Psalms 44
1 To the chief Musician for the sons of Korah, Maschil. We have heard with our ears, O God, our fathers have told us, [what] work thou didst in their days, in the times of old.
Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının maskili. Ey Allah, öz qulağımızla eşitmişik ki, Ata-babalarımızdan bizə çatıb ki, Onların dövründə, qədim zamanda Sən hansı işləri görmüsən.
2 [How] thou didst drive out the heathen with thy hand, and didst plant them; [how] thou didst afflict the people, and cast them out.
Öz əlinlə millətləri torpaqlarından götürdün, Atalarımızı orada yerləşdirdin. Xalqlara bəla verdin, Atalarımızın soyunu şaxələndirdin.
3 For they obtained not the land in possession by their own sword, neither did their own arm save them: but thy right hand, and thy arm, and the light of thy countenance, because thou hadst a favor to them.
Onlar qılıncları ilə deyil, Sənin sağ əlinlə torpaqlara sahib oldular. Öz qolları deyil, Sənin sağ qolun onlara zəfər qazandırdı. Onlara üzündən nur verdin, Çünki Sən onları sevirdin.
4 Thou art my King, O God: command deliverances for Jacob.
Ey mənim Allahım, Sənsən Padşahım, Əmr et, Yaqub nəsli qələbə çalsın.
5 Through thee will we push down our enemies: through thy name we will tread them under that rise up against us.
Köməyinlə düşmənlərimizi devirək, İsminlə əleyhdarlarımızı əzək.
6 For I will not trust in my bow, neither shall my sword save me.
Ox-kamanıma güvənmərəm, Qılıncım məni qurtarmaz.
7 But thou hast saved us from our enemies, and hast put them to shame that hated us.
Yalnız Sən bizi düşmənlərimizdən xilas etdin, Bizə nifrət edənləri rüsvay etdin!
8 In God we boast all the day long, and praise thy name for ever. (Selah)
Gün boyu Allahla fəxr edirik, İsminə sonsuza qədər şükür edirik. (Sela)
9 But thou hast cast off, and put us to shame; and goest not forth with our armies.
İndi isə bizi atıb rüsvay etmisən, Ordularımızla yürüşə çıxmırsan.
10 Thou makest us to turn back from the enemy: and they who hate us plunder for themselves.
Düşmənin qarşısından bizi geriyə qovursan, Bizə nifrət edənlər bizi soyub-talayır.
11 Thou hast given us like sheep [appointed] for food; and hast scattered us among the heathen.
Bizi kəsilməyə gedən qoyun kimi etdin, Sən bizi millətlər arasına səpdin.
12 Thou sellest thy people for naught, and dost not increase [thy wealth] by their price.
Öz xalqını yaman ucuz satdın, Onların dəyərindən çox qazanmadın.
13 Thou makest us a reproach to our neighbors, a scorn and a derision to them that are around us.
Bizi qonşularımıza tənə hədəfi etdin, Ələ salıb lağ edənlərlə yan-yörəmizi doldurdun.
14 Thou makest us a by-word among the heathen, a shaking of the head among the people.
Bizi millətlərin dilinə saldın, Ümmətlərin gülüş hədəfinə döndərdin.
15 My confusion [is] continually before me, and the shame of my face hath covered me,
Rüsvayçılığım daim qarşımı kəsir, Bu xəcalətin üzündən,
16 For the voice of him that reproacheth and blasphemeth; by reason of the enemy and avenger.
Təhqir, söyüş sözlərindən, Düşməndən, qisasçıdan üzümü gizlədirəm.
17 All this is come upon us; yet we have not forgotten thee, neither have we dealt falsely in thy covenant.
Səni unutmadığımız, Əhdinə xəyanət etmədiyimiz halda Bunların hamısı başımıza gəldi.
18 Our heart is not turned back, neither have our steps declined from thy way;
Səndən qəlbimiz dönmədiyi, Yolundan ayaqlarımız büdrəmədiyi halda
19 Though thou hast severely broke us in the place of dragons, and covered us with the shades of death.
Sən bizi çaqqalların diyarında əzdin, Qatı zülmətə qərq etdin.
20 If we have forgotten the name of our God, or stretched out our hands to a strange god;
Allahımızın ismini unutmuş olsaydıq, Yad allaha əl açmış olsaydıq,
21 Will not God search out this? for he knoweth the secrets of the heart.
Allah bunu araşdırmazdımı? Çünki qəlbin hər sirrini bilən Odur.
22 Yes, for thy sake are we killed all the day long; we are counted as sheep for the slaughter.
Biz gün boyu Sənin uğrunda öldürülürük, Qurbanlıq qoyunlar sayılırıq.
23 Awake, why sleepest thou, O LORD? arise, cast [us] not off for ever.
Ey Xudavənd, oyan, niyə yatmısan? Qalx, bizi əbədilik atma!
24 Why hidest thou thy face, [and] forgettest our affliction and our oppression?
Niyə üzünü bizdən gizlədirsən? Əzab-əziyyətimizi nə üçün unutdun?
25 For our soul is bowed down to the dust: our belly cleaveth to the earth.
Qəlbimiz palçıq kimi əzilmişdir, Qəddimiz əyilib yerə dəyir.
26 Arise for our help, and redeem us for thy mercies' sake.
Qalx, bizə kömək et, Bizi məhəbbətin naminə xilas et!
