Psalms 6

1 To the chief Musician on Neginoth upon Sheminith, A Psalm of David. O LORD, rebuke me not in thy anger, neither chasten me in thy hot displeasure.

برای رهبر سرایندگان: مزمور داوود، با همراهی سازهای زهی، در مایۀ شِمینیت. ای خداوند، مرا در شدت خشم خود توبیخ و تنبیه نکن.

2 Have mercy upon me, O LORD; for I [am] weak: O LORD, heal me; for my bones are agitated.

ای خداوند، به من رحم کن زیرا پژمرده شده‌ام. خداوندا، مرا شفا ده، زیرا دردْ وجودم را فرا گرفته

3 My soul is also greatly disquieted: but thou, O LORD, how long?

و بسیار پریشانم. تا به کی ای خداوند، تا به کی؟

4 Return, O LORD, deliver my soul: Oh save me for thy mercies sake.

ای خداوند، بیا و مرا برهان؛ به خاطر محبت خود، مرا نجات ده.

5 For in death [there is] no remembrance of thee: in the grave who will give thee thanks? (Sheol h7585)

زیرا مردگان نمی‌توانند تو را به یاد آورند. کیست که در قبر تو را ستایش کند؟ (Sheol h7585)

6 I am weary with my groaning; all the night I make my bed to swim; I water my couch with my tears.

از نالیدن خسته شده‌ام. هر شب بسترم را غرق اشک می‌سازم.

7 My eye is consumed because of grief; it groweth old because of all my enemies.

از آزار دشمنانم آنقدر گریه کرده‌ام که چشمانم تار شده‌اند.

8 Depart from me, all ye workers of iniquity; for the LORD hath heard the voice of my weeping.

ای همهٔ بدکاران، از من دور شوید؛ زیرا خداوند صدای گریهٔ مرا شنیده است.

9 The LORD hath heard my supplication; the LORD will receive my prayer.

او به فریاد من خواهد رسید و دعایم را اجابت خواهد کرد.

10 Let all my enemies be ashamed and greatly disquieted: let them return [and] be suddenly ashamed.

آنگاه همهٔ دشمنانم ناگهان عاجز و درمانده شده، با سرافکندگی دور خواهند شد.