Psalms 89

1 Maschil of Ethan the Ezrahite. I will sing of the mercies of the LORD for ever: with my mouth will I make known thy faithfulness to all generations.

۱ قصیده ایتان ازراحی رحمت های خداوند را تا به ابد خواهم سرایید. امانت تو را به دهان خود نسلابعد نسل اعلام خواهم کرد.

2 For I have said, Mercy shall be built up for ever: thy faithfulness wilt thou establish in the very heavens.

۲ زیرا گفتم رحمت بنا خواهد شد تا ابدالاباد و امانت خویش را درافلاک پایدار خواهی ساخت.

3 I have made a covenant with my chosen, I have sworn to David my servant,

۳ با برگزیده خودعهد بسته‌ام. برای بنده خویش داود قسم خورده‌ام.

4 Thy seed will I establish for ever, and build up thy throne to all generations. (Selah)

۴ که ذریت تو را پایدار خواهم ساخت تا ابدالاباد و تخت تو را نسلا بعد نسل بنا خواهم نمود، سلاه.

5 And the heavens shall praise thy wonders, O LORD; thy faithfulness also in the congregation of the saints.

۵ و آسمانها کارهای عجیب تو را‌ای خداوند تمجید خواهند کرد و امانت تو را درجماعت مقدسان.

6 For who in the heaven can be compared to the LORD? [who] among the sons of the mighty can be likened to the LORD?

۶ زیرا کیست در آسمانها که باخداوند برابری تواند کرد؟ و از فرزندان زورآوران که را با خداوند تشبیه توان نمود؟

7 God is greatly to be feared in the assembly of the saints, and to be had in reverence by all [them that are] about him.

۷ خدا بی‌نهایت مهیب است در جماعت مقدسان و ترسناک است بر آنانی که گرداگرد او هستند.

8 O LORD God of hosts, who [is] a strong LORD like to thee? or to thy faithfulness around thee?

۸ ‌ای یهوه خدای لشکرها! کیست‌ای یاه قدیرمانند تو؟ و امانت تو، تو را احاطه می‌کند.

9 Thou rulest the raging of the sea: when its waves arise, thou stillest them.

۹ برتکبر دریا تو مسلط هستی. چون امواجش بلندمی شود، آنها را ساکن می‌گردانی.

10 Thou hast broken Rahab in pieces, as one that is slain; thou hast scattered thy enemies with thy strong arm.

۱۰ رهب را مثل کشته شده خرد شکسته‌ای. به بازوی زورآورخویش دشمنانت را پراکنده نموده‌ای.

11 The heavens [are] thine, the earth also [is] thine: [as for] the world, and the fullness of it, thou hast founded them.

۱۱ آسمان از آن تو است و زمین نیز از آن تو. ربع مسکون وپری آن را تو بنیاد نهاده‌ای.

12 The north and the south thou hast created them: Tabor and Hermon shall rejoice in thy name.

۱۲ شمال و جنوب راتو آفریده‌ای. تابور و حرمون به نام تو شادی می‌کنند.

13 Thou hast a mighty arm: strong is thy hand, [and] high is thy right hand.

۱۳ بازوی تو با قوت است. دست توزورآور است و دست راست تو متعال.

14 Justice and judgment [are] the habitation of thy throne: mercy and truth shall go before thy face.

۱۴ عدالت و انصاف اساس تخت تو است. رحمت و راستی پیش روی تو می‌خرامند.

15 Blessed [are] the people that know the joyful sound: they shall walk, O LORD, in the light of thy countenance.

۱۵ خوشابحال قومی که آواز شادمانی رامی دانند. در نور روی تو‌ای خداوند خواهندخرامید.

16 In thy name shall they rejoice all the day: and in thy righteousness shall they be exalted.

۱۶ در نام تو شادمان خواهند شد تمامی روز و در عدالت تو سرافراشته خواهند گردید.

17 For thou [art] the glory of their strength: and in thy favor our horn shall be exalted.

۱۷ زیرا که فخر قوت ایشان تو هستی و به رضامندی تو شاخ ما مرتفع خواهد شد.

18 For the LORD [is] our defense; and the Holy One of Israel [is] our king.

۱۸ زیراکه سپر ما از آن خداوند است و پادشاه ما از آن قدوس اسرائیل.

19 Then thou didst speak in vision to thy holy one, and say, I have laid help upon [one that is] mighty; I have exalted [one] chosen out of the people.

۱۹ آنگاه در عالم رویا به مقدس خود خطاب کرده، گفتی که نصرت را بر مردی زورآور نهادم و برگزیده‌ای از قوم را ممتاز کردم.

20 I have found David my servant; with my holy oil have I anointed him:

۲۰ بنده خود داود را یافتم و او را به روغن مقدس خود مسح کردم.

21 With whom my hand shall be established: my arm also shall strengthen him.

۲۱ که دست من با او استوارخواهد شد. بازوی من نیز او را قوی خواهدگردانید.

22 The enemy shall not exact upon him; nor the son of wickedness afflict him.

۲۲ دشمنی بر او ستم نخواهد کرد و هیچ پسر ظلم بدو اذیت نخواهد رسانید.

23 And I will beat down his foes before his face, and afflict them that hate him.

۲۳ و خصمان او را پیش روی وی خواهم گرفت و آنانی را که ازاو نفرت دارند مبتلا خواهم گردانید.

24 But my faithfulness and my mercy [shall be] with him: and in my name shall his horn be exalted.

۲۴ و امانت ورحمت من با وی خواهد بود و در نام من شاخ اومرتفع خواهد شد.

25 I will set his hand also in the sea, and his right hand in the rivers.

۲۵ دست او را بر دریا مستولی خواهم ساخت و دست راست او را بر نهرها.

26 He shall cry to me, Thou [art] my father, my God, and the rock of my salvation.

۲۶ او مرا خواهد خواند که تو پدر من هستی، خدای من و صخره نجات من.

27 Also I will make him [my] first-born, higher than the kings of the earth.

۲۷ من نیز او رانخست زاده خود خواهم ساخت، بلندتر ازپادشاهان جهان.

28 My mercy will I keep for him for evermore, and my covenant shall stand fast with him.

۲۸ رحمت خویش را برای وی نگاه خواهم داشت تا ابدالاباد و عهد من با اواستوار خواهد بود.

29 His seed also will I make [to endure] for ever, and his throne as the days of heaven.

۲۹ و ذریت وی را باقی خواهم داشت تا ابدالاباد و تخت او را مثل روزهای آسمان.

30 If his children forsake my law, and walk not in my judgments;

۳۰ اگر فرزندانش شریعت مرا ترک کنند، و دراحکام من سلوک ننمایند،

31 If they break my statutes, and keep not my commandments;

۳۱ اگر فرایض مرابشکنند، و اوامر مرا نگاه ندارند،

32 Then will I visit their transgression with the rod, and their iniquity with stripes.

۳۲ آنگاه معصیت ایشان را به عصا تادیب خواهم نمود وگناه ایشان را به تازیانه‌ها.

33 Nevertheless my loving-kindness will I not utterly take from him, nor suffer my faithfulness to fail.

۳۳ لیکن رحمت خود رااز او برنخواهم داشت و امانت خویش را باطل نخواهم ساخت.

34 My covenant will I not break, nor alter the thing that hath gone out of my lips.

۳۴ عهد خود را نخواهم شکست و آنچه را از دهانم صادر شد تغییر نخواهم داد.

35 Once have I sworn by my holiness that I will not lie to David.

۳۵ یک چیز را به قدوسیت خود قسم خوردم و به داود هرگز دروغ نخواهم گفت.

36 His seed shall endure for ever, and his throne as the sun before me.

۳۶ که ذریت اوباقی خواهد بود تا ابدالاباد و تخت او به حضورمن مثل آفتاب،

37 It shall be established for ever as the moon, and [as] a faithful witness in heaven. (Selah)

۳۷ مثل ماه ثابت خواهد بود تاابدالاباد و مثل شاهد امین در آسمان، سلاه.

38 But thou hast cast off and abhorred, thou hast been wroth with thy anointed.

۳۸ لیکن تو ترک کرده‌ای و دور انداخته‌ای و بامسیح خود غضبناک شده‌ای.

39 Thou hast made void the covenant of thy servant: thou hast profaned his crown [by casting it] to the ground.

۳۹ عهد بنده خودرا باطل ساخته‌ای و تاج او را بر زمین انداخته، بی‌عصمت کرده‌ای.

40 Thou hast broken down all his hedges; thou hast brought his strong holds to ruin.

۴۰ جمیع حصارهایش راشکسته و قلعه های او را خراب نموده‌ای.

41 All that pass by the way plunder him: he is a reproach to his neighbors.

۴۱ همه راه گذران او را تاراج می‌کنند و او نزد همسایگان خود عار گردیده است.

42 Thou hast set up the right hand of his adversaries; thou hast made all his enemies to rejoice.

۴۲ دست راست خصمان او را برافراشته، و همه دشمنانش را مسرورساخته‌ای.

43 Thou hast also turned the edge of his sword, and hast not made him to stand in the battle.

۴۳ دم شمشیر او را نیز برگردانیده‌ای واو را در جنگ پایدار نساخته‌ای.

44 Thou hast made his glory to cease, and cast his throne down to the ground.

۴۴ جلال او راباطل ساخته و تخت او را به زمین انداخته‌ای.

45 The days of his youth hast thou shortened: thou hast covered him with shame. (Selah)

۴۵ ایام شبابش را کوتاه کرده، و او را به خجالت پوشانیده‌ای، سلاه.

46 How long, LORD, wilt thou hide thyself? for ever? shall thy wrath burn like fire?

۴۶ تا به کی‌ای خداوند خود را تا به ابد پنهان خواهی کرد و غضب تو مثل آتش افروخته خواهد شد؟

47 Remember how short my time is: why hast thou made all men in vain?

۴۷ به یاد آور که ایام حیاتم چه کم است. چرا تمامی بنی آدم را برای بطالت آفریده‌ای؟

48 What man [is he that] liveth, and shall not see death? shall he deliver his soul from the hand of the grave? (Selah) (Sheol h7585)

۴۸ کدام آدمی زنده است که موت رانخواهد دید؟ و جان خویش را از دست قبرخلاص خواهد ساخت؟ سلاه. (Sheol h7585)

49 LORD, where [are] thy former loving-kindnesses, [which] thou didst swear to David in thy truth?

۴۹ ‌ای خداوندرحمت های قدیم تو کجاست؟ که برای داود به امانت خود قسم خوردی.

50 Remember, LORD, the reproach of thy servants; [how] I do bear in my bosom [the reproach of] all the mighty people;

۵۰ ‌ای خداوند ملامت بنده خود را به یاد آور که آن را از قومهای بسیاردر سینه خود متحمل می‌باشم.

51 With which thy enemies have reproached, O LORD; with which they have reproached the footsteps of thy anointed

۵۱ که دشمنان توای خداوند ملامت کرده‌اند، یعنی آثار مسیح تورا ملامت نموده‌اند.

52 Blessed [be] the LORD for evermore. Amen and amen.

۵۲ خداوند متبارک باد تاابدالاباد. آمین و آمین.