Psalms 18
1 To the chief Musician, [A Psalm] of David, the servant of the LORD, who spoke to the LORD the words of this song in the day [that] the LORD delivered him from the hand of all his enemies, and from the hand of Saul: And he said, I will love thee, O LORD, my strength.
| برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود، خدمتگزار خداوند. داوود این سرود را هنگامی سرایید که خداوند او را از چنگ تمام دشمنان و از چنگ شائول رهانید. داوود چنین سرود: ای خداوند، ای قوت من، تو را دوست دارم! |
2 The LORD [is] my rock, and my fortress, and my deliverer; my God, my strength, in whom I will trust; my buckler, and the horn of my salvation, [and] my high tower.
| خداوند قلعهٔ من است. او صخرهٔ من است و مرا نجات می‌بخشد. خدایم صخرهٔ محکمی است که به آن پناه می‌برم. او همچون سپر از من محافظت می‌کند، به من پناه می‌دهد و با قدرتش مرا می‌رهاند. نجا‌ت‌دهندۀ من، مرا از ظلم می‌رهاند. |
3 I will call upon the LORD, [who is worthy] to be praised: so shall I be saved from my enemies.
| او را به کمک خواهم طلبید و از چنگ دشمنان رهایی خواهم یافت. ای خداوند تو شایستهٔ پرستش هستی! |
4 The sorrows of death compassed me, and the floods of ungodly men made me afraid.
| مرگ، مرا در چنگال خود گرفتار کرده بود و موجهای ویرانگرش مرا در بر گرفته بود. |
| مرگ برای من دام نهاده بود تا مرا به کام خود بکشد. (Sheol h7585) |
6 In my distress I called upon the LORD, and cried to my God: he heard my voice out of his temple, and my cry came before him, [even] into his ears.
| اما من در این پریشانی به سوی خداوند فریاد برآوردم و از خدایم کمک خواستم. فریاد من به گوش او رسید و او از خانهٔ مقدّسش نالهٔ مرا شنید. |
7 Then the earth shook and trembled; the foundations also of the hills moved and were shaken, because he was wroth.
| آنگاه زمین تکان خورد و لرزید و بنیاد آسمان مرتعش شد و به لرزه درآمد، زیرا خداوند به خشم آمده بود. |
8 There went up a smoke out of his nostrils, and fire out of his mouth devoured: coals were kindled by it.
| دود از بینی او برآمد و شعله‌های سوزانندهٔ آتش از دهانش زبانه کشید. |
9 He bowed the heavens also, and came down: and darkness [was] under his feet.
| او آسمان را شکافت و فرود آمد، زیر پایش ابرهای سیاه قرار داشت. |
10 And he rode upon a cherub, and flew; yes, he flew upon the wings of the wind.
| سوار بر فرشته‌ای پرواز کرد و بر بالهای باد اوج گرفت. |
11 He made darkness his secret place; his pavilion around him [were] dark waters [and] thick clouds of the skies.
| او خود را با تاریکی پوشاند و ابرهای غلیظ و پر آب او را احاطه کردند. |
12 At the brightness [that was] before him his thick clouds passed, hail [stones] and coals of fire.
| درخشندگی حضور او، شعله‌های آتش پدید آورد. |
13 The LORD also thundered in the heavens, and the Highest gave his voice; hail [stones] and coals of fire.
| آنگاه خداوند، خدای متعال، با صدای رعدآسا از آسمان سخن گفت. |
14 Yes, he sent out his arrows, and scattered them; and he shot out lightnings, and discomfited them.
| او با تیرهای آتشین خود، دشمنانم را پراکنده و پریشان ساخت. |
15 Then the channels of waters were seen, and the foundations of the world were uncovered at thy rebuke, O LORD, at the blast of the breath of thy nostrils.
| آنگاه به فرمان تو و با دم نفس تو، ای خداوند، آب دریا به عقب رفت و خشکی پدید آمد. |
16 He sent from above, he took me, he drew me out of many waters.
| خداوند از آسمان دست خود را دراز کرد و مرا از اعماق آبهای بسیار بیرون کشید. |
17 He delivered me from my strong enemy, and from them who hated me: for they were too strong for me.
| مرا از چنگ دشمنان نیرومندی که از من تواناتر بودند، رهانید. |
18 They attacked me in the day of my calamity: but the LORD was my stay.
| وقتی در سختی و پریشانی بودم، دشمنان بر من هجوم آوردند، اما خداوند مرا حفظ کرد. |
19 He brought me forth also in a large place; he delivered me, because he delighted in me.
| او مرا به جای امنی برد، او مرا نجات داد، زیرا مرا دوست می‌داشت. |
20 The LORD rewarded me according to my righteousness; according to the cleanness of my hands hath he recompensed me.
| خداوند پاداش درستکاری و پاکی مرا داده است، |
21 For I have kept the ways of the LORD, and have not wickedly departed from my God.
| زیرا از دستورهای خداوند اطاعت نموده‌ام و به خدای خود گناه نورزیده‌ام. |
22 For all his judgments [were] before me, and I did not put away his statutes from me.
| همهٔ احکامش را به‌جا آورده‌ام و از فرمان او سرپیچی نکرده‌ام. |
23 I was also upright before him, and I kept myself from my iniquity.
| در نظر خداوند بی‌عیب بوده‌ام، خود را از گناه دور نگاه داشته‌ام. |
24 Therefore hath the LORD recompensed me according to my righteousness, according to the cleanness of my hands in his sight.
