Psalms 50
1 A Psalm of Asaph. The mighty God, [even] the LORD, hath spoken, and called the earth from the rising to the setting of the sun.
Siya nga Gamhanan, Dios, Yahweh, nagsulti ug nagtawag sa yuta gikan sa pagsubang sa adlaw hangtod sa pagsalop niini.
2 Out of Zion, the perfection of beauty, God hath shined.
Gikan sa Zion ang hingpit nga katahom, gipadan-ag sa Dios.
3 Our God shall come, and shall not keep silence: a fire shall devour before him, and it shall be very tempestuous around him.
Ang atong Dios moabot ug dili magpakahilom; ang kalayo naglamoy diha kaniya, ug nagbagyo gayod pag-ayo ang iyang palibot.
4 He shall call to the heavens from above, and to the earth, that he may judge his people.
Nagtawag siya sa kalangitan ug sa yuta aron iyang pagahukman ang iyang katawhan.
5 Gather my saints together to me; those that have made a covenant with me by sacrifice.
“Tigoma ang mga matinumanon kanako, kadtong naghimo ug kasabotan tali kanako pinaagi sa paghalad.”
6 And the heavens shall declare his righteousness: for God [is] judge himself. (Selah)
Ang kalangitan mao ang magpadayag sa iyang pagkamatarong, kay ang Dios mismo ang maghuhukom. (Selah)
7 Hear, O my people, and I will speak; O Israel, and I will testify against thee: I [am] God, [even] thy God.
“Paminaw akong katawhan, ug magasulti ako; ako ang Dios, ang inyong Dios.
8 I will not reprove thee for thy sacrifices or thy burnt-offerings, [to have been] continually before me.
Dili ko kamo badlongon sa inyong mga halad, ang inyong sinunog nga mga halad kanunay nga anaa kanako.
9 I will take no bullock out of thy house, [nor] he-goats out of thy folds.
Dili ako magkuha ug torong baka gikan sa inyong balay, o laki nga mga kanding diha sa inyong mga kulongan.
10 For every beast of the forest [is] mine, [and] the cattle upon a thousand hills.
Tungod kay akoa ang tanang ihalas nga mananap sa kalasangan, ug ang mga baka sa 1, 000 ka kabungtoran.
11 I know all the fowls of the mountains: and the wild beasts of the field [are] mine.
Nakaila ako sa tanang langgam sa kabukiran, ug akoa ang mga ihalas nga mananap sa kapatagan.
12 If I were hungry, I would not tell thee: for the world [is] mine, and the fullness thereof.
Kung gutomon ako, dili ko kamo sultihan; kay ang kalibotan akoa man, ug ang tanan nga anaa niini.
13 Will I eat the flesh of bulls, or drink the blood of goats?
Mokaon ba ako sa unod sa mga torong baka o moinom sa dugo sa mga kanding?
14 Offer to God thanksgiving; and pay thy vows to the Most High:
Ihalad diha sa Dios ang halad sa pagpasalamat, ug bayri ang inyong panaad sa Labing Halangdon.
15 And call upon me in the day of trouble: I will deliver thee, and thou shalt glorify me.
Sangpita ako sa adlaw sa inyong kalisdanan; luwason ko kamo, ug himayaon ninyo ako.”
16 But to the wicked God saith, What hast thou to do to declare my statutes, or [that] thou shouldest take my covenant in thy mouth?
Apan miingon ang Dios sa mga daotan, “Unsa man ang kalabotan ninyo sa pagpahayag sa akong mga balaod, nga gikuha ninyo ang akong kasabotan sa inyong mga baba,
17 Seeing thou hatest instruction, and castest my words behind thee.
sanglit nagdumot man kamo sa mga gipanudlo ug gisalikway ang akong mga pulong?
18 When thou sawest a thief, then thou consentedst with him, and hast been partaker with adulterers.
Sa dihang makakita kamo ug kawatan, mouyon dayon kamo kaniya; nag-apil-apil kamo kanila nga nagbuhat ug pagpanapaw.
19 Thou givest thy mouth to evil, and thy tongue frameth deceit.
Gihatag ninyo ang inyong baba sa daotan, ug ang inyong dila nagsultig pagpanglimbong.
20 Thou sittest [and] speakest against thy brother; thou slanderest thy own mother's son.
Naglingkod kamo ug nagsulti batok sa inyong igsoong lalaki; nanghimaraot kamo sa anak nga lalaki sa inyong kaugalingong inahan.
21 These [things] hast thou done, and I kept silence; thou thoughtest that I was altogether [such an one] as thyself: [but] I will reprove thee, and set [them] in order before thine eyes.
Gibuhat ninyo kining tanan nga mga butang apan naghilom lamang ako, busa naghunahuna kamo nga sama lamang ako kaninyo. Apan badlongon ko kamo ug ipagawas sa inyong atubangan ang tanan nga mga butang nga inyong gibuhat.
22 Now consider this, ye that forget God, lest I tear [you] in pieces, and [there be] none to deliver.
Pamalandongi kini pag-ayo, kamo nga nakalimot sa Dios, kondili pagakuniskunison ko kamo, ug wala na gayoy moabot aron motabang kaninyo!
23 Whoever offereth praise glorifieth me: and to him that ordereth [his] deportment [aright] will I show the salvation of God.
Ang magahalad kanako sa halad sa pagpasalamat nagdayeg kanako, ug si bisan kinsa nga nagplano sa iyang dalan ngadto sa husto nga dalan pakit-on ko sa kaluwasan sa Dios.”
