Zechariah 1

1 In the eighth month, in the second year of Darius, came the word of the LORD to Zechariah, the son of Barachiah, the son of Iddo the prophet, saying,

Sa ikawalo nga bulan sa ikaduha nga tuig sa paghari ni Darius,' miabot ang pulong ni Yahweh ngadto kang Zacarias nga anak nga lalaki ni Berekia anak nga lalaki ni Ido, nga propeta, miingon,

2 The LORD hath been greatly displeased with your fathers.

“Hilabihan gayod ang kasuko ni Yahweh sa inyong mga amahan!

3 Therefore say thou to them, Thus saith the LORD of hosts; Turn ye to me, saith the LORD of hosts, and I will turn to you, saith the LORD of hosts.

Sultihi sila, 'Miingon si Yahweh nga labawng makagagahom niini: Balik kanako! — mao kini ang gisulti ni Yahweh nga makagagahom— ug mobalik ako kaninyo, ang gisulti ni Yahweh nga labawng makagagahom.

4 Be ye not as your fathers, to whom the former prophets have cried, saying, Thus saith the LORD of hosts; Turn ye now from your evil ways, and [from] your evil doings: but they did not hear, nor hearken to me, saith the LORD.

Ayaw kamo pagpakasama sa inyong mga amahan nga maoy gisultihan sa mga propeta kaniadto, miingon, “Miingon si Yahweh nga labawng makagagahom niini: Isalikway ang inyong daotang mga binuhatan ug ang mga daotang tulumanon!” Apan wala sila maminaw ug wala nagpanumbaling kanako— mao kini ang gisulti ni Yahweh.'

5 Your fathers, where [are] they? and the prophets, do they live for ever?

Ang inyong mga amahan, asa na man sila? Asa na man ang mga propeta, anaa ba sila diri hangtod sa kahangtoran?

6 But my words and my statutes, which I commanded my servants the prophets, did they not take hold of your fathers? and they returned and said, As the LORD of hosts thought to do to us, according to our ways, and according to our doings, so hath he dealt with us.

Apan ang akong mga pulong ug ang akong mga kasugoan nga akong gimando sa akong mga sulugoon nga mga propeta, wala ba sila nakaapas sa inyong mga amahan? Busa naghinulsol sila ug miingon, “Sama nga naglaraw si Yahweh nga labawng makagagahom sa pagbuhat kanato kung unsa ang angay sa atong mga pamaagi ug mga buhat, busa gipahamtang niya kini kanato.”

7 Upon the four and twentieth day of the eleventh month, which [is] the month Sebat, in the second year of Darius, came the word of the LORD to Zechariah, the son of Barachiah, the son of Iddo the prophet, saying,

Sa ika-24 nga adlaw sa ikanapulo ug usa nga bulan, nga mao ang bulan sa Shebat, sa ikaduhang tuig sa paghari ni Darius, miabot ang pulong ni Yahweh ngadto kang Zacarias nga anak nga lalaki ni Berekia nga anak nga lalaki ni Ido, nga propeta, ug nag-ingon,

8 I saw by night, and behold a man riding upon a red horse, and he stood among the myrtle-trees that [were] in the bottom; and behind him [were there] red horses, speckled, and white.

“Nakita ko sa kagabhion, ug, tan-awa! Adunay tawo nga nagsakay sa pula nga kabayo, ug anaa siya atubangan sa mga mirtol nga kahoy nga anaa sa walog; ug sa iyang luyo anaay pula, pulapula- nga tabonon, ug puti nga mga kabayo.”

9 Then said I, O my LORD, what [are these]? And the angel that talked with me said to me, I will show thee what these [are].

Miingon ako, “Unsa man kining mga butanga, Ginoo?” Unya ang anghel nga nakigsulti kanako miingon kanako, “Ipakita ko kanimo kung unsa kining mga butanga.”

10 And the man that stood among the myrtle-trees answered and said, These [are they] whom the LORD hath sent to walk to and fro through the earth.

Unya mitubag ug miingon ang tawo nga nagtindog atubangan sa mga mirtol nga kahoy, “Mao kini kadtong mga gipadala ni Yahweh aron sa pagsuroy sa tibuok kalibotan.”

