Psalms 95

1 O come, let us sing to the LORD: let us make a joyful noise to the rock of our salvation.

Komið! Við skulum lofsyngja Drottni! Hrópum gleðióp til heiðurs kletti hjálpræðisins!

2 Let us come before his presence with thanksgiving, and make a joyful noise to him with psalms.

Komum fram fyrir hann með þakkargjörð, syngjum honum lofgjörðarsálm.

3 For the LORD [is] a great God, and a great King above all gods.

Því að Drottinn er mikill Guð og æðri öllum sem menn kalla guði.

4 In his hand [are] the deep places of the earth: the strength of the hills [is] his also.

Hann hefur upphugsað djúp jarðar og hannað hin hæstu fjöll.

5 The sea [is] his, and he made it: and his hands formed the dry [land].

Hann gerði hafið og myndaði þurrlendið, allt er hans!

6 O come, let us worship and bow down: let us kneel before the LORD our maker.

Komið! Föllum fram fyrir Drottni, skapara okkar,

7 For he [is] our God; and we [are] the people of his pasture, and the sheep of his hand. To-day, if ye will hear his voice,

því að hann er okkar Guð. Við erum hjörðin hans og hann er hirðir okkar. Ó, að þið vilduð heyra kall hans í dag og koma til hans.

8 Harden not your heart, as in the provocation, [and] as [in] the day of temptation in the wilderness:

Forherðið ekki hjörtu ykkar eins og Ísraelsmenn gerðu hjá Meriba og Massa í eyðimörkinni.

9 When your fathers tempted me, proved me, and saw my work.

Þar drógu feður ykkar orð mín í efa – sömu menn og sáu mig gera mörg kraftaverk. Þeir freistuðu mín, kvörtuðu og reyndu á þolinmæði mína.

10 Forty years long was I grieved with [this] generation, and said, It [is] a people that do err in their heart, and they have not known my ways:

„Í fjörutíu ár hafði ég viðbjóð á þessari kynslóð, “segir Drottinn Guð. „Hjörtu þeirra allra voru langt í burtu frá mér og ekki vildu þeir halda lög mín.

11 To whom I swore in my wrath, that they should not enter into my rest.

Þá hét ég því að þeir skyldu aldrei komast inn í fyrirheitna landið, staðinn sem ég hafði ætlað þeim til hvíldar.“