Psalms 65
1 To the chief Musician, A Psalm [and] Song of David. Praise waiteth for thee, O God, in Zion: and to thee shall the vow be performed.
Przewodnikowi chóru. Psalm i pieśń Dawida. Tobie, Boże, należy się chwała na Syjonie i tobie [złożone] śluby należy wypełnić.
2 O thou that hearest prayer, to thee shall all flesh come.
Ty wysłuchujesz modlitwy, dlatego do ciebie przyjdzie wszelkie ciało.
3 Iniquities prevail against me: [as for] our transgressions, thou shalt purge them away.
Wielkie nieprawości wzięły górę nad nami; ty oczyszczasz nasze występki.
4 Blessed [is the man whom] thou choosest, and causest to approach [to thee], [that] he may dwell in thy courts: we shall be satisfied with the goodness of thy house, [even] of thy holy temple.
Błogosławiony, [kogo] ty wybierasz i przyjmujesz, aby mieszkał w twoich przedsionkach; będziemy nasyceni dobrami twego domu, twej świętej świątyni.
5 [By] terrible things in righteousness wilt thou answer us, O God of our salvation; [who art] the confidence of all the ends of the earth, and of them that are afar off [upon] the sea:
Straszliwymi rzeczami odpowiesz nam według sprawiedliwości, Boże naszego zbawienia, nadziejo wszystkich krańców ziemi i mórz dalekich.
6 Who by his strength setteth fast the mountains; [being] girded with power:
Ty, który utwierdzasz góry swoją mocą, przepasany potęgą;
7 Who stilleth the noise of the seas, the noise of their waves, and the tumult of the people.
Ty, który uciszasz szum morza, szum jego fal, i wrzawę narodów;
8 They also that dwell in the uttermost parts are afraid at thy tokens: thou makest the outgoings of the morning and evening to rejoice.
Mieszkańcy krańców [ziemi] boją się twoich znaków; ty radujesz [ich] nastawaniem poranka i wieczora.
9 Thou visitest the earth, and waterest it: thou greatly enrichest it with the river of God, [which] is full of water: thou preparest them corn, when thou hast so provided for it.
Nawiedzasz ziemię i zraszasz ją, wzbogacasz ją obficie strumieniem Bożym pełnym wody. Przygotowujesz im zboże, gdy tak przysposabiasz ziemię.
10 Thou waterest the ridges of it abundantly: thou settlest the furrows of it: thou makest it soft with showers: thou blessest the springing of it.
Nawadniasz jej zagony, wyrównujesz jej bruzdy, zmiękczasz ją deszczami i błogosławisz jej urodzaje.
11 Thou crownest the year with thy goodness; and thy paths drop fatness.
Wieńczysz rok swoją dobrocią, a twoje ścieżki ociekają tłuszczem.
12 They drop [upon] the pastures of the wilderness: and the little hills rejoice on every side.
Skrapiasz pustynne pastwiska, a pagórki przepasują się radością.
13 The pastures are clothed with flocks; the valleys also are covered over with corn; they shout for joy, they also sing.
Łąki przyodziewają się stadami, a doliny okrywają się zbożem; wykrzykują [radośnie] i śpiewają.