11 And they answered the angel of the LORD that stood among the myrtle-trees, and said, We have walked to and fro through the earth, and behold, all the earth sitteth still, and is at rest.

Mitubag sila sa anghel ni Yahweh nga nagtindog atubangan sa mga mirtol nga kahoy; miingon sila kaniya, “Nagsuroysuroy kami sa tibuok kalibotan; tan-awa, nagpabilin sa paglingkod ug nagpahulay ang tibuok kalibotan.”

12 Then the angel of the LORD answered and said, O LORD of hosts, how long wilt thou not have mercy on Jerusalem and on the cities of Judah, against which thou hast had indignation these seventy years.

Unya mitubag ang anghel ni Yahweh ug miingon, “Yahweh nga labawng makagagahom, hangtod kanus-a ka man dili magpakitag kaluoy sa Jerusalem ug sa mga siyudad sa Juda nga nag-antos sa kasuko sulod sa 70 ka tuig?”

13 And the LORD answered the angel that talked with me [with] good words [and] comforting words.

Mitubag si Yahweh ngadto sa anghel nga nakigsulti kanako, uban sa mga maayong pulong, mga pulong sa kahupayan.

14 So the angel that communed with me said to me, Cry thou, saying, Thus saith the LORD of hosts; I am jealous for Jerusalem and for Zion with a great jealousy.

Busa ang anghel nga nakigsulti kanako miingon kanako, “Tawag ug isulti, “Mao kini ang giingon ni Yahweh nga makagagahom: Nangabubho ako alang sa Jerusalem ug alang sa Zion uban ang dakong kadasig!

15 And I am very greatly displeased with the heathen [that are] at ease: for I was but a little displeased, and they helped forward the affliction.

Nasuko ako pag-ayo sa mga nasod nga anaa sa kalinaw. Imbis nga diyutay lamang ang akong kasuko diha kanila, gipasamot hinuon nila ang katalagman.

16 Therefore thus saith the LORD; I have returned to Jerusalem with mercies: my house shall be built in it, saith the LORD of hosts, and a line shall be stretched forth upon Jerusalem.

Busa miingon si Yahweh nga makagagahom niini: Mibalik ako sa Jerusalem uban ang kaluoy. Pagatukoron ko diha kaniya ang akong balay —mao kini ang gisulti ni Yahweh nga labawng makagagahom— ug mainat gayod ang pangsukod nga linya ngadto sa Jerusalem!'

17 Cry yet, saying, Thus saith the LORD of hosts; My cities through prosperity shall yet be spread abroad; and the LORD shall yet comfort Zion, and shall yet choose Jerusalem.

Sa pag-usab tawag ug isulti, 'Miingon niini si Yahweh nga labawng makagagahom: Modagaya gayod pag-usab ang pagkamaayo sa akong mga siyudad, ug pagahupayon pag-usab ni Yahweh ang Zion, ug pilion niya pag-usab ang Jerusalem.”'

18 Then I lifted up my eyes, and saw, and behold four horns.

Unya mihangad ako ug nakita ko ang upat ka mga budyong!

19 And I said to the angel that talked with me, What [are] these? And he answered me, These [are] the horns which have scattered Judah, Israel, and Jerusalem.

Nakig-istorya ako sa anghel nga nakigsulti kanako, “Unsa man kini?” Mitubag siya kanako, “Mao kini ang mga budyong nga nagpatibulaag sa Juda, sa Israel, ug sa Jerusalem.”

20 And the LORD showed me four carpenters.

Unya gipakita kanako ni Yahweh ang upat ka mga manggagama.

21 Then said I, What come these to do? And he spoke, saying, These [are] the horns which have scattered Judah, so that no man lifted up his head: but these are come to terrify them, to cast down the horns of the Gentiles, which lifted [their] horn over the land of Judah to scatter it.

Miingon ako, “Unsa man ang gipangbuhat niining mga tawhana?” Mitubag siya, ug miingon, “Mao kini ang mga budyong nga nagpatibulaag sa Juda aron nga walay bisan usa nga tawo ang mohangad sa iyang ulo. Apan mianhi kining mga katawhan aron sa pagpahawa kanila, aron walaon ang mga budyong sa mga nasod nga mituboy sa bisan unsang budyong batok sa yuta sa Juda aron sa pagpatibulaag kaniya.”