1 Corinthians 10

1 For I would have you remember, brethren, how our forefathers were all of them sheltered by the cloud, and all got safely through the Red Sea.

۱ زیرا‌ای برادران نمی خواهم شما بی خبر باشید از اینکه پدران ما همه زیرابر بودند و همه از دریا عبور نمودند

2 All were baptized in the cloud and in the sea to be followers of Moses.

۲ و همه به موسی تعمید یافتند، در ابر و در دریا؛

3 All ate the same spiritual food,

۳ و همه همان خوراک روحانی را خوردند

4 and all drank the same spiritual drink; for they long drank the water that flowed from the spiritual rock that went with them--and that rock was the Christ.

۴ و همه همان شرب روحانی را نوشیدند، زیرا که می‌آشامیدنداز صخره روحانی که از عقب ایشان می‌آمد و آن صخره مسیح بود.

5 But with most of them God was not well pleased; for they were laid low in the Desert.

۵ لیکن از اکثر ایشان خداراضی نبود، زیرا که در بیابان انداخته شدند.

6 And in this they became a warning to us, to teach us not to be eager, as they were eager, in pursuit of what is evil.

۶ و این امور نمونه‌ها برای ما شد تا ماخواهشمند بدی نباشیم، چنانکه ایشان بودند؛

7 And you must not be worshippers of idols, as some of them were. For it is written, "The People sat down to eat and drink, and stood up to dance."

۷ ونه بت‌پرست شوید، مثل بعضی از ایشان، چنانکه مکتوب است: «قوم به اکل و شرب نشستند وبرای لهو و لعب برپا شدند.»

8 Nor may we be fornicators, like some of them who committed fornication and on a single day 23,000 of them fell dead.

۸ و نه زنا کنیم چنانکه بعضی از ایشان کردند و در یک روزبیست و سه هزار نفر هلاک گشتند.

9 And do not let us test the Lord too far, as some of them tested Him and were destroyed by the serpents.

۹ و نه مسیح راتجربه کنیم، چنانکه بعضی از ایشان کردند و ازمارها هلاک گردیدند.

10 And do not be discontented, as some of them were, and they were destroyed by the Destroyer.

۱۰ و نه همهمه کنید، چنانکه بعضی از ایشان کردند و هلاک کننده ایشان را هلاک کرد.

11 All this kept happening to them with a figurative meaning; but it was put on record by way of admonition to us upon whom the ends of the Ages have come. (aiōn g165)

۱۱ و این همه بطور مثل بدیشان واقع شد وبرای تنبیه ما مکتوب گردید که اواخر عالم به ما رسیده است. (aiōn g165)

12 So then let him who thinks he is standing securely beware of falling.

۱۲ پس آنکه گمان برد که قایم است، باخبر باشد که نیفتد.

13 No temptation has you in its power but such as is common to human nature; and God is faithful and will not allow you to be tempted beyond your strength. But, when the temptation comes, He will also provide the way of escape; so that you may be able to bear it.

۱۳ هیچ تجربه جز آنکه مناسب بشر باشد، شما را فرو نگرفت. اما خداامین است که نمی گذارد شما فوق طاقت خودآزموده شوید، بلکه باتجربه مفری نیز می‌سازد تایارای تحمل آن را داشته باشید.

14 Therefore, my dear friends, avoid all connection with the worship of idols.

۱۴ لهذا‌ای عزیزان من از بت‌پرستی بگریزید.

15 I speak as to men of sense: judge for yourselves of what I say.

۱۵ به خردمندان سخن می‌گویم: خود حکم کنیدبرآنچه می‌گویم.

16 The cup of blessing, which we bless, does it not mean a joint-participation in the blood of Christ? The loaf of bread which we break, does it not mean a joint-participation in the body of Christ?

۱۶ پیاله برکت که آن را تبرک می‌خوانیم، آیا شراکت در خون مسیح نیست؟ ونانی را که پاره می‌کنیم، آیا شراکت در بدن مسیح نی؟

17 Since there is one loaf, we who are many are one body; we, all of us, share in that one loaf.

۱۷ زیرا ما که بسیاریم، یک نان و یکتن می‌باشیم چونکه همه از یک نان قسمت می‌یابیم.

