Psalms 147
1 Praise ye the LORD: for [it is] good to sing praises to our God; for [it is] pleasant; [and] praise is comely.
Purihin si Yahweh! Mabuting umawit sa ating Diyos. Kasiya-siya at nararapat lang na gawin ito.
2 The LORD buildeth up Jerusalem: he gathereth together the outcasts of Israel.
Nawasak ang Jerusalem, pero tinutulungan tayo ni Yahweh na itayo ulit ito.
3 He healeth the broken in heart, and bindeth up their wounds.
Ibinabalik niya ang mga taong dinala sa ibang bayan. Pinalalakas niya ulit ang mga pinanghihinaan ng loob at pinagagaling ang kanilang mga sugat.
4 He telleth the number of the stars; he calleth them all by [their] names.
Siya ang lumikha ng mga bituin.
5 Great [is] our LORD, and of great power: his understanding [is] infinite.
Dakila at makapangyarihan si Yahweh, at walang kapantay ang kaniyang karunungan.
6 The LORD lifteth up the meek: he casteth the wicked down to the ground.
Itinataas ni Yahweh ang mga inaapi, at ibinababa niya ang mga masasama.
7 Sing to the LORD with thanksgiving; sing praise upon the harp to our God:
Umawit kay Yahweh ng may pasasalamat; gamit ang alpa, umawit ng papuri para sa ating Diyos.
8 Who covereth the heaven with clouds, who prepareth rain for the earth, who maketh grass to grow upon the mountains.
Tinatakpan niya ang kalangitan ng mga ulap at hinahanda ang ulan para sa lupa, na nagpapalago ng mga damo sa mga kabunkukan.
9 He giveth to the beast his food, [and] to the young ravens which cry.
Binibigyan niya ng pagkain ang mga hayop at mga inakay na uwak kapag (sila) ay umiiyak.
10 He delighteth not in the strength of the horse: he taketh not pleasure in the legs of a man.
Hindi siya humahanga sa bilis ng kabayo o nasisiyahan sa lakas ng binti ng isang tao.
11 The LORD taketh pleasure in them that fear him, in those that hope in his mercy.
Nasisiyahan si Yahweh sa mga nagpaparangal sa kaniya, sa mga umaasa sa katapatan niya sa tipan.
12 Praise the LORD, O Jerusalem; praise thy God, O Zion.
Purihin niyo si Yahweh, kayong mga mamamayan ng Jerusalem! Purihin niyo ang inyong Diyos, Sion.
13 For he hath strengthened the bars of thy gates; he hath blessed thy children within thee.
Dahil pinalalakas niya ang rehas ng inyong mga tarangkahan, pinagpapala niya ang mga batang kasama ninyo.
14 He maketh peace [in] thy borders, [and] filleth thee with the finest of the wheat.
Pinagyayaman niya ang mga nasa loob ng inyong hangganan, pinasasaya niya kayo sa pamamagitan ng pinakamaiinam na trigo.
15 He sendeth forth his commandment [upon] earth: his word runneth very swiftly.
Pinadadala niya ang kaniyang kautusan sa mundo, dumadaloy ito nang maayos.
16 He giveth snow like wool: he scattereth the hoar-frost like ashes.
Ginagawa niyang parang nyebe ang lana, pinakakalat niya ang mga yelo na parang abo.
17 He casteth forth his ice like morsels: who can stand before his cold?
Nagpapaulan siya ng yelo na parang mumo, sinong makatitiis ng ginaw na pinadala niya?
18 He sendeth out his word, and melteth them: he causeth his wind to blow, [and] the waters flow.
Ipinahahayag niya ang kaniyang utos at tinutunaw ito, pina-iihip niya ang hangin at pinadadaloy niya ang tubig.
19 He showeth his word to Jacob, his statutes and his judgments to Israel.
Ipinahayag niya ang kaniyang salita kay Jacob, ang mga alituntunin niya at makatuwirang mga utos sa Israel.
20 He hath not dealt so with any nation: and [as for his] judgments, they have not known them. Praise ye the LORD.
Hindi niya ginawa ito sa ibang bayan, wala silang alam sa kaniyang mga utos. Purihin si Yahweh.
