Psalms 82

1 A Psalm of Asaph. God standeth in the congregation of the mighty; he judgeth among the gods.

Ang salmo ni Asaf. Nagbarog ang Dios sa balaang panagtigom; sa taliwala sa mga dios naghatag siya ug paghukom.

2 How long will ye judge unjustly, and accept the persons of the wicked? (Selah)

Hangtod kanus-a ka mohukom nga dili makataronganon ug magpakita ug pagdapig sa mga daotan? (Selah)

3 Defend the poor and fatherless: do justice to the afflicted and needy.

Panalipdi ang mga kabos ug ang mga walay amahan; atimana ang katungod sa mga gisakit ug sa mga nagkalisod.

4 Deliver the poor and needy: deliver [them] from the hand of the wicked.

Luwasa ang mga kabos ug ang mga nagkinahanglan; kuhaa (sila) gikan sa kamot sa mga daotan.

5 They know not, neither will they understand; they walk on in darkness: all the foundations of the earth are out of course.

Wala (sila) mahibalo ni makasabot; naglatagaw (sila) diha sa kangitngit; ang tanan nga patukoranan sa kalibotan napukan.

6 I have said, Ye [are] gods; and all of you [are] children of the Most High.

Miingon ako, “Mga dios kamo, ug kamong tanan mga anak sa Labing Halangdon.

7 But ye shall die like men, and fall like one of the princes.

Apan mamatay kamo sama sa mga kalalakin-an ug mangahulog sama niadtong mga prinsipe.”

8 Arise, O God, judge the earth: for thou wilt inherit all nations.

Tindog, O Dios, hukmi ang kalibotan, tungod kay aduna kay panulundon sa tanang kanasoran.