18 Look at the Israelites--the nation and their ritual. Are not those who eat the sacrifices joint-partakers in the altar?

۱۸ اسرائیل جسمانی را ملاحظه کنید! آیاخورندگان قربانی‌ها شریک قربانگاه نیستند؟

19 Do I mean that a thing sacrificed to an idol is what it claims to be, or that an idol is a real thing?

۱۹ پس چه گویم؟ آیا بت چیزی می‌باشد؟ یا که قربانی بت چیزی است؟

20 No, but that which the Gentiles sacrifice, they sacrifice to demons, not to God; and I would not have you have fellowship with one another through the demons.

۲۰ نی! بلکه آنچه امت هاقربانی می‌کنند، برای دیوها می‌گذرانند نه برای خدا؛ و نمی خواهم شما شریک دیوها باشید.

21 You cannot drink the Lord's cup and the cup of demons: you cannot be joint-partakers both in the table of the Lord and in the table of demons.

۲۱ محال است که هم از پیاله خداوند و هم از پیاله دیوها بنوشید؛ و هم از مایده خداوند و هم ازمایده دیوها نمی توانید قسمت برد.

22 Or are we actually arousing the Lord to jealousy. Are we stronger than He is?

۲۲ آیاخداوند را به غیرت می‌آوریم یا از او تواناترمی باشیم؟

23 Everything is allowable, but not everything is profitable. Everything is allowable, but everything does not build others up.

۲۳ همه‌چیز جایز است، لیکن همه مفیدنیست؛ همه رواست، لیکن همه بنا نمی کند.

24 Let no one be for ever seeking his own good, but let each seek that of his fellow man.

۲۴ هرکس نفع خود را نجوید، بلکه نفع دیگری را.

25 Anything that is for sale in the meat market, eat, and ask no questions for conscience' sake;

۲۵ هرآنچه را در قصابخانه می‌فروشند، بخوریدو هیچ مپرسید به‌خاطر ضمیر.

26 for the earth is the Lord's, and all that it contains.

۲۶ زیرا که جهان و پری آن از آن خداوند است.

27 If an unbeliever gives you an invitation and you are disposed to accept it, eat whatever is put before you, and ask no questions for conscience' sake.

۲۷ هرگاه کسی ازبی ایمانان از شما وعده خواهد و می‌خواهیدبروید، آنچه نزد شما گذارند بخورید و هیچ مپرسید بجهت ضمیر.

28 But if any one tells you, "This food has been offered in sacrifice;" abstain from eating it--out of respect for him who warned you, and, as before, for conscience' sake.

۲۸ اما اگر کسی به شماگوید «این قربانی بت است»، مخورید به‌خاطر آن کس که خبر داد و بجهت ضمیر، زیرا که جهان وپری آن از آن خداوند است.

29 But now I mean his conscience, not your own. "Why, on what ground," you may object, "is the question of my liberty of action to be decided by a conscience not my own?

۲۹ اما ضمیرمی گویم نه از خودت بلکه ضمیر آن دیگر؛ زیراچرا ضمیر دیگری بر آزادی من حکم کند؟

30 If, so far as I am concerned, I partake with a grateful heart, why am I to be found fault with in regard to a thing for which I give thanks?"

۳۰ واگر من به شکر بخورم، چرا بر من افترا زنند به‌سبب آن چیزی که من برای آن شکر می‌کنم؟

31 Whether, then, you are eating or drinking, or whatever you are doing, let everything be done to the glory of God.

۳۱ پس خواه بخورید، خواه بنوشید، خواه هرچه کنید، همه را برای جلال خدا بکنید.

32 Do not be causes of stumbling either to Jews or to Gentiles, nor to the Church of God.

۳۲ یهودیان و یونانیان و کلیسای خدا را لغزش مدهید.

33 That is the way that I also seek in everything the approval of all men, not aiming at my own profit, but at that of the many, in the hope that they may be saved.

۳۳ چنانکه من نیز در هرکاری همه را خوش می‌سازم و نفع خود را طالب نیستم، بلکه نفع بسیاری را تا نجات یابند.