Psalms 50
1 A Psalm of Asaph. The mighty God, [even] the LORD, hath spoken, and called the earth from the rising to the setting of the sun.
Psalm Asafa. Bóg nad bogami, PAN, przemówił i wezwał ziemię od wschodu słońca aż do jego zachodu.
2 Out of Zion, the perfection of beauty, God hath shined.
Z Syjonu, doskonałego piękna, zajaśniał Bóg.
3 Our God shall come, and shall not keep silence: a fire shall devour before him, and it shall be very tempestuous around him.
Nasz Bóg przyjdzie i nie będzie milczał; ogień będzie trawił przed nim, a wokół niego powstanie potężna burza.
4 He shall call to the heavens from above, and to the earth, that he may judge his people.
Wezwie z góry niebiosa i ziemię, aby sądzić swój lud:
5 Gather my saints together to me; those that have made a covenant with me by sacrifice.
Zgromadźcie mi moich świętych, którzy zawarli ze mną przymierze przez ofiarę.
6 And the heavens shall declare his righteousness: for God [is] judge himself. (Selah)
Wtedy niebiosa ogłoszą jego sprawiedliwość, bo sam Bóg [jest] sędzią. (Sela)
7 Hear, O my people, and I will speak; O Israel, and I will testify against thee: I [am] God, [even] thy God.
Słuchaj, mój ludu, a będę mówił; słuchaj, Izraelu, a będę świadczył przeciw tobie: Ja [jestem] Bogiem, twoim Bogiem.
8 I will not reprove thee for thy sacrifices or thy burnt-offerings, [to have been] continually before me.
Nie będę cię ganił za twoje ofiary ani za twoje całopalenia, które są zawsze przede mną.
9 I will take no bullock out of thy house, [nor] he-goats out of thy folds.
Nie przyjmę cielca z twojego domu ani kozłów z twoich zagród.
10 For every beast of the forest [is] mine, [and] the cattle upon a thousand hills.
Do mnie bowiem należy wszelkie zwierzę leśne i tysiące bydła na górach.
11 I know all the fowls of the mountains: and the wild beasts of the field [are] mine.
Znam wszelkie ptactwo górskie i moje są zwierzęta polne.
12 If I were hungry, I would not tell thee: for the world [is] mine, and the fullness thereof.
Gdybym był głodny, nie mówiłbym ci o tym, bo mój [jest] świat i wszystko, co go napełnia.
13 Will I eat the flesh of bulls, or drink the blood of goats?
Czyż będę jadł mięso wołów albo pił krew kozłów?
14 Offer to God thanksgiving; and pay thy vows to the Most High:
Ofiaruj Bogu dziękczynienie i spełnij swoje śluby wobec Najwyższego;
15 And call upon me in the day of trouble: I will deliver thee, and thou shalt glorify me.
I wzywaj mnie w dniu utrapienia; wtedy cię wybawię, a [ty] mnie uwielbisz.
16 But to the wicked God saith, What hast thou to do to declare my statutes, or [that] thou shouldest take my covenant in thy mouth?
Lecz do niegodziwego Bóg mówi: Po co ogłaszasz moje prawa i masz na ustach moje przymierze;
17 Seeing thou hatest instruction, and castest my words behind thee.
Skoro nienawidzisz karności i rzucasz za siebie moje słowa?
18 When thou sawest a thief, then thou consentedst with him, and hast been partaker with adulterers.
Gdy widzisz złodzieja, pochwalasz go, i zadajesz się z cudzołożnikami.
19 Thou givest thy mouth to evil, and thy tongue frameth deceit.
Pozwalasz swym ustom źle mówić, a twój język knuje podstępy.
20 Thou sittest [and] speakest against thy brother; thou slanderest thy own mother's son.
Siedzisz i mówisz przeciwko twemu bratu, obmawiasz syna swej matki.
21 These [things] hast thou done, and I kept silence; thou thoughtest that I was altogether [such an one] as thyself: [but] I will reprove thee, and set [them] in order before thine eyes.
To czyniłeś, a ja milczałem; sądziłeś, że jestem do ciebie podobny, [ale] będę cię napominał i postawię ci to przed oczy.
22 Now consider this, ye that forget God, lest I tear [you] in pieces, and [there be] none to deliver.
Zrozumcie to teraz wy, którzy zapominacie o Bogu, bym [was] nie rozszarpał, a nie byłoby [nikogo], kto [by] was ocalił.
23 Whoever offereth praise glorifieth me: and to him that ordereth [his] deportment [aright] will I show the salvation of God.
Kto [mi] ofiaruje chwałę, ten oddaje mi cześć; a temu, kto chodzi [prostą] drogą, ukażę Boże zbawienie.