| خداوند به من پاداش داده است، زیرا در نظر او پاک و عادل بوده‌ام. |
25 With the merciful thou wilt show thyself merciful; with an upright man thou wilt show thyself upright;
| خدایا، تو نسبت به کسانی که به تو وفادارند، امین هستی و کسانی را که کاملند محبت می‌کنی. |
26 With the pure thou wilt show thyself pure; and with the froward thou wilt contend.
| اشخاص پاک را برکت می‌دهی و افراد فاسد را مجازات می‌کنی. |
27 For thou wilt save the afflicted people; but wilt bring down high looks.
| تو افتادگان را نجات می‌دهی، اما متکبران را سرنگون می‌کنی. |
28 For thou wilt light my candle: the LORD my God will enlighten my darkness.
| ای خداوند، تو نور من هستی، تو تاریکی مرا به روشنایی تبدیل می‌کنی. |
29 For by thee I have run through a troop; and by my God have I leaped over a wall.
| با کمک تو به صفوف دشمن حمله خواهم برد و قلعه‌های آنها را در هم خواهم کوبید. |
30 [As for] God, his way [is] perfect: the word of the LORD is tried: he [is] a buckler to all those that trust in him.
| راه خداوند کامل و بی‌نقص است و وعده‌های او پاک و قابل اعتماد! خداوند از کسانی که به او پناه می‌برند مانند سپر محافظت می‌کند. |
31 For who [is] God save the LORD? or who [is] a rock save our God?
| کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخرهٔ نجات غیر از خدای ما؟ |
32 [It is] God that girdeth me with strength, and maketh my way perfect.
| خدا به من قوت می‌بخشد و در راههایی که می‌روم مرا حفظ می‌کند. |
33 He maketh my feet like hinds' [feet], and setteth me upon my high places.
| پاهایم را چون پاهای آهو می‌گرداند تا بتوانم بر بلندیها بایستم. |
34 He teacheth my hands to war, so that a bow of steel is broken by my arms.
| او دستهای مرا برای جنگ تقویت می‌کند و بازوی مرا قوت می‌بخشد تا بتوانم کمان مفرغین را خم کنم. |
35 Thou hast also given me the shield of thy salvation: and thy right hand hath held me up and thy gentleness hath made me great.
| خداوندا، تو با سپرت مرا نجات داده‌ای و با دست راستت حمایتم نموده‌ای و از لطف توست که به این عظمت رسیده‌ام. |
36 Thou hast enlarged my steps under me, that my feet did not slip.
| زمین زیر پایم را وسیع ساخته‌ای تا نلغزم. |
37 I have pursued my enemies, and overtaken them: neither did I turn again till they were consumed.
| دشمنانم را تعقیب کرده، به آنها می‌رسم، و تا آنها را از بین نبرم، باز نمی‌گردم. |
38 I have wounded them that they were not able to rise: they have fallen under my feet.
| آنها را چنان بر زمین می‌کوبم که زیر پاهایم بیفتند و برنخیزند. |
39 For thou hast girded me with strength to battle: thou hast subdued under me those that rose up against me.
| تو برای جنگیدن مرا قوت بخشیده‌ای و دشمنانم را زیر پاهای من انداخته‌ای. |
40 Thou hast also given me the necks of my enemies; that I might destroy them that hate me.
| تو آنها را وادار به عقب‌نشینی و فرار می‌نمایی و من آنها را نابود می‌کنم. |
41 They cried, but [there was] none to save [them]: [even] to the LORD, but he answered them not.
| فریاد برمی‌آورند، ولی کسی نیست که آنها را برهاند. از خداوند کمک می‌خواهند، اما او نیز به داد ایشان نمی‌رسد. |
42 Then I beat them small as the dust before the wind: I cast them out as the dirt in the streets.
| من آنها را خرد کرده، به صورت غبار درمی‌آورم، و آنها را مانند گِل کوچه‌ها لگدمال می‌کنم. |
43 Thou hast delivered me from the strivings of the people; [and] thou hast made me the head of the heathen: a people [whom] I have not known shall serve me.
| تو مرا از شورش قومم نجات داده‌ای و مرا رهبر قومها ساخته‌ای. مردمی که قبلاً آنها را نمی‌شناختم اکنون مرا خدمت می‌کنند. |
44 As soon as they hear of me, they shall obey me: the strangers shall submit themselves to me.
| بیگانه‌ها در حضور من سر تعظیم فرود می‌آورند و به محض شنیدن دستورهایم، آنها را اجرا می‌کنند. |
45 The strangers shall fade away, and be afraid from their close places.
| آنها روحیهٔ خود را باخته‌اند و با ترس و لرز از قلعه‌های خود بیرون می‌آیند. |
46 The LORD liveth; and blessed [be] my rock; and let the God of my salvation be exalted.
| خداوند زنده است! شکر و سپاس بر خدای متعال باد که صخرهٔ نجات من است! |
47 [It is] God that avengeth me, and subdueth the people under me.
| خدایی که انتقام مرا می‌گیرد، قومها را مغلوب من می‌گرداند، |
48 He delivereth me from my enemies: yes, thou liftest me up above those that rise up against me: thou hast delivered me from the violent man.
| و مرا از چنگ دشمنان می‌رهاند. خداوندا، تو مرا بر دشمنانم پیروز گردانیدی و از دست ظالمان رهایی دادی. |
49 Therefore will I give thanks to thee, O LORD, among the heathen, and sing praises to thy name.
| ای خداوند، تو را در میان قومها خواهم ستود و در وصف تو خواهم سرایید. |
50 He giveth great deliverance to his king; and showeth mercy to his anointed, to David, and to his seed for ever.
| خدا پیروزیهای بزرگی نصیب پادشاه برگزیدهٔ خود، داوود، می‌سازد، و بر او و نسلش همیشه محبت می‌کند. |
