Psalms 132
1 A Song of degrees. LORD, remember David [and] all his afflictions;
Manst þú, Drottinn, allar þjáningar Davíðs?
2 How he swore to the LORD, [and] vowed to the mighty [God] of Jacob;
Hann náði ekki að hvílast, kom ekki dúr á auga.
3 Surely I will not come into the tabernacle of my house, nor go up into my bed;
Þá kom honum í hug að reisa hús yfir örk þína,
4 I will not give sleep to my eyes, [or] slumber to my eyelids,
musteri fyrir hinn volduga í Ísrael.
5 Until I find a place for the LORD, a habitation for the mighty [God] of Jacob.
Og hann hét því að svo skyldi verða og sór hátíðlegan eið fyrir Drottni.
6 Lo, we heard of it at Ephratah: we found it in the fields of the wood.
Fyrst var örkin í Síló í Efrata og síðan í Jaar.
7 We will go into his tabernacles: we will worship at his footstool.
Nú fær hún stað í musterinu, bústað Guðs hér á jörð. Þar munum við falla fram og tilbiðja hann.
8 Arise, O LORD, into thy rest; thou, and the ark of thy strength.
Rís þú upp, Drottinn! Gakktu inn í musteri þitt ásamt örk þinni, tákni máttar þíns!
9 Let thy priests be clothed with righteousness; and let thy saints shout for joy.
Við munum íklæða prestana hvítum skrúða, klæðum hreinleikans. Og þjóðin mun hrópa fagnaðaróp!
10 For thy servant David's sake turn not away the face of thy anointed.
Vísaðu Davíð þjóni þínum ekki frá – konunginum sem þú útvaldir handa þjóð þinni.
11 The LORD hath sworn [in] truth to David; he will not turn from it; Of the fruit of thy body will I set upon thy throne.
Þú lofaðir Davíð því að sonur hans yrði eftirmaður hans, skyldi erfa hásætið. Vissulega munt þú aldrei ganga á bak orða þinna!
12 If thy children will keep my covenant and my testimony that I shall teach them; their children also shall sit upon thy throne for ever.
Og annað fyrirheit gafstu Davíð líka: Ef afkomendur hans héldu ákvæði sáttmála þíns við þig, þá mundi konungdómurinn haldast í ætt Davíðs að eilífu.
13 For the LORD hath chosen Zion; he hath desired [it] for his habitation.
Ó, Drottinn, þú hefur útvalið Jerúsalem að bústað þínum.
14 This [is] my rest for ever: here will I dwell; for I have desired it.
„Þetta er hvíldarstaður minn um aldur og ævi, “sagðir þú, „staðurinn sem ég hef þráð.
15 I will abundantly bless her provision: I will satisfy her poor with bread.
Borg þessa vil ég blessa og auðga og fátæklingar hennar fá nóg að borða.
16 I will also clothe her priests with salvation, and her saints shall shout aloud for joy.
Presta hennar mun ég íklæða hjálpræði, og hinir trúuðu er þar búa munu hrópa fagnaðaróp.
17 There will I make the horn of David to bud, I have ordained a lamp for my anointed.
Veldi Davíðs mun aukast, og ég mun gefa honum son, eftirmann í hásæti hans.
18 His enemies will I clothe with shame: but upon himself shall his crown flourish.
Ég hyl óvini hans skömm, en á honum skal kóróna hans ljóma.“
