Revelation 16
1 And I heard a great voice out of the temple, saying to the seven angels, Go, and pour out the vials of the wrath of God upon the earth.
ตต: ปรํ มนฺทิราตฺ ตานฺ สปฺตทูตานฺ สมฺภาษมาณ เอษ มหารโว มยาศฺราวิ, ยูยํ คตฺวา เตภฺย: สปฺตกํเสภฺย อีศฺวรสฺย โกฺรธํ ปฺฤถิวฺยำ สฺราวยตฯ
2 And the first went, and poured out his vial upon the earth; and there fell a noisome and grievous sore upon the men who had the mark of the beast, and [upon] them who worshiped his image.
ตต: ปฺรถโม ทูโต คตฺวา สฺวกํเส ยทฺยทฺ อวิทฺยต ตตฺ ปฺฤถิวฺยามฺ อสฺราวยตฺ ตสฺมาตฺ ปโศ: กลงฺกธาริณำ ตตฺปฺรติมาปูชกานำ มานวานำ ศรีเรษุ วฺยถาชนกา ทุษฺฏวฺรณา อภวนฺฯ
3 And the second angel poured out his vial upon the sea; and it became as the blood of a dead [man]: and every living soul died in the sea.
ตต: ปรํ ทฺวิตีโย ทูต: สฺวกํเส ยทฺยทฺ อวิทฺยต ตตฺ สมุเทฺร 'สฺราวยตฺ เตน ส กุณปสฺถโศณิตรูปฺยภวตฺ สมุเทฺร สฺถิตาศฺจ สรฺเวฺว ปฺราณิโน มฺฤตฺยุํ คตา: ฯ
4 And the third angel poured out his vial upon the rivers and fountains of waters; and they became blood.
อปรํ ตฺฤตีโย ทูต: สฺวกํเส ยทฺยทฺ อวิทฺยต ตตฺ สรฺวฺวํ นทีษุ ชลปฺรสฺรวเณษุ จาสฺราวยตฺ ตตสฺตานิ รกฺตมยานฺยภวนฺฯ อปรํ โตยานามฺ อธิปสฺย ทูตสฺย วาคิยํ มยา ศฺรุตาฯ
5 And I heard the angel of the waters say, Thou art righteous, O Lord, who art, and wast, and wilt be, because thou hast judged thus.
วรฺตฺตมานศฺจ ภูตศฺจ ภวิษฺยํศฺจ ปรเมศฺวร: ฯ ตฺวเมว นฺยายฺยการี ยทฺ เอตาทฺฤกฺ ตฺวํ วฺยจารย: ฯ
6 For they have shed the blood of saints and prophets, and thou hast given them blood to drink; for they are worthy.
ภวิษฺยทฺวาทิสาธูนำ รกฺตํ ไตเรว ปาติตํฯ โศณิตํ ตฺวนฺตุ เตโภฺย 'ทาสฺตตฺปานํ เตษุ ยุชฺยเต๚
7 And I heard another from the altar say, Even so, Lord God Almighty, true and righteous [are] thy judgments.
อนนฺตรํ เวทีโต ภาษมาณสฺย กสฺยจิทฺ อยํ รโว มยา ศฺรุต: , เห ปรศฺวร สตฺยํ ตตฺ เห สรฺวฺวศกฺติมนฺ ปฺรโภฯ สตฺยา นฺยายฺยาศฺจ สรฺวฺวา หิ วิจาราชฺญาสฺตฺวทียกา: ๚
8 And the fourth angel poured out his vial upon the sun; and power was given to him to scorch men with fire.
อนนฺตรํ จตุรฺโถ ทูต: สฺวกํเส ยทฺยทฺ อวิทฺยต ตตฺ สรฺวฺวํ สูรฺเยฺย 'สฺราวยตฺ ตไสฺม จ วหฺนินา มานวานฺ ทคฺธุํ สามรฺถฺยมฺ อทายิฯ
9 And men were scorched with great heat, and blasphemed the name of God, who hath power over these plagues: and they repented not to give him glory.
เตน มนุษฺยา มหาตาเปน ตาปิตาเสฺตษำ ทณฺฑานามฺ อาธิปตฺยวิศิษฺฏเสฺยศฺวรสฺย นามานินฺทนฺ ตตฺปฺรศํสารฺถญฺจ มน: ปริวรฺตฺตนํ นากุรฺวฺวนฺฯ
10 And the fifth angel poured out his vial upon the seat of the beast; and his kingdom was full of darkness; and they gnawed their tongues for pain,
ตต: ปรํ ปญฺจโม ทูต: สฺวกํเส ยทฺยทฺ อวิทฺยต ตตฺ สรฺวฺวํ ปโศ: สึหาสเน 'สฺราวยตฺ เตน ตสฺย ราษฺฏฺรํ ติมิราจฺฉนฺนมฺ อภวตฺ โลกาศฺจ เวทนาการณาตฺ สฺวรสนา อทํทศฺยตฯ
11 And blasphemed the God of heaven, because of their pains and their sores, and repented not of their deeds.
สฺวกียวฺยถาวฺรณการณาจฺจ สฺวรฺคสฺถมฺ อนินฺทนฺ สฺวกฺริยาภฺยศฺจ มนำสิ น ปราวรฺตฺตยนฺฯ
12 And the sixth angel poured out his vial upon the great river Euphrates; and the water of it was dried up, that the way of the kings of the east might be prepared.
