւ ո՛չ իսկ ներկայիս կրնաք, քանի որ տակաւին մարմնաւոր էք:
3 you are still unspiritual. For so long as jealousy and strife continue among you, can it be denied that you are unspiritual and are living and acting like mere men of the world?
Արդարեւ, քանի տակաւին նախանձ, կռիւ եւ բաժանումներ կան ձեր մէջ, միթէ մարմնաւոր չէ՞ք ու մարդկօրէն չէ՞ք ընթանար:
4 For when some one says, "I belong to Paul," and another says, "I belong to Apollos," is not this the way men of the world speak?
Որովհետեւ երբ ձեզմէ մէկը ըսէ. «Ես Պօղոսեան եմ», եւ միւսը. «Ես Ապողոսեան եմ», միթէ մարմնաւոր չէ՞ք:
5 What then is Apollos? And what is Paul? They are just God's servants, through whose efforts, and as the Lord granted power to each, you accepted the faith.
Իսկ ո՞վ է Պօղոս, կամ ո՞վ է Ապողոս. լոկ սպասարկուներ, որոնցմով դուք հաւատացիք՝ ինչպէս Տէրը տուաւ անոնցմէ իւրաքանչիւրին:
6 I planted and Apollos watered; but it was God who was, all the time, giving the increase.
Ես տնկեցի, Ապողոս ջրեց, բայց Աստուա՛ծ աճեցուց:
7 So that neither the planter nor the waterer is of any importance. God who gives the increase is all in all.
Ուստի ո՛չ տնկողը բա՛ն մըն է, եւ ո՛չ ջրողը, հապա Աստուա՛ծ՝ որ աճեցուց:
8 Now in aim and purpose the planter and the waterer are one; and yet each will receive his own special reward, answering to his own special work.
Ուրեմն տնկողն ու ջրողը մէկ են, եւ իւրաքանչիւրը պիտի ստանայ իր վարձատրութիւնը՝ իր աշխատանքին համեմատ.
9 Apollos and I are simply fellow workers for and with God, and you are God's field-- God's building.
որովհետեւ մենք Աստուծոյ գործակից ենք. դուք Աստուծոյ մշակութիւնն էք, Աստուծոյ շինուածքն էք:
10 In discharge of the task which God graciously entrusted to me, I--like a competent master-builder--have laid a foundation, and others are building upon it. But let every one be careful how and what he builds.
Աստուծոյ շնորհքին համեմատ՝ որ տրուեցաւ ինծի, հիմ դրի իմաստուն ճարտարապետի մը պէս, բայց ուրիշ մը կը շինէ անոր վրայ. սակայն իւրաքանչիւրը թող զգուշանայ թէ ի՛նչպէս կը շինէ անոր վրայ:
11 For no one can lay any other foundation in addition to that which is already laid, namely Jesus Christ.
Արդարեւ ո՛չ մէկը ա՛լ ուրիշ հիմ կրնայ դնել՝ դրուածէն զատ, որ Յիսուս Քրիստոսն է:
12 And whether the building which any one is erecting on that foundation be of gold or silver or costly stones, of timber or hay or straw--
Եթէ մէկը այս հիմին վրայ շինէ ոսկիով, արծաթով, պատուական քարերով, փայտով, խարով, խոզանով,
13 the true character of each individual's work will become manifest. For the day of Christ will disclose it, because that day is soon to come upon us clothed in fire, and as for the quality of every one's work-- the fire is the thing which will test it.
իւրաքանչիւրին գործը բացայայտ պիտի ըլլայ. քանի որ օրը պիտի բացայայտէ, որովհետեւ կրակով պիտի յայտնուի եւ իւրաքանչիւրին գործին ի՛նչպէս ըլլալը կրա՛կը պիտի փորձարկէ:
14 If any one's work--the building which he has erected--stands the test, he will be rewarded.
Եթէ մէկուն գործը՝ որ շինած է անոր վրայ՝ մնայ, ինք վարձատրութիւն պիտի ստանայ.
15 If any one's work is burnt up, he will suffer the loss of it; yet he will himself be rescued, but only, as it were, by passing through the fire.
եթէ մէկուն գործը այրի՝ պիտի կորսնցնէ, իսկ ինք պիտի փրկուի, սակայն իբր թէ կրակի մէջէն:
16 Do you not know that you are God's Sanctuary, and that the Spirit of God has His home within you?
Չէ՞ք գիտեր թէ դուք Աստուծոյ տաճարն էք, եւ Աստուծոյ Հոգին կը բնակի ձեր մէջ:
17 If any one is marring the Sanctuary of God, him will God mar; for the Sanctuary of God is holy, which you all are.
Եթէ մէկը ապականէ Աստուծոյ տաճարը, Աստուած ալ պիտի քանդէ զի՛նք. որովհետեւ Աստուծոյ տաճարը սուրբ է, եւ դո՛ւք էք այդ տաճարը:
18 Let no one deceive himself. If any man imagines that he is wise, compared with the rest of you, with the wisdom of the present age, let him become "foolish" so that he may be wise. (aiōn g165)
Ո՛չ մէկը թող խաբէ ինքզինք: Եթէ ձեզմէ մէկը կը կարծէ իմաստուն ըլլալ այս աշխարհի մէջ, թող յիմար դառնայ՝ որպէսզի իմաստուն ըլլայ: (aiōn g165)
19 This world's wisdom is "foolishness" in God's sight; for it is written, "He snares the wise with their own cunning."
Որովհետեւ այս աշխարհի իմաստութիւնը՝ Աստուծոյ քով յիմարութիւն է. քանի որ գրուած է. «Ան իմաստունները կը բռնէ իրենց խորամանկութեան մէջ»:
20 And again, "The Lord takes knowledge of the reasonings of the wise--how useless they are."
Եւ դարձեալ. «Տէրը գիտէ իմաստուններուն մտածումները՝ որ փուճ են»:
21 Therefore let no one boast about his human teachers.
Հետեւաբար ո՛չ մէկը թող պարծենայ մարդոցմով.
22 For everything belongs to you--be it Paul or Apollos or Peter, the world or life or death, things present or future--everything belongs to you;
որովհետեւ ամէն բան ձերն է. թէ՛ Պօղոս, թէ՛ Ապողոս, թէ՛ Կեփաս, թէ՛ աշխարհը, թէ՛ կեանքը, թէ՛ մահը, թէ՛ ներկայ բաները եւ թէ գալիքները: Ամէն բան ձերն է.
23 and you belong to Christ, and Christ belongs to God.
դուք ալ Քրիստոսինն էք, ու Քրիստոս՝ Աստուծոյ:
