Psalms 63

1 A Psalm of David, when he was in the wilderness of Judah. O God, thou [art] my God; early will I seek thee: my soul thirsteth for thee, my flesh longeth for thee in a dry and thirsty land, where no water is;

مزمور داوود دربارۀ زمانی که در بیابان یهودا به سر می‌برد. ای خدا، تو خدای من هستی؛ سحرگاهان تو را می‌جویم. جان من مشتاق توست؛ تمام وجودم همچون زمینی خشک و بی‌آب، تشنهٔ توست.

2 To see thy power and thy glory, so [as] I have seen thee in the sanctuary.

تو را در خانۀ مقدّست دیده‌ام و قدرت و جلال تو را مشاهده کرده‌ام.

3 Because thy loving-kindness [is] better than life, my lips shall praise thee.

محبت تو برایم شیرینتر از زندگی است، پس لبهای من تو را ستایش خواهد کرد،

4 Thus will I bless thee while I live: I will lift up my hands in thy name.

و تا زنده‌ام تو را سپاس خواهم گفت و دست دعا به سوی تو دراز خواهم کرد.

5 My soul shall be satisfied as [with] marrow and fatness; and my mouth shall praise [thee] with joyful lips:

جان من سیر خواهد شد و با شادی خداوند را ستایش خواهد کرد.

6 When I remember thee upon my bed, [and] meditate on thee in the [night] watches.

شب هنگام در بستر خود به تو می‌اندیشم.

7 Because thou hast been my help, therefore in the shadow of thy wings will I rejoice.

تو همیشه مددکار من بوده‌ای، پس در زیر بالهای تو شادی خواهم کرد.

8 My soul followeth hard after thee: thy right hand upholdeth me.

همیشه در تو پناه خواهم گرفت و تو با دست پرقدرتت از من حمایت خواهی نمود.

9 But those [that] seek my soul to destroy [it], shall go into the lower parts of the earth.

اما آنانی که قصد جان مرا دارند هلاک شده، به زیر زمین فرو خواهند رفت؛

10 They shall fall by the sword: they shall be a portion for foxes.

در جنگ به دم شمشیر خواهند افتاد و طعمهٔ گرگها خواهند شد.

11 But the king shall rejoice in God; every one that sweareth by him shall glory: but the mouth of them that speak lies shall be stopped.

اما من در خدا شادی خواهم کرد و همهٔ کسانی که بر خدا اعتماد نموده‌اند او را ستایش خواهند کرد، اما دهان دروغگویان بسته خواهد شد.