Psalms 130

1 A Song of degrees. Out of the depths have I cried to thee, O LORD.

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. ای خداوند، از گرداب غم نزد تو فریاد برمی‌آورم.

2 LORD, hear my voice: let thy ears be attentive to the voice of my supplications.

خداوندا، صدای مرا بشنو و به ناله‌ام گوش فرا ده!

3 If thou, LORD, shouldest mark iniquities, O LORD, who shall stand?

ای خداوند، اگر تو گناهان ما را به نظر آوری، کیست که بتواند تبرئه شود؟

4 But [there is] forgiveness with thee, that thou mayest be feared.

اما تو گناهان ما را می‌بخشی، پس تو را گرامی می‌داریم و از تو اطاعت می‌کنیم.

5 I wait for the LORD, my soul doth wait, and in his word do I hope.

من بی‌صبرانه منتظر خداوند هستم و به وعده‌ای که داده است امید بسته‌ام.

6 My soul [waiteth] for the LORD more than they that watch for the morning: [I say], [more than] they that watch for the morning.

آری، من منتظر خداوند هستم بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند، آری، بیش از کشیکچیانی که منتظر دمیدن سپیدهٔ صبح هستند.

7 Let Israel hope in the LORD: for with the LORD [there is] mercy, and with him [is] plenteous redemption.

ای اسرائیل، به خداوند امیدوار باش، زیرا محبت او عظیم است؛ اوست که می‌تواند ما را نجات فراوان بخشد.

8 And he shall redeem Israel from all his iniquities.

خداوند اسرائیل را از همهٔ گناهانش نجات خواهد داد.