Psalms 146

1 Praise ye the LORD. Praise the LORD, O my soul.

Dýrð sé Guði! Já, ég vil vegsama hann!

2 While I live will I praise the LORD: I will sing praises to my God while I have any being.

Ég vil lofa hann á meðan ég lifi, vegsama hann fram á síðustu stund.

3 Put not your trust in princes, [nor] in the son of man, in whom [there is] no help.

Reiddu þig ekki á hjálp valdsmanna, því að þeir falla og ekkert verður úr aðstoð þeirra.

4 His breath goeth forth, he returneth to his earth; in that very day his thoughts perish.

Þeir munu deyja og andi þeirra líður burt, áform þeirra verða að engu.

5 Happy [is he] that [hath] the God of Jacob for his help, whose hope [is] in the LORD his God:

En sæll er sá maður sem reiðir sig á hjálp Guðs, Guðs Jakobs, sem vonar á Drottin, Guð sinn

6 Who made heaven, and earth, the sea, and all that [is] in them: who keepeth truth for ever:

– þann Guð sem skapaði himin og jörð og hafið og allt sem í því er. Hann er sá Guð sem óhætt er að treysta!

7 Who executeth judgment for the oppressed: who giveth food to the hungry. The LORD looseth the prisoners:

Hann leitar réttar fátækra og kúgaðra og gefur hungruðum brauð. Hann frelsar fanga,

8 The LORD openeth [the eyes of] the blind: the LORD raiseth them that are bowed down: the LORD loveth the righteous:

opnar augu blindra, lyftir okinu af þeim sem eru að bugast. Drottinn elskar þá sem gera rétt.

9 The LORD preserveth the strangers; he relieveth the fatherless and widow: but the way of the wicked he turneth upside down.

Hann verndar útlendingana sem sest hafa að í landinu og gætir réttinda ekkna og einstæðinga, en ónýtir ráðabrugg vondra manna.

10 The LORD will reign for ever, [even] thy God, O Zion, to all generations. Praise ye the LORD.

Drottinn mun ríkja að eilífu. Jerúsalem, veistu að Drottinn er konungur að eilífu?! Hallelúja!