ตต: ปรํ ษษฺโฐ ทูต: สฺวกํเส ยทฺยทฺ อวิทฺยต ตตฺ สรฺวฺวํ ผราตาโขฺย มหานเท 'สฺราวยตฺ เตน สูรฺโยฺยทยทิศ อาคมิษฺยตำ ราชฺญำ มารฺคสุคมารฺถํ ตสฺย โตยานิ ปรฺยฺยศุษฺยนฺฯ
13 And I saw three unclean spirits like frogs [come] out of the mouth of the dragon, and out of the mouth of the beast, and out of the mouth of the false prophet.
อนนฺตรํ นาคสฺย วทนาตฺ ปโศ รฺวทนาตฺ มิถฺยาภวิษฺยทฺวาทินศฺจ วทนาตฺ นิรฺคจฺฉนฺตสฺตฺรโย 'ศุจย อาตฺมาโน มยา ทฺฤษฺฏาเสฺต มณฺฑูกาการา: ฯ
14 For they are the spirits of demons, working miracles, [which] go forth to the kings of the earth, and of the whole world, to gather them to the battle of that great day of God Almighty.
ต อาศฺจรฺยฺยกรฺมฺมการิโณ ภูตานามฺ อาตฺมาน: สนฺติ สรฺวฺวศกฺติมต อีศฺวรสฺย มหาทิเน เยน ยุทฺเธน ภวิตวฺยํ ตตฺกฺฤเต กฺฤตฺสฺรชคโต ราชฺญา: สํคฺรหีตุํ เตษำ สนฺนิธึ นิรฺคจฺฉนฺติฯ
15 Behold, I come as a thief. Blessed [is] he that watcheth, and keepeth his garments, lest he walk naked, and they see his shame.
อปรมฺ อิพฺริภาษยา หรฺมฺมคิทฺโทนามกสฺถเน เต สงฺคฺฤหีตา: ฯ
16 And he gathered them into a place called in the Hebrew tongue Armageddon.
ปศฺยาหํ ไจรวทฺ อาคจฺฉามิ โย ชน: ปฺรพุทฺธสฺติษฺฐติ ยถา จ นคฺน: สนฺ น ปรฺยฺยฏติ ตสฺย ลชฺชา จ ยถา ทฺฤศฺยา น ภวติ ตถา สฺววาสำสิ รกฺษติ ส ธนฺย: ฯ
17 And the seventh angel poured out his vial into the air; and there came a great voice out of the temple of heaven, from the throne, saying, It is done.
ตต: ปรํ สปฺตโม ทูต: สฺวกํเส ยทฺยทฺ อวิทฺยต ตตฺ สรฺวฺวมฺ อากาเศ 'สฺราวยตฺ เตน สฺวรฺคียมนฺทิรมธฺยสฺถสึหาสนาตฺ มหารโว 'ยํ นิรฺคต: สมาปฺติรภวทิติฯ
18 And there were voices, and thunders, and lightnings; and there was a great earthquake, such as hath not been since men were upon the earth, so mighty an earthquake, [and] so great.
ตทนนฺตรํ ตฑิโต รวา: สฺตนิตานิ จาภวนฺ, ยสฺมินฺ กาเล จ ปฺฤถิวฺยำ มนุษฺยา: สฺฤษฺฏาสฺตมฺ อารภฺย ยาทฺฤงฺมหาภูมิกมฺป: กทาปิ นาภวตฺ ตาทฺฤคฺ ภูกมฺโป 'ภวตฺฯ
19 And the great city was divided into three parts, and the cities of the nations fell: and great Babylon came in remembrance before God, to give to her the cup of the wine of the fierceness of his wrath.
ตทานีํ มหานครี ตฺริขณฺฑา ชาตา ภินฺนชาตียานำ นคราณิ จ นฺยปตนฺ มหาพาพิลฺ เจศฺวเรณ สฺวกียปฺรจณฺฑโกปมทิราปาตฺรทานารฺถํ สํสฺมฺฤตาฯ
20 And every isle fled away, and the mountains were not found.
ทฺวีปาศฺจ ปลายิตา คิรยศฺจานฺตหิตา: ฯ
21 And there fell upon men a great hail out of heaven, [every stone] about the weight of a talent: and men blasphemed God because of the plague of the hail; for the plague of it was exceeding great.
คคนมณฺฑลาจฺจ มนุษฺยาณามฺ อุปรฺเยฺยไกกโทฺรณปริมิตศิลานำ มหาวฺฤษฺฏิรภวตฺ ตจฺฉิลาวฺฤษฺเฏ: เกฺลศาตฺ มนุษฺยา อีศฺวรมฺ อนินฺทมฺ ยตสฺตชฺชาต: เกฺลโศ 'ตีว มหานฺฯ
