1 Corinthians 11

1 Be imitators of me, in so far as I in turn am an imitator of Christ.

۱ پس اقتدا به من نمایید چنانکه من نیز به مسیح می‌کنم.

2 Now I commend you for remembering me in everything, and because you hold fast truths and practices precisely as I have taught them to you.

۲ اما‌ای برادران شما را تحسین می‌نمایم ازاین جهت که در هرچیز مرا یاد می‌دارید و اخبار رابطوری که به شما سپردم، حفظ می‌نمایید.

3 I would have you know, however, that of every man, Christ is the Head, that of a woman her husband is the Head, and that God is Christ's Head.

۳ اما می‌خواهم شما بدانید که سر هر مرد، مسیح است و سر زن، مرد و سر مسیح، خدا.

4 A man who wears a veil when praying or prophesying dishonors his Head;

۴ هرمردی که سرپوشیده دعا یا نبوت کند، سر خود رارسوا می‌نماید.

5 but a woman who prays or prophesies with her head uncovered dishonors her Head, for it is exactly the same as if she had her hair cut short.

۵ اما هر زنی که سر برهنه دعا یانبوت کند، سر خود را رسوا می‌سازد، زیرا این چنان است که تراشیده شود.

6 If a woman will not wear a veil, let her also cut off her hair. But since it is a dishonor to a woman to have her hair cut off or her head shaved, let her wear a veil.

۶ زیرا اگر زن نمی پوشد، موی را نیز ببرد؛ و اگر زن را موی بریدن یا تراشیدن قبیح است، باید بپوشد.

7 For a man ought not to have a veil on his head, since he is the image and glory of God; while woman is the glory of man.

۷ زیراکه مرد را نباید سر خود بپوشد چونکه او صورت و جلال خداست، اما زن جلال مرد است.

8 Man does not take his origin from woman, but woman takes hers from man.

۸ زیراکه مرد از زن نیست بلکه زن از مرد است.

9 For man was not created for woman's sake, but woman for man's.

۹ و نیزمرد بجهت زن آفریده نشد، بلکه زن برای مرد.

10 That is why a woman ought to have on her head a symbol of subjection, because of the angels.

۱۰ از این جهت زن می‌باید عزتی بر سر داشته باشد به‌سبب فرشتگان.

11 Yet, in the Lord, woman is not independent of man nor man independent of woman.

۱۱ لیکن زن از مرد جدانیست و مرد هم جدا از زن نیست در خداوند.

12 For just as woman originates from man, so also man comes into existence through woman, but everything springs originally from God.

۱۲ زیرا چنانکه زن از مرد است، همچنین مرد نیزبوسیله زن، لیکن همه‌چیز از خدا.

13 Judge of this for your own selves: is it seemly for a woman to pray to God when she is unveiled?

۱۳ در دل خود انصاف دهید: آیا شایسته است که زن ناپوشیده نزد خدا دعا کند؟

14 Does not Nature itself teach you that if a man has long hair it is a dishonor to him,

۱۴ آیا خودطبیعت شما را نمی آموزد که اگر مرد موی درازدارد، او را عار می‌باشد؟

15 but that if a woman has long hair it is her glory, because her hair was given her for a covering?

۱۵ و اگر زن موی درازدارد، او را فخر است، زیرا که موی بجهت پرده بدو داده شد؟

16 But if any one is inclined to be contentious on the point, we have no such custom, nor have the Churches of God.

۱۶ و اگر کسی ستیزه گر باشد، ما وکلیساهای خدا را چنین عادتی نیست.

17 But while giving you these instructions, there is one thing I cannot praise--your meeting together, with bad rather than good results.

۱۷ لیکن چون این حکم را به شما می‌کنم، شمارا تحسین نمی کنم، زیرا که شما نه از برای بهتری بلکه برای بدتری جمع می‌شوید.

18 for, in the first place, when you meet as a Church, there are divisions among you. This is what I am told, and I believe that there is some truth in it.

۱۸ زیرا اولاهنگامی که شما در کلیسا جمع می‌شوید، می‌شنوم که در میان شما شقاقها روی می‌دهد وقدری از آن را باور می‌کنم.

19 For there must of necessity be differences of opinion among you, in order that it may be plainly seen who are the men of sterling worth among you.

۱۹ از آن جهت که لازم است در میان شما بدعتها نیز باشد تا که مقبولان از شما ظاهر گردند.

20 When, however, you meet in one place, there is no eating the Supper of the Lord;

۲۰ پس چون شما دریک جا جمع می‌شوید، ممکن نیست که شام خداوند خورده شود،

21 for it is his own supper of which each of you is in a hurry to partake, and one eats like a hungry man, while another has already drunk to excess.

۲۱ زیرا در وقت خوردن هرکس شام خود را پیشتر می‌گیرد و یکی گرسنه و دیگری مست می‌شود.

22 Why, have you no homes in which to eat and drink? Or do you wish to show your contempt for the Church of God and make those who have no homes feel ashamed? What shall I say to you? Shall I praise you? In this matter I certainly do not praise you.

۲۲ مگر خانه‌ها برای خوردن و آشامیدن ندارید؟ یا کلیسای خدا راتحقیر می‌نمایید و آنانی را که ندارند شرمنده می‌سازید؟ به شما چه بگویم؟ آیا در این امر شمارا تحسین نمایم؟ تحسین نمی نمایم!

23 For it was from the Lord that I received the facts which, in turn, I handed on to you; how that the Lord Jesus, on the night He was to be betrayed, took some bread,

۲۳ زیرا من از خداوند یافتم، آنچه به شما نیزسپردم که عیسی خداوند در شبی که او را تسلیم کردند، نان را گرفت

24 and after giving thanks He broke it and said, "This is my body which is about to be broken for you. Do this in memory of me."

۲۴ و شکر نموده، پاره کرد وگفت: «بگیرید بخورید. این است بدن من که برای شما پاره می‌شود. این را به یادگاری من به‌جاآرید.»

25 In the same way, when the meal was over, He also took the cup. "This cup," He said, "is the new Covenant of which my blood is the pledge. Do this, every time that you drink it, in memory of me."

۲۵ و همچنین پیاله را نیز بعد از شام وگفت: «این پیاله عهد جدید است در خون من. هرگاه این را بنوشید، به یادگاری من بکنید.»

26 For every time that you eat this bread and drink from the cup, you are proclaiming the Lord's death--until He returns.

۲۶ زیرا هرگاه این نان را بخورید و این پیاله رابنوشید، موت خداوند را ظاهر می‌نمایید تاهنگامی که بازآید.

27 Whoever, therefore, in an unworthy manner, eats the bread or drinks from the cup of the Lord sins against the body and blood of the Lord.

۲۷ پس هرکه بطور ناشایسته نان را بخورد وپیاله خداوند را بنوشد، مجرم بدن و خون خداوند خواهد بود.

28 But let a man examine himself, and, having done that, then let him eat the bread and drink from the cup.

۲۸ اما هر شخص خود راامتحان کند و بدینطرز از آن نان بخورد و از آن پیاله بنوشد.

29 For any one who eats and drinks, eats and drinks judgement to himself, if he fails to estimate the body aright.

۲۹ زیرا هرکه می‌خورد و می‌نوشد، فتوای خود را می‌خورد و می‌نوشد اگر بدن خداوند را تمییز نمی کند.

30 That is why many among you are sickly and out of health, and why not a few die.

۳۰ از این سبب بسیاری از شما ضعیف و مریض‌اند و بسیاری خوابیده‌اند.

31 If, however, we estimated ourselves aright, we should not be judged.

۳۱ اما اگر برخود حکم می‌کردیم، حکم بر مانمی شد.

32 But when we are judged by the Lord, chastisement follows, to save us from being condemned along with the world.

۳۲ لکن هنگامی که بر ما حکم می‌شود، از خداوند تادیب می‌شویم مبادا با اهل دنیا بر ماحکم شود.

33 Therefore, brethren, when you come together for this meal, wait for one another.

۳۳ لهذا‌ای برادران من، چون بجهت خوردن جمع می‌شوید، منتظر یکدیگر باشید.

34 If any one is hungry, let him eat at home; so that your coming together may not lead to judgement. The other matters I will deal with whenever I come.

۳۴ و اگرکسی گرسنه باشد، در خانه بخورد، مبادا بجهت عقوبت جمع شوید. و چون بیایم، مابقی را منتظم خواهم نمود.