Psalms 106
1 Praise ye the LORD. O give thanks to the LORD; for [he is] good: for his mercy [endureth] for ever.
Rəbbə həmd edin! Rəbbə şükür edin, ona görə ki yaxşıdır, Çünki məhəbbəti əbədidir.
2 Who can utter the mighty acts of the LORD? [who] can show forth all his praise?
Rəbbin qüdrətli işlərini sözlə demək olarmı? Onu layiqincə həmd edən varmı?
3 Blessed [are] they that keep judgment, [and] he that doeth righteousness at all times.
Nə bəxtiyardır ədalətə bağlananlar, Hər zaman əməlisaleh olanlar!
4 Remember me, O LORD, with the favor [that thou bearest to] thy people: O visit me with thy salvation;
Ya Rəbb, xalqına lütf edərkən məni yada sal, Onları nicata çatdırarkən mənim də qayğıma qal.
5 That I may see the good of thy chosen, that I may rejoice in the gladness of thy nation, that I may glory with thy inheritance.
Qoy seçdiklərini bəxtiyar görüm, Millətinin sevinci ilə sevinim, İrsinlə birlikdə fəxr edim.
6 We have sinned with our fathers, we have committed iniquity, we have done wickedly.
Ata-babamız kimi biz də günaha batmışıq, Biz də şər iş görməklə təqsirkar olmuşuq.
7 Our fathers understood not thy wonders in Egypt; they remembered not the multitude of thy mercies; but provoked [him] at the sea, [even] at the Red sea.
Misirdə olanda ata-babamız Sənin xariqələrini anlamadı, Bol məhəbbətini yada salmadı, Dəniz kənarında, Qırmızı dənizdə Sənə qarşı üsyankar oldu.
8 Nevertheless he saved them for his name's sake, that he might make his mighty power to be known.
Amma Rəbb qüdrətini göstərmək üçün Onları ismi naminə qurtardı.
9 He rebuked the Red sea also, and it was dried up: so he led them through the depths, as through the wilderness.
Onun məzəmmətindən Qırmızı dəniz qurudu, Çöldən keçdikləri kimi onları dərin yerdən keçirtdi.
10 And he saved them from the hand of him that hated [them], and redeemed them from the hand of the enemy.
İsrailliləri onlara nifrət edənin əlindən qurtardı, Onları düşməninin əlindən xilas etdi.
11 And the waters covered their enemies: there was not one of them left.
Yağıları sular basdı, Bir nəfər də qalmadı.
12 Then they believed his words; they sang his praise.
O zaman Rəbbin sözlərinə inandılar, Onu həmdlə tərənnüm etdilər.
13 They soon forgot his works; they waited not for his counsel:
Lakin Rəbbin əməllərini tez unutdular, Ondan məsləhət almadılar.
14 But lusted exceedingly in the wilderness, and tempted God in the desert.
Onlar səhrada iştahaya düşdülər, Çöllükdə Allahı sınağa çəkdilər.
15 And he gave them their request; but sent leanness into their soul.
O da istədiklərini verdi, Lakin onlara azar göndərdi.
16 They envied Moses also in the camp, [and] Aaron the saint of the LORD.
Düşərgədə Musaya, Rəbb üçün təqdis olunan Haruna paxıllıq etdilər,
17 The earth opened and swallowed up Dathan, and covered the company of Abiram.
Torpaq yarılıb Datanı uddu, Aviramla yoldaşlarını yerə batırdı.
18 And a fire was kindled in their company; the flame burned up the wicked.
Yoldaşlarının içinə alov saldı, Bu, pisləri yandırıb-yaxdı.
19 They made a calf in Horeb, and worshiped the molten image.
Xorevdə bir dana heykəli düzəltdilər, Tökmə bir bütə səcdə etdilər.
20 Thus they changed their glory into the similitude of an ox that eateth grass.
Allahın əvəzinə Otyeyən buğanın surətinə şərəf verdilər.
21 They forgot God their savior, who had done great things in Egypt;
Onları qurtaran Allahı – Misirdə böyük möcüzələr yaradanı,
22 Wondrous works in the land of Ham, [and] terrible things by the Red sea.
Ham ölkəsində xariqələr göstərəni, Qırmızı dənizdə zəhmli işlər görəni unutdular.
23 Therefore he said that he would destroy them, had not Moses his chosen stood before him in the breach, to turn away his wrath, lest he should destroy [them].
Rəbb onları yox etmək üçün niyyətini söylədi, Onu məhvedici qəzəbindən döndərmək üçün Seçdiyi Musa Onun qarşısına gəldi.
24 Yes, they despised the pleasant land, they believed not his word:
Sonra o gözəl diyara da xor baxdılar, Rəbbin vədinə inanmadılar.
25 But murmured in their tents, [and] hearkened not to the voice of the LORD.
Çadırlarında giley-güzar etdilər, Rəbbin səsini eşitmədilər.
26 Therefore he lifted up his hand against them, to overthrow them in the wilderness:
Buna görə Rəbb and içdi: Meyitlərini çöllərə sərəcək,
27 To overthrow their seed also among the nations, and to scatter them in the lands.
Övladlarını millətlər arasına səpələyəcək, Onları ölkələr arasında darmadağın edəcək.
28 They joined themselves also to Baal-peor, and ate the sacrifices of the dead.
Onlar Peordakı Baala səcdə etməyə gəldilər, Ölü bütə verilən qurban ətindən yedilər.
29 Thus they provoked [him] to anger with their inventions: and the plague broke in upon them.
Bu işlər Rəbbin qəzəbinə gəldi, Aralarına vəba töküldü.
30 Then stood up Phinehas, and executed judgment: and [so] the plague was stayed.
Onda Pinxas qalxıb buna müdaxilə etdi, Beləliklə, vəba çəkilib getdi.
31 And that was counted to him for righteousness to all generations for ever.
Bu, nəsillər boyu, əbədilik Onun üçün salehlik sayıldı.
32 They angered [him] also at the waters of strife, so that it went ill with Moses for their sakes:
Onlar Meriva suları kənarında Rəbbi qəzəbləndirdilər, Buna görə Musanın başına qəza gəldi:
33 Because they provoked his spirit, so that he spoke unadvisedly with his lips.
Onlar Musanın ruhunu incitdilər, O da düşünülməmiş sözlər dedi.
34 They did not destroy the nations, concerning whom the LORD commanded them:
Rəbbin əmrini yerinə yetirmədilər, Dediyi xalqları məhv etmədilər.
35 But were mingled among the heathen, and learned their works.
Əksinə, həmin millətlərə qarışdılar, Adət-ənənələrini öyrənib onlara əməl etdilər.
36 And they served their idols: which were a snare to them.
Onların bütlərinə ibadət edərək Özlərini bu tələyə saldılar.
37 Yes, they sacrificed their sons and their daughters to demons,
Oğul-qızlarını Cinlərə qurban verdilər.
38 And shed innocent blood, [even] the blood of their sons and of their daughters, whom they sacrificed to the idols of Canaan: and the land was polluted with blood.
Oğul-qızlarının günahsız qanını tökdülər, Onları Kənan bütlərinə qurban verdilər, Ölkəni qana bulaşdırdılar.
39 Thus were they defiled with their own works, and went astray with their own inventions.
Belə işlərlə murdarlandılar, Öz əməlləri ilə xəyanətə satıldılar.
40 Therefore was the wrath of the LORD kindled against his people, insomuch that he abhorred his own inheritance.
Rəbb xalqına qarşı qəzəbindən yandı, Öz irsini iyrənc bir şey sandı.
41 And he gave them into the hand of the heathen; and they that hated them ruled over them.
Onları millətlərə təslim etdi, Onlara nifrət edənlər üzərlərində hakim oldu.
42 Their enemies also oppressed them, and they were brought into subjection under their hand.
Düşmənləri onları zülm altına saldılar, Onlara tabe olaraq əl altında qaldılar.
43 Many times did he deliver them; but they provoked [him] with their counsel; and were brought low for their iniquity.
Rəbb dəfələrlə onları azad etmişdi, Amma pisniyyətli olduqları üçün üsyankar olmuşdular, Bu insanları öz günahları alçaltdı.
44 Nevertheless he regarded their affliction, when he heard their cry:
Lakin O, fəryadlarını eşidəndə Onların əziyyətinə baxdı.
45 And he remembered for them his covenant, and repented according to the multitude of his mercies.
Bu insanlarla bağladığı əhdini yada saldı, Bol məhəbbəti naminə rəhmini göstərdi.
46 He made them also to be pitied by all those that carried them captives.
Onları əsir edənlərin Qəlbinə mərhəmət saldı.
47 Save us, O LORD our God, and gather us from among the heathen, to give thanks to thy holy name, [and] to triumph in thy praise.
Ey Allahımız Rəbb, bizi qurtar, Bizi millətlərin arasından topla. Müqəddəs isminə şükür edək, Biz fəxrlə Sənə həmd söyləyək.
48 Blessed [be] the LORD God of Israel from everlasting to everlasting: and let all the people say, Amen. Praise ye the LORD.
Alqış olsun İsrailin Allahı Rəbbə Əzəldən sonsuza qədər! Qoy bütün xalq söyləsin «Amin!» Rəbbə həmd edin!
