Psalms 149

1 Praise ye the LORD. Sing to the LORD a new song, [and] his praise in the congregation of saints.

Αινείτε τον Κύριον. Ψάλατε εις τον Κύριον ωδήν νέαν, την αίνεσιν αυτού εν τη συνάξει των οσίων.

2 Let Israel rejoice in him that made him: let the children of Zion be joyful in their King.

Ας ευφραίνεται ο Ισραήλ εις τον Ποιητήν αυτού· οι υιοί της Σιών ας αγάλλωνται εις τον Βασιλέα αυτών.

3 Let them praise his name in the dance: let them sing praises to him with the timbrel and harp:

Ας αινώσι το όνομα αυτού χοροστατούντες· εν τυμπάνω και κιθάρα ας ψαλμωδώσιν εις αυτόν.

4 For the LORD taketh pleasure in his people: he will beautify the meek with salvation.

Διότι ο Κύριος ευδοκεί εις τον λαόν αυτού· θέλει δοξάσει τους πράους εν σωτηρία.

5 Let the saints be joyful in glory: let them sing aloud upon their beds.

Οι όσιοι θέλουσιν αγάλλεσθαι εν δόξη· θέλουσιν αγάλλεσθαι επί τας κλίνας αυτών.

6 [Let] the high [praises] of God [be] in their mouth, and a two-edged sword in their hand;

Αι εξυμνήσεις του Θεού θέλουσιν είσθαι εν τω λάρυγγι αυτών, και ρομφαία δίστομος εν τη χειρί αυτών·

7 To execute vengeance upon the heathen, [and] punishments upon the people;

διά να κάμνωσιν εκδίκησιν εις τα έθνη, παιδείαν εις τους λαούς·

8 To bind their kings with chains, and their nobles with fetters of iron;

διά να δέσωσι τους βασιλείς αυτών με αλύσεις· και τους ενδόξους αυτών με δεσμά σιδηρά·

9 To execute upon them the judgment written: this honor have all his saints. Praise ye the LORD.

διά να κάμωσιν επ' αυτούς την γεγραμμένην κρίσιν. Η δόξα αύτη θέλει είσθαι εις πάντας τους οσίους αυτού. Αλληλούϊα.