< Psalms 77 >
1 To the chief Musician, to Jeduthun, A Psalm of Asaph. I cried to God with my voice, [even] to God with my voice; and he gave ear to me.
Ako'y dadaing ng aking tinig sa Dios; sa Dios ng aking tinig; at kaniyang didinggin ako.
2 In the day of my trouble I sought the LORD: my sore ran in the night, and ceased not: my soul refused to be comforted.
Sa kaarawan ng aking kabagabagan ay hinahanap ko ang Panginoon: ang kamay ko'y nakaunat sa gabi, at hindi nangangalay; tumatangging maaliw ang kaluluwa ko.
3 I remembered God, and was troubled: I complained, and my spirit was overwhelmed. (Selah)
Naaalaala ko ang Dios, at ako'y nababalisa: ako'y nagdaramdam, at ang diwa ko'y nanglulupaypay. (Selah)
4 Thou holdest my eyes waking: I am so troubled that I cannot speak.
Iyong pinupuyat ang mga mata ko: ako'y totoong nababagabag na hindi ako makapagsalita.
5 I have considered the days of old, the years of ancient times.
Aking ginunita ang mga araw ng una, ang mga taon ng dating mga panahon.
6 I call to remembrance my song in the night: I commune with my own heart: and my spirit made diligent search.
Aking inaalaala ang awit ko sa gabi: sumasangguni ako sa aking sariling puso; at ang diwa ko'y masikap na nagsiyasat.
7 Will the LORD cast off for ever? and will he be favorable no more?
Magtatakuwil ba ang Panginoon magpakailan man? At hindi na baga siya lilingap pa?
8 Is his mercy wholly gone for ever? doth [his] promise fail for evermore?
Ang kaniya bang kagandahang-loob ay lubos na nawala magpakailan man? Natapos na bang walang hanggan ang kaniyang pangako?
9 Hath God forgotten to be gracious? hath he in anger shut up his tender mercies? (Selah)
Nakalimot na ba ang Dios na magmaawain? Kaniya bang tinakpan ng kagalitan ang kaniyang malumanay na mga kaawaan? (Selah)
10 And I said, This [is] my infirmity: [but I will remember] the years of the right hand of the Most High.
At aking sinabi, Ito ang sakit ko; nguni't aalalahanin ko ang mga taon ng kanan ng Kataastaasan.
11 I will remember the works of the LORD: surely I will remember thy wonders of old.
Babanggitin ko ang mga gawa ng Panginoon; sapagka't aalalahanin ko ang mga kabagabagan mo ng una.
12 I will meditate also of all thy work, and talk of thy doings.
Bubulayin ko ang lahat ng iyong gawa, at magmumuni tungkol sa iyong mga gawa.
13 Thy way, O God, [is] in the sanctuary: who [is so] great a God as [our] God!
Ang iyong daan, Oh Dios, ay nasa santuario: sino ang dakilang dios na gaya ng Dios?
14 Thou [art] the God that doest wonders: thou hast declared thy strength among the people.
Ikaw ay Dios na gumagawa ng mga kagilagilalas: iyong ipinakilala ang kalakasan mo sa gitna ng mga tao.
15 Thou hast with [thy] arm redeemed thy people, the sons of Jacob and Joseph. (Selah)
Iyong tinubos ng kamay mo ang iyong bayan, ang mga anak ng Jacob at ng Jose. (Selah)
16 The waters saw thee, O God, the waters saw thee; they were afraid: the depths also were disturbed.
Nakita ka ng tubig, Oh Dios; nakita ka ng tubig, sila'y nangatakot: ang mga kalaliman din naman ay nanginig.
17 The clouds poured out water: the skies sent out a sound: thy arrows also went abroad.
Ang mga alapaap ay nangaglagpak ng tubig; ang langit ay humugong: ang mga pana mo naman ay nagsihilagpos.
18 The voice of thy thunder [was] in the heaven: the lightnings lightened the world: the earth trembled and shook.
Ang tinig ng iyong kulog, ay nasa ipoipo; tinanglawan ng mga kidlat ang sanglibutan: ang lupa ay nayanig at umuga.
19 Thy way [is] in the sea, and thy path in the great waters, and thy footsteps are not known.
Ang daan mo'y nasa dagat, at ang mga landas mo'y nasa malalawak na tubig, at ang bakas mo'y hindi nakilala.
20 Thou leddest thy people like a flock by the hand of Moses and Aaron.
Iyong pinapatnubayan ang iyong bayan na parang kawan, sa pamamagitan ng kamay ni Moises at ni Aaron.