Psalms 74

1 Maschil of Asaph. O God, why hast thou cast [us] off for ever? [why] doth thy anger smoke against the sheep of thy pasture?

Usa ka maskil ni Asaf. O Dios, nganong gisalikway mo kami sa kahangtoran? Ngano nga ang imong kasuko misunog batok sa karnero diha sa imong sibsibanan?

2 Remember thy congregation, [which] thou hast purchased of old: the rod of thy inheritance, [which] thou hast redeemed; this mount Zion, in which thou hast dwelt.

Hinumdomi ang imong katawhan, nga imong gipalit niadtong karaang kapanahonan, ang banay nga imong gitubos nga mahimo nga imong kaugalingong panulundon, ug ang Bukid sa Zion, diin ikaw mipuyo.

3 Lift up thy feet to the perpetual desolations; [even] all [that] the enemy hath done wickedly in the sanctuary.

Ngari tan-awa ang hingpit nga pagkagun-ob, ang tanang kadaot nga gibuhat sa mga kaaway sa balaang dapit.

4 Thy enemies roar in the midst of thy congregations; they set up their ensigns [for] signs.

Ang imong mga kaaway nagngulob taliwala sa imong piniling dapit; gipahimutang nila ang ilang mga bandira.

5 [A man] was famous according as he had lifted up axes upon the thick trees.

Nanigbas (sila) gamit ang mga hatsa sama diha sa baga nga kalasangan.

6 But now they break down the carved work of it at once with axes and hammers.

Gidugmok nila ug gipangguba ang tanang kinulitan; giguba nila kini pinaagi sa mga hatsa ug mga maso.

7 They have cast fire into thy sanctuary, they have defiled [by casting down] the dwelling-place of thy name to the ground.

Gisunog nila ang imong puluy-anan; gipanamastamasan nila ang imong pinuy-anan; gipukan kini ngadto sa yuta.

8 They said in their hearts, Let us destroy them together: they have burned up all the synagogues of God in the land.

Miingon (sila) sa ilang mga kasingkasing, “Laglagon nato silang tanan.” Gisunog nila ang tanan nimong tigomanan sa yuta.

9 We see not our signs: [there is] no more any prophet: neither [is there] among us any that knoweth how long.

Wala na kitay makita nga mga timaan, wala nay mga propeta, ug walay usa kanato ang nasayod kung hangtod kanus-a kini molungtad.

10 O God, how long shall the adversary reproach? shall the enemy blaspheme thy name for ever?

Hangtod kanus-a, O Ginoo, nga magtamay ang kaaway kanimo? Ang kaaway magpasipala ba sa imong ngalan sa kahangtoran?

11 Why withdrawest thou thy hand, even thy right hand? pluck [it] out of thy bosom.

Nganong imo mang gipugngan ang imong kamot, ang imong tuong kamot? Ipagawas ang imong tuong kamot sa imong bisti ug laglaga (sila)

12 For God [is] my King of old, working salvation in the midst of the earth.

Bisan pa niini ang Dios maoy akong hari gikan pa sa karaang kapanahonan, nga nagadala sa kaluwasan sa kalibotan.

13 Thou didst divide the sea by thy strength: thou didst break the heads of the dragons in the waters.

Gibahin mo ang dagat pinaagi sa imong kusog; gidugmok mo ang mga ulo sa makalilisang nga mga mananap diha sa katubigan.

14 Thou didst break the head of leviathan in pieces, [and] didst give him [to be] food to the people inhabiting the wilderness.

Gidugmok mo ang mga ulo sa Leviatan; gipakaon mo siya sa mga nagpuyo sa kamingawan.

15 Thou didst cleave the fountain and the flood: thou didst dry up mighty rivers.

Giablihan mo ang mga tuboran ug kasapaan; gipahubas mo ang mga kasubaan.

16 The day [is] thine, the night also [is] thine: thou hast prepared the light and the sun.

Imo ang adlaw, ug ang kagabhion imo man usab; gipahimutang mo ang adlaw ug bulan sa ilang dapit.

17 Thou hast set all the borders of the earth: thou hast made summer and winter.

Gipahimutang mo ang tanang utlanan sa kalibotan; ug ikaw ang naghimo sa ting-init ug sa tingtugnaw.

18 Remember this, the enemy hath reproached, O LORD, and the foolish people have blasphemed thy name.

Hinumdomi kung giunsa sa kaaway paglabay ug mga pagtamay kanimo, O Yahweh, ug ang pagpasipala sa mga buangbuang nga mga tawo sa imong ngalan.

19 O deliver not the soul of thy turtle dove to the multitude [of the wicked]: forget not the congregation of thy poor for ever.

Ayaw itugyan ang kinabuhi sa imong salampati ngadto sa ihalas nga mananap. Ayaw kalimti hangtod sa kahangtoran ang kinabuhi sa dinaugdaog nimong katawhan.

20 Have respect to the covenant: for the dark places of the earth are full of the habitations of cruelty.

Hinumdomi ang imong kasabotan, kay ang mangitngit nga mga rehiyon sa yuta napuno sa mga dapit sa kabangis.

21 O let not the oppressed return ashamed: let the poor and needy praise thy name.

Ayaw itugot nga ang dinaugdaog mahibalik uban sa kaulaw; itugot nga ang kabos ug ang dinaugdaog modayeg sa imong ngalan.

22 Arise, O God, plead thy own cause: remember how the foolish man reproacheth thee daily.

Bangon, O Dios; panalipdi ang imong kadungganan; hinumdomi kung giunsa ka pagtamay sa mga buangbuang sa tibuok adlaw.

23 Forget not the voice of thy enemies: the tumult of those that rise against thee increaseth continually.

Ayaw kalimti ang tingog sa imong mga kaaway o ang kabanha niadtong padayon nga nagsupak kanimo.