< Psalms 139 >

1 To the chief Musician, A Psalm of David. O LORD, thou hast searched me, and known [me].
برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. ای خداوند، تو مرا آزموده و شناخته‌ای.
2 Thou knowest my down-sitting and my up rising, thou understandest my thought afar off.
تو از نشستن و برخاستن من آگاهی. فکرهای من از تو پوشیده نیست.
3 Thou compassest my path and my lying down, and art acquainted [with] all my ways.
تو کار کردن و خوابیدن مرا زیر نظر داری و از همهٔ راهها و روشهای من باخبر هستی.
4 For [there is] not a word on my tongue, [but] lo, O LORD, thou knowest it altogether.
حتی پیش از آنکه سخنی بر زبان آورم تو آن را می‌دانی.
5 Thou hast beset me behind and before, and laid thy hand upon me.
مرا از هر سو احاطه کرده‌ای و دست محافظ خود را بر من نهاده‌ای.
6 [Such] knowledge [is] too wonderful for me; it is high, I cannot [attain] to it.
شناختی که تو از من داری بسیار عمیق است و من یارای درک آن را ندارم.
7 Whither shall I go from thy spirit? or whither shall I flee from thy presence?
از روح کجا می‌توانم بگریزم؟ از حضور تو کجا می‌توانم بروم؟
8 If I ascend into heaven, thou [art] there: if I make my bed in hell, behold, thou [art there]. (Sheol h7585)
اگر به آسمان صعود کنم، تو در آنجا هستی؛ اگر به اعماق زمین فرو روم، تو در آنجا هستی. (Sheol h7585)
9 [If] I take the wings of the morning, [and] dwell in the uttermost parts of the sea;
اگر بر بالهای سحر سوار شوم و به آن سوی دریاها پرواز کنم،
10 Even there shall thy hand lead me, and thy right hand shall hold me.
در آنجا نیز حضور داری و با نیروی دست خود مرا هدایت خواهی کرد.
11 If I say, Surely the darkness shall cover me; even the night shall be light about me.
اگر خود را در تاریکی پنهان کنم یا روشنایی اطراف خود را به ظلمت شب تبدیل کنم،
12 Yes, the darkness hideth not from thee; but the night shineth as the day: the darkness and the light [are] both alike [to thee].
نزد تو تاریکی تاریک نخواهد بود و شب همچون روز روشن خواهد بود. شب و روز در نظر تو یکسان است.
13 For thou hast possessed my reins: thou hast covered me in my mother's womb.
تو همۀ اعضای ظریف درون بدن مرا آفریدی؛ تو مرا در رَحِم مادرم در هم تنیدی.
14 I will praise thee: for I am fearfully [and] wonderfully made: wonderful [are] thy works; and [that] my soul well knoweth.
تو را شکر می‌کنم که مرا اینچنین شگفت‌انگیز آفریده‌ای! با تمام وجود دریافته‌ام که کارهای تو عظیم و شگفت‌انگیز است.
15 My substance was not hid from thee when I was made in secret, [and] curiously formed in the lowest parts of the earth.
وقتی استخوانهایم در رحم مادرم به دقت شکل می‌گرفت و من در نهان نمو می‌کردم، تو از وجود من آگاه بودی؛
16 Thy eyes saw my substance, yet being imperfect; and in thy book all [my members] were written, [which] in continuance were fashioned, when [as yet there was] none of them.
حتی پیش از آنکه من به وجود بیایم تو مرا دیده بودی. پیش از آنکه روزهای زندگی من آغاز شود، تو همهٔ آنها را در دفتر خود ثبت کرده بودی.
17 How precious also are thy thoughts to me, O God! how great is the sum of them!
خدایا، چه عالی و چه گرانبها هستند نقشه‌هایی که تو برای من داشته‌ای!
18 [If] I should count them, they are more in number than the sand: when I awake, I am still with thee.
حتی قادر به شمارش آنها نیستم؛ آنها از دانه‌های شن نیز بیشترند! هر روز که از خواب بیدار می‌شوم کماکان خود را در حضور تو می‌بینم.
19 Surely thou wilt slay the wicked, O God: depart from me therefore, ye bloody men.
خدایا، بدکاران را نابود کن! ای جنایتکاران از من دور شوید!
20 For they speak against thee wickedly, [and] thy enemies take [thy name] in vain.
خداوندا، آنان دربارهٔ تو سخنان زشت بر زبان می‌آورند و به تو کفر می‌گویند.
21 Do not I hate them, O LORD, that hate thee? and am not I grieved with those that rise up against thee?
پس ای خداوند، آیا حق ندارم از کسانی که از تو نفرت دارند، متنفر باشم؟
22 I hate them with perfect hatred: I count them my enemies.
آری، از آنها بسیار متنفر خواهم بود و دشمنان تو را دشمنان خود تلقی خواهم کرد!
23 Search me, O God, and know my heart; try me, and know my thoughts:
خدایا، مرا بیازما و دلم را بشناس؛ مرا امتحان کن و افکار پریشانم را بدان.
24 And see if [there is any] wicked way in me, and lead me in the way everlasting.
ببین آیا فساد و نادرستی در من هست؟ تو مرا به راه حیات جاوید هدایت فرما.

< Psalms 139 >