< Psalms 130 >
1 A Song of degrees. Out of the depths have I cried to thee, O LORD.
«Ωιδή των Αναβαθμών.» Εκ βαθέων έκραξα προς σε, Κύριε.
2 LORD, hear my voice: let thy ears be attentive to the voice of my supplications.
Κύριε, εισάκουσον της φωνής μου· ας ήναι τα ώτα σου προσεκτικά εις την φωνήν των δεήσεών μου.
3 If thou, LORD, shouldest mark iniquities, O LORD, who shall stand?
Εάν, Κύριε, παρατηρήσης ανομίας, Κύριε, τις θέλει δυνηθή να σταθή;
4 But [there is] forgiveness with thee, that thou mayest be feared.
Παρά σοι όμως είναι συγχώρησις, διά να σε φοβώνται.
5 I wait for the LORD, my soul doth wait, and in his word do I hope.
Προσέμεινα τον Κύριον, προσέμεινεν η ψυχή μου, και ήλπισα επί τον λόγον αυτού.
6 My soul [waiteth] for the LORD more than they that watch for the morning: [I say], [more than] they that watch for the morning.
Η ψυχή μου προσμένει τον Κύριον, μάλλον παρά τους προσμένοντας την αυγήν, ναι, τους προσμένοντας την αυγήν.
7 Let Israel hope in the LORD: for with the LORD [there is] mercy, and with him [is] plenteous redemption.
Ας ελπίζη ο Ισραήλ επί τον Κύριον· διότι παρά τω Κυρίω είναι έλεος, και λύτρωσις πολλή παρ' αυτώ·
8 And he shall redeem Israel from all his iniquities.
και αυτός θέλει λυτρώσει τον Ισραήλ από πασών των ανομιών αυτού.