< Psalms 68 >

1 To the chief Musician, A Psalm [or] Song of David. Let God arise, let his enemies be scattered: let them also that hate him flee before him.
برای سالار مغنیان. مزمور و سرود داود خدا برخیزد و دشمنانش پراکنده شوند! و آنانی که از او نفرت دارند ازحضورش بگریزند!۱
2 As smoke is driven away, [so] drive [them] away: as wax melteth before the fire, [so] let the wicked perish at the presence of God.
چنانکه دود پراکنده می‌شود، ایشان را پراکنده ساز، و چنانکه موم پیش آتش گداخته می‌شود، همچنان شریران به حضور خدا هلاک گردند.۲
3 But let the righteous be glad; let them rejoice before God: yes, let them exceedingly rejoice.
اما صالحان شادی کنند و در حضور خدا به وجد آیند و به شادمانی خرسند شوند.۳
4 Sing to God, sing praises to his name: extol him that rideth upon the heavens by his name JAH, and rejoice before him.
برای خدا سرود بخوانید و به نام او ترنم نمایید و راهی درست کنید برای او که در صحراها سوار است. نام او یهوه است! به حضورش به وجد آیید!۴
5 A father of the fatherless, and a judge of the widows, [is] God in his holy habitation.
پدر یتیمان و داور بیوه‌زنان، خداست در مسکن قدس خود!۵
6 God setteth the solitary in families: he bringeth out those who are bound with chains: but the rebellious dwell in a dry [land].
خدا بی‌کسان را ساکن خانه می‌گرداند واسیران را به رستگاری بیرون می‌آورد، لیکن فتنه انگیزان در زمین تفتیده ساکن خواهند شد.۶
7 O God, when thou wentest forth before thy people, when thou didst march through the wilderness; (Selah)
‌ای خدا هنگامی که پیش روی قوم خود بیرون رفتی، هنگامی که در صحرا خرامیدی، سلاه.۷
8 The earth shook, the heavens also dropped at the presence of God: [even] Sinai itself [was moved] at the presence of God, the God of Israel.
زمین متزلزل شد و آسمان به حضور خدا بارید. این سینا نیز از حضور خدا، خدای اسرائیل.۸
9 Thou, O God, didst send a plentiful rain, by which thou didst confirm thy inheritance, when it was weary.
‌ای خدا باران نعمت‌ها بارانیدی و میراثت را چون خسته بود مستحکم گردانیدی.۹
10 Thy congregation hath dwelt therein: thou, O God, hast prepared of thy goodness for the poor.
جماعت تو درآن ساکن شدند. ای خدا، به جود خویش برای مساکین تدارک دیده‌ای.۱۰
11 The LORD gave the word: great [was] the company of those that published [it].
خداوند سخن را می‌دهد. مبشرات انبوه عظیمی می‌شوند.۱۱
12 Kings of armies fled apace: and she that tarried at home divided the spoil.
ملوک لشکرها فرار کرده، منهزم می‌شوند. و زنی که در خانه مانده است، غارت را تقسیم می‌کند.۱۲
13 Though ye have lain among the pots, [yet shall ye be as] the wings of a dove covered with silver, and her feathers with yellow gold.
اگرچه در آغلهاخوابیده بودید، لیکن مثل بالهای فاخته شده ایدکه به نقره پوشیده است و پرهایش به طلای سرخ.۱۳
14 When the Almighty scattered kings in it, it was [white] as snow in Salmon.
چون قادر مطلق پادشاهان را در آن پراکنده ساخت، مثل برف بر صلمون درخشان گردید.۱۴
15 The hill of God [is as] the hill of Bashan; a high hill [as] the hill of Bashan.
کوه خدا، کوه باشان است، کوهی با قله های افراشته کوه باشان است.۱۵
16 Why leap ye, ye lofty hills? [this is] the hill [which] God desireth to dwell in; yes, the LORD will dwell [in it] for ever.
‌ای کوههای باقله های افراشته، چرا نگرانید؟ بر این کوهی که خدا برای مسکن خود برگزیده است هر آینه خداوند در آن تا به ابد ساکن خواهد بود.۱۶
17 The chariots of God [are] twenty thousand, [even] thousands of angels: the LORD [is] among them, [as in] Sinai, in the holy [place].
ارابه های خدا کرورها و هزارهاست. خداونددر میان آنهاست و سینا در قدس است.۱۷
18 Thou hast ascended on high, thou hast led captivity captive: thou hast received gifts for men; yes, [for] the rebellious also, that the LORD God might dwell [among them].
براعلی علیین صعود کرده، و اسیران را به اسیری برده‌ای. از آدمیان بخششها گرفته‌ای. بلکه ازفتنه انگیزان نیز تا یهوه خدا در ایشان مسکن گیرد.۱۸
19 Blessed [be] the LORD, [who] daily loadeth us [with benefits], [even] the God of our salvation. (Selah)
متبارک باد خداوندی که هر روزه متحمل بارهای ما می‌شود و خدایی که نجات ماست، سلاه.۱۹
20 [He that is] our God [is] the God of salvation; and to God the LORD [belong] the issues from death.
خدا برای ما، خدای نجات است ومفرهای موت از آن خداوند یهوه است.۲۰
21 But God will wound the head of his enemies, [and] the hairy scalp of such one as goeth on still in his trespasses.
هرآینه خدا سردشمنان خود را خرد خواهد کوبیدو کله مویدار کسی را که در گناه خود سالک باشد.۲۱
22 The LORD said, I will bring again from Bashan, I will bring [my people] again from the depths of the sea.
خداوند گفت: «از باشان باز خواهم آورد. از ژرفیهای دریا باز خواهم آورد.۲۲
23 That thy foot may be dipped in the blood of thy enemies, [and] the tongue of thy dogs in the same.
تا پای خودرا در خون فروبری و زبان سگان تو از دشمنانت بهره خود را بیابد.»۲۳
24 They have seen thy goings, O God; [even] the goings of my God, my King, in the sanctuary.
‌ای خدا طریق های تو رادیده‌اند یعنی طریق های خدا و پادشاه مرا درقدس.۲۴
25 The singers went before, the players on instruments [followed] after; among [them were] the damsels playing with timbrels.
در‌پیش رو، مغنیان می‌خرامند و درعقب، سازندگان. و در وسط دوشیزگان دف زن.۲۵
26 Bless ye God in the congregations, [even] the LORD, from the fountain of Israel.
خدا را در جماعت‌ها متبارک خوانید وخداوند را از چشمه اسرائیل.۲۶
27 There [is] little Benjamin [with] their ruler, the princes of Judah [and] their counsel, the princes of Zebulun, [and] the princes of Naphtali.
آنجاست بنیامین صغیر، حاکم ایشان و روسای یهودامحفل ایشان. روسای زبولون و روسای نفتالی.۲۷
28 Thy God hath commanded thy strength: strengthen, O God, that which thou hast wrought for us.
خدایت برای تو قوت را امر فرموده است. ای خدا آنچه را که برای ما کرده‌ای، استوار گردان.۲۸
29 Because of thy temple at Jerusalem shall kings bring presents to thee.
به‌سبب هیکل تو که در اورشلیم است، پادشاهان هدایا نزد تو خواهند‌آورد.۲۹
30 Rebuke the company of spearmen, the multitude of the bulls, with the calves of the people, [till every one shall] submit himself with pieces of silver: scatter thou the people [that] delight in war.
و وحش نی زار را توبیخ فرما و رمه گاوان را با گوساله های قوم که با شمشهای نقره نزد تو گردن می‌نهند. وقوم هایی که جنگ را دوست می‌دارند پراکنده ساخته است.۳۰
31 Princes shall come out of Egypt; Cush shall soon stretch out her hands to God.
سروران از مصر خواهند آمد وحبشه دستهای خود را نزد خدا بزودی درازخواهد کرد.۳۱
32 Sing to God, ye kingdoms of the earth; O sing praises [to] the LORD; (Selah)
‌ای ممالک جهان برای خدا سرود بخوانید. برای خداوند سرود بخوانید، سلاه.۳۲
33 To him that rideth upon the heavens of heavens, [which were] of old; lo, he doth send out his voice, [and that] a mighty voice.
برای او که بر فلک الافلاک قدیمی سوار است. اینک آواز خود را می‌دهد آوازی که پرقوت است.۳۳
34 Ascribe ye strength to God: his excellence [is] over Israel, and his strength [is] in the clouds.
خدارا به قوت توصیف نمایید. جلال وی بر اسرائیل است و قوت او در افلاک.۳۴
35 O God, [thou art] terrible out of thy holy places: the God of Israel [is] he that giveth strength and power to [his] people. Blessed [be] God.
‌ای خدا از قدسهای خود مهیب هستی. خدای اسرائیل قوم خود راقوت و عظمت می‌دهد. متبارک باد خدا.۳۵

< Psalms 68 >