Psalms 50
1 A Psalm of Asaph. The mighty God, [even] the LORD, hath spoken, and called the earth from the rising to the setting of the sun.
| مزمور آساف. یهوه، خدای خدایان، سخن می‌گوید؛ او همهٔ مردم را از مشرق تا مغرب نزد خود فرا می‌خواند. |
2 Out of Zion, the perfection of beauty, God hath shined.
| نور جلال خدا از کوه صهیون، که مظهر زیبایی و بزرگی اوست، می‌تابد. |
3 Our God shall come, and shall not keep silence: a fire shall devour before him, and it shall be very tempestuous around him.
| خدای ما خواهد آمد و سکوت نخواهد کرد. شعله‌های آتش در پیشاپیش او و گردباد در اطراف اوست. |
4 He shall call to the heavens from above, and to the earth, that he may judge his people.
| او آسمان و زمین را به گواهی می‌طلبد تا بر قوم خود داوری کند. |
5 Gather my saints together to me; those that have made a covenant with me by sacrifice.
| خداوند می‌فرماید: «قوم خاص مرا که با قربانیهای خود با من عهد بسته‌اند که نسبت به من وفادار بمانند، نزد من جمع کنید.» |
6 And the heavens shall declare his righteousness: for God [is] judge himself. (Selah)
| آسمانها گواهند که خدا، خود داور است و با عدالت داوری می‌کند. |
7 Hear, O my people, and I will speak; O Israel, and I will testify against thee: I [am] God, [even] thy God.
| «ای قوم من، ای اسرائیل، به سخنان من گوش دهید، زیرا من خدای شما هستم! من خود بر ضد شما شهادت می‌دهم. |
8 I will not reprove thee for thy sacrifices or thy burnt-offerings, [to have been] continually before me.
| دربارهٔ قربانی‌هایتان شما را سرزنش نمی‌کنم، زیرا قربانیهای سوختنی خود را پیوسته به من تقدیم می‌کنید. |
9 I will take no bullock out of thy house, [nor] he-goats out of thy folds.
| من محتاج گوساله‌ای از طویلۀ تو نیستم و نه بزی از آغُلت، |
10 For every beast of the forest [is] mine, [and] the cattle upon a thousand hills.
| زیرا همهٔ حیواناتی که در جنگل و کوه هستند از آن منند. |
11 I know all the fowls of the mountains: and the wild beasts of the field [are] mine.
| همهٔ پرندگانی که بر کوهها پرواز می‌کنند و تمام حیواناتی که در صحراها می‌چرند، به من تعلق دارند. |
12 If I were hungry, I would not tell thee: for the world [is] mine, and the fullness thereof.
| اگر گرسنه هم می‌بودم از تو خوراک نمی‌خواستم، زیرا که جهان و هر چه که در آن است از آن من است. |
13 Will I eat the flesh of bulls, or drink the blood of goats?
| مگر من گوشت گاوها را می‌خورم و یا خون بزها را می‌نوشم؟ |
14 Offer to God thanksgiving; and pay thy vows to the Most High:
| «قربانی واقعی که باید تقدیم کنید این است که خدای متعال را شکر نمایید و نذرهایی را که کرده‌اید ادا کنید. |
15 And call upon me in the day of trouble: I will deliver thee, and thou shalt glorify me.
| هنگامی که در مشکلات هستید مرا بخوانید؛ من شما را نجات خواهم داد و شما مرا ستایش خواهید کرد.» |
16 But to the wicked God saith, What hast thou to do to declare my statutes, or [that] thou shouldest take my covenant in thy mouth?
| اما خدا به شریران چنین می‌گوید: «شما چه حق دارید که فرایض مرا بر زبان بیاورید و دربارهٔ عهد من سخن بگویید؟ |
17 Seeing thou hatest instruction, and castest my words behind thee.
| زیرا شما از اصلاح شدن نفرت دارید و کلام مرا پشت گوش می‌اندازید. |
18 When thou sawest a thief, then thou consentedst with him, and hast been partaker with adulterers.
| وقتی دزد را می‌بینید که دزدی می‌کند با وی همدست می‌شوید و با زناکاران معاشرت می‌کنید. |
19 Thou givest thy mouth to evil, and thy tongue frameth deceit.
| سخنان شما با خباثت و نیرنگ آمیخته است. |
20 Thou sittest [and] speakest against thy brother; thou slanderest thy own mother's son.
| هر جا می‌نشینید از برادرتان بد می‌گویید و غیبت می‌کنید. |
21 These [things] hast thou done, and I kept silence; thou thoughtest that I was altogether [such an one] as thyself: [but] I will reprove thee, and set [them] in order before thine eyes.
| این کارها را کردید و من چیزی نگفتم. فکر کردید من هم مانند شما هستم! اما اینک من شما را برای تمام این کارها تنبیه می‌کنم. |
22 Now consider this, ye that forget God, lest I tear [you] in pieces, and [there be] none to deliver.
| «ای کسانی که مرا فراموش کرده‌اید، به من گوش دهید و گرنه شما را هلاک خواهم کرد و فریادرسی نخواهید داشت. |
23 Whoever offereth praise glorifieth me: and to him that ordereth [his] deportment [aright] will I show the salvation of God.
| قربانی شایستهٔ من آنست که از من سپاسگزار باشید و مرا ستایش کنید. هر که چنین کند راه نجات را به او نشان خواهم داد.» |
