Psalms 60
1 To the chief Musician upon Shushan-eduth, Michtam of David, to teach; when he strove with Aram-naharaim and with Aram-zobah, when Joab returned, and smote of Edom in the valley of salt twelve thousand. O God, thou hast cast us off, thou hast scattered us, thou hast been displeased; O turn thyself to us again.
Þennan sálm orti Davíð þegar hann átti í ófriði við Sýrlendinga og óvíst var um úrslit. Þetta gerðist á sama tíma og Jóab, hershöfðingi Ísraels, vann sigur á 12.000 Edomítum í Saltdalnum. Þú Guð, hefur útskúfað okkur og brotið niður varnirnar. Þú hefur reiðst okkur og tvístrað. Drottinn sýndu aftur miskunn þína.
2 Thou hast made the earth to tremble; thou hast broken it: heal its breaches; for it shaketh.
Þú lést landið skjálfa, sprungur opnuðust. Drottinn læknaðu það og græddu sárin.
3 Thou hast shown thy people hard things: thou hast made us to drink the wine of astonishment.
Þú lést lýð þinn kenna á hörðu, við reikuðum eins og drukknir menn.
4 Thou hast given a banner to them that fear thee, that it may be displayed because of the truth. (Selah)
En nú hefur þú reist okkur herfána! Þangað stefnum við allir sem elskum þig.
5 That thy beloved may be delivered; save [with] thy right hand, and hear me.
Réttu út þína sterku hönd og frelsaðu okkur! Bjargaðu ástvinum þínum.
6 God hath spoken in his holiness; I will rejoice, I will divide Shechem, and measure out the valley of Succoth.
Guð hefur heitið hjálp. Hann hefur svarið það við heilagleika sinn! Er að undra þótt ég sé glaður?!
7 Gilead [is] mine, and Manasseh [is] mine; Ephraim also [is] the strength of my head; Judah [is] my lawgiver;
„Síkem, Súkkót, Gíleað, Manasse – allt er þetta mitt, “segir hann. „Júda gefur konung og Efraím varðmenn.
8 Moab [is] my washpot; over Edom will I cast out my shoe: Philistia, triumph thou because of me.
Móab er þjónn minn og Edóm þræll. Og yfir Filisteu æpi ég siguróp!“
9 Who will bring me [into] the strong city? who will lead me into Edom?
Hver fer með til Edóms, inn í víggirtar borgir hans?
10 [Wilt] thou not, O God, [who] hadst cast us off? and [thou], O God, [who] didst not go out with our armies?
Guð! Hann sem áður útskúfaði og yfirgaf hersveitir okkar!
11 Give us help from trouble: for vain [is] the help of man.
Drottinn, styð okkur gegn óvinunum, því að ekki hjálpa menn.
12 Through God we shall do valiantly: for he will tread down our enemies.
Með Guðs hjálp vinnum við stórvirki, hann mun fótum troða óvinina.
