Psalms 90
1 A prayer of Moses the man of God. LORD, thou hast been our dwelling-place in all generations.
Tanrı adamı Musa'nın duası Ya Rab, barınak oldun bize Kuşaklar boyunca.
2 Before the mountains were brought forth, or ever thou hadst formed the earth and the world, even from everlasting to everlasting, thou [art] God.
Dağlar var olmadan, Daha evreni ve dünyayı yaratmadan, Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.
3 Thou turnest man to destruction; and sayest, Return, ye children of men.
İnsanı toprağa döndürürsün, “Ey insanoğulları, toprağa dönün!” diyerek.
4 For a thousand years in thy sight [are but] as yesterday when it is past, and [as] a watch in the night.
Çünkü senin gözünde bin yıl Geçmiş bir gün, dün gibi, Bir gece nöbeti gibidir.
5 Thou carriest them away as with a flood; they are [as] a sleep; in the morning [they are] like grass [which] groweth.
İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali:
6 In the morning it flourisheth, and groweth; in the evening it is cut down, and withereth.
Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur.
7 For we are consumed by thy anger, and by thy wrath are we troubled.
Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.
8 Thou hast set our iniquities before thee, our secret [sins] in the light of thy countenance.
Suçlarımızı önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.
9 For all our days are passed away in thy wrath: we spend our years, as a tale [that is told].
Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.
10 The days of our years [are] seventy years; and if by reason of strength [they are] eighty years, yet [is] their strength labor and sorrow; for it is soon cut off, and we fly away.
Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.
11 Who knoweth the power of thy anger? even according to thy fear, [so is] thy wrath.
Kim bilir gazabının gücünü? Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.
12 So teach [us] to number [our] days, that we may apply our hearts to wisdom.
Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, Bilgelik kazanalım.
13 Return, O LORD, how long? and repent thou concerning thy servants.
Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Acı kullarına!
14 O satisfy us early with thy mercy; that we may rejoice and be glad all our days.
Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.
15 Make us glad according to the days [in which] thou hast afflicted us, [and] the years [in which] we have seen evil.
Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa, Kaç yıl çile çektirdinse, O kadar sevindir bizi.
16 Let thy work appear to thy servants, and thy glory to their children.
Yaptıkların kullarına, Görkemin onların çocuklarına görünsün.
17 And let the beauty of the LORD our God be upon us: and establish thou the work of our hands upon us; yes, the work of our hands establish thou it.
Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın. Ellerimizin emeğini boşa çıkarma. Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